Είπε κανείς ότι κλείνει η Πυροσβεστική Ιτέας; Έχουμε πόλεμο τελικά; (άρθρο αναγνώστη)

Είπε κανείς ότι κλείνει  η Πυροσβεστική Ιτέας; Έχουμε πόλεμο τελικά;

Φήμες λένε ότι την μεγάλη βδομάδα κάποιοι έχουν πάρει απόφαση να κλείσει η Πυροσβεστική της Ιτέας ! Φήμες που μακάρι να είναι φήμες  γιατί στην αντίθετη περίπτωση  αυτό σηματοδοτεί πέραν κάθε αμφιβολίας πλέον ότι υπάρχει  κεντρικός σχεδιασμός υποβάθμισης και απαξίωσης της περιοχής.

Με την ευχή πάντα να είναι φήμη, ας υποθέσουμε ότι κάποιοι έχουν το θράσος να το έχουν σχεδιάσει πράγματι και απλά να ψάχνουν να βρουν την ευκαιρία. Τι θα πρέπει να καταλάβει πλέον και ο τελευταίος κάτοικος της περιοχής των Δελφών  για να μην βρεθεί σύντομα ο ίδιος ή τα παιδιά του μετανάστης αφήνοντας πίσω σπίτια και χωράφια χωρίς καμία αξία,  την εποχή που όπου και να πάνε οι μετανάστες τους κλωτσάνε οι πεινασμένοι ντόπιοι;

1)Ότι η Ιτέα, είναι το λιμάνι όλου του Δήμου Δελφών   και  αντανακλά και το επίπεδο και την προοπτική όλου του τόπου. Απλό επιχείρημα που κάθε άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει, παιδί ή μεγάλος, μορφωμένος ή μη, έξυπνος ή λιγότερο έξυπνος: Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, ούτε στις υπανάπτυκτες ούτε στις ανεπτυγμένες χώρες, τόπος που να πηγαίνει μπροστά χωρίς αυτό να φαίνεται στην οργάνωση την λειτουργία και ευημερία του λιμανιού του. Όταν το λιμάνι ρημάζει, ρημάζει και όλος ο τόπος. Όταν ο τόπος είναι ρημαγμένος, αυτό φαίνεται πρώτα απ’ όλα στο λιμάνι του. Όποια και αν είναι η οικονομική δραστηριότητα της περιοχής. Για όλους τους λόγους που αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, για τον ίδιο λόγο κάθε χωριό του Δήμου Δελφών έχει μοίρα δεμένη με αυτή του λιμανιού του. Όσο ρημάζει το λιμάνι ρημάζει και αυτό. 

2)Όταν  όλος ο Δήμος Δελφών,  Δελφοί, Άμφισσα, Χρισσό , Γαλαξίδι, Δεσφίνα και όλα τα ορεινά χωριά,  μιλάνε  για ΤΟΥΡΙΣΜΟ ως η μοναδική ελπίδα για επιβίωση.Δεν χρειάζεται πέραν των βασικών πνευματικών ικανοτήτων για να γίνει αντιληπτό ότι:

     Α)η εμπειρία του παρελθόντος έχει καταγράψει ότι η μόνη περίοδο που ο τόπος των Δελφών είδε προκοπή και ανάπτυξη ήταν η δεκαετία του 70 όπου άνθησε ο τουρισμός  και σβήνοντας ο τουρισμός έσβησε και ο τόπος. Ο τουρισμός τότε απο μόνος του δεν περιορίστηκε σε ένα χωριό αλλά οι επισκέπτες απολάμβαναν να κινούνται ελεύθεροι σε κάθε παραλιακή ή ορεινή γωνιά που τους καλούσε να τους προσφέρει οτιδήποτε ενδιαφέρον. Για τους   λόγους που σε καμία περιοχή της Ελλάδας δεν υπάρχει πραγματικός τουρισμός χωρίς παραλία, για τους  ίδιους λόγους δεν θα υπάρξει τουρισμός εάν δεν στηρίξει όλος ο Δήμος Δελφών το λιμάνι του.  

    Β)Όταν την δεκαετία του 80 άνοιγαν όλο και περισσότεροι προορισμοί στην Ελλάδα, στην περιοχή των Δελφών δεν κοιτούσαμε να κάνουμε ότι έκαναν από την πρώτη στιγμή και κάνουν μέχρι σήμερα ακόμη και οι φτασμένοι τουριστικοί   προορισμοί. Αρκεί να ρωτήσει κάποιος, όσο αγεωγράφητος ή φτωχός για ταξίδια και να είναι,  για να μάθει πως ακόμη και στις κορυφαίες τουριστικές περιοχές της Ελλάδας σήμερα, κάθε χρόνο, θα φτιάξουν κάτι ακόμη. Ένα ακόμη πεζόδρομο, θα διώξουν ακόμη περισσότερο την κίνηση των αυτοκινήτων από το κέντρο με περιφερειακούς, θα  φτιάξουν έργα και θα  ετοιμάσουν τον χειμώνα μία ακόμη παραλία, ένα ακόμη χωριό , μία ακόμη μονοήμερη εκδρομή για τον επισκέπτη της καλοκαιρινής περιόδου ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ θα διατηρούν όσο ποιο λουσάτο το λιμάνι τους γιατί αυτή είναι  η πρώτη εικόνα, η βιτρίνα, που προδιαθέτει και για το πόσο λουσάτο είναι το υπόλοιπο  προϊόν που του πουλάς. Είτε λέγεται μουσείο είτε λέγεται ελιά. Για να μπορείς να    ζητήσεις  ανάλογα λεφτά αν πράγματι το προϊόν είναι καλό και να τα δώσει με ευχαρίστηση χωρίς να τον πιάσουν τα γέλια και το αφήσει στο ράφι. Αν ρημάξει το λιμάνι, σκουπίδια θα δει, μέχρι για σκουπίδια θα πληρώνει. Στους Δελφούς οι επισκέπτες ήρθαν μόνοι τους την δεκαετία του 60’ και εμείς επί  δύο δεκαετίες μόνο εισπράτταμε. Εδώ όχι μόνο δεν κάναμε τίποτα  για να βελτιώσουμε αυτό που τους προσφέρουμε  αλλά όταν άρχισαν να μειώνονται οι επισκέπτες, μέχρι και διακοπή της γραμμής του ΚΤΕΛ  Δελφοί - Ιτέα  έγινε κοινή συναινέσει των «επαγγελματιών» των δύο χωριών, νομίζοντας ότι θα ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα. Το ότι τελικά ψόφησε και των δύο ο γάιδαρος δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε απο όσους υστερούν. 

       Γ)Το «διάλειμμα από την εργασία»  των τελευταίων  δεκαετιών μετά το 80’   που  κάποιοι μας έμαθαν να ζούμε με «έτοιμα ψάρια» κάνοντάς μας να ξεχάσουμε να «ψαρεύουμε» τελείωσε και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Τα έτοιμα του κρατικού ταμείου, βόλεμα, μισθοί, συντάξεις, σεισμόπληκτα, επιδοτήσεις, Ευρωπαϊκά πακέτα και δημόσια έργα τελείωσαν για πάντα. Μόνο ο τουρισμός δίνει ελπίδα και αυτός περνάει υποχρεωτικά από το λιμάνι για όλους τους λόγους που αυτό συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα χωρίς ούτε μία εξαίρεση.

        Δ)Σε όλο τον κόσμο όλες τις εποχές,  κανενός δεν του αρέσει όταν κάνει διακοπές και ταξίδια να του φέρονται σαν να είναι πρόβατο. Ας πάρει ο καθένας παράδειγμα του εαυτού του.  Πρώην  τσοπάνηδες που  τυχαία βρέθηκαν σε τουριστική δραστηριότητα χωρίς να έχουν ανάλογη παιδία και αντίληψη, όταν  τις προκλήσεις της νέας δραστηριότητας τις αντιμετώπισαν με την παλιά τέχνη, απλά δυσαρέστησαν τους επισκέπτες που δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους στο «μαντρί». Αυτό στην περιοχή των Δελφών τις δεκαετίες 60’ και 70’  ίσχυσε σε μεγάλο βαθμό και συνέβαλε στην παρακμή του τουρισμού. Όσο σκεπτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν τα πρόβατα «στο δικό μου μαντρί».

 3)Στην  περίπτωση του Δήμου Δελφών, ακόμη και οι άρρωστοι ψυχικά τοπικιστές κάτοικοι άλλων παλιότερων χωριών γύρω από το λιμάνι, δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι η Ιτέα δεν προϋπήρχε  στην ιστορία. Ότι είναι παιδί του δικού τους τόπου. Ότι είναι παιδί της  Άμφισσας της Δεσφίνας, των Δελφών του Χρισσού του Γαλαξιδιού και των υπόλοιπων ορεινών χωριών της Φωκίδας. Κατοικήθηκε  από τους ίδιους (και ας ψηφίζουν στο «άλλο» χωριό τους)  από τον αδερφό τους, τον συγγενή τους. Είναι το δικό τους λιμάνι  που όπως σε  όλο το βάθος της ιστορίας και σε όλο τον κόσμο, φτιάχτηκε από τις περιφερειακές  κοινωνίες που γέννησαν και τους ίδιους τους άρρωστους για να εξυπηρετήσουν την δική τους ευημερία. Και όσο εγκαταλείπουν το λιμάνι τους, καταδικάζουν και το δικό τους χωριό. Και αν είναι τόσο άρρωστοι ώστε να  έχουν αυτοκαταστροφικές  τάσεις  και όχι μόνο να μπορούν να το αγνοήσουν αλλά βλέπουν το λιμάνι τους σαν εχθρό, ας απομονωθούν από τους υπόλοιπους υγιείς συγχωριανούς τους και ας σταλθούν στον ψυχίατρο για εγκλεισμό εάν απαιτείται. Αλλιώς στην αυτοκαταστροφή τους θα πάρουν μαζί και όλο το χωριό και όλο τον τόπο.  

 Το λιμάνι  έχει ρημάξει ήδη από Κέντρο Υγείας, ΙΚΑ, Υποθηκοφυλακείο και ότι άλλο έχει ήδη ξεχαστεί από την χαλαρότητα και την αδράνεια των πολιτών του Δήμου Δελφών.  

Για όλα  τα «αυτονόητα» προαναφερόμενα, αν κάποιος έχει αποφασίσει να «κλείσει» το λιμάνι, έχει κηρύξει πόλεμο οικονομικού αφανισμού στην τοπική κοινωνία. Όποιος κι αν είναι αυτός που το έχει στήσει, όποια συμφέροντα και να εξυπηρετεί, όσο και να φωνάξει «θέλω να βοηθήσω»  ενώ γίνεται το «έγκλημα» για να κοροϊδέψει τον νοικοκύρη,  όργανά του και εκτελεστές   είναι αυτοί που υπογράφουν και εφαρμόζουν τον αφανισμό. Αυτούς μπορούμε να τους ξέρουμε με ονοματεπώνυμο και  ανάλογα πρέπει να αντιμετωπιστούν πολιτικά και κοινωνικά όποια μάσκα  ιδεολογίας ή ηθικής και αν φοράνε.