ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ
Τετάρτη 3/7 και Παρασκευή 5/7 στις 9.15μμ
«Το έγκλημά μου» του Φρανσουά Οζόν
Μια κεφάτη απολαυστική κωμωδία από το τρομερό παιδί του Γαλλικού κινηματογράφου, τον Φρανσουά Οζόν.
Το trailer της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=9bc6TdchWhI
ΥΠΟΘΕΣΗ
Στο Παρίσι της δεκαετίας του ’30, η Mαντλέν, μια όμορφη, νέα και άφραγκη ηθοποιός, κατηγορείται για τη δολοφονία ενός διάσημου παραγωγού. Με τη βοήθεια της καλύτερής της φίλης και δικηγόρου Πολίν αθωώνεται, επικαλούμενη αυτοάμυνα. Μια νέα ζωή διασημότητας και επιτυχίας ξεκινάει για τις δυο γυναίκες.
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Θ. Κουτσογιαννόπουλος (LIFO): «Έχοντας σκηνοθετήσει την παλιά φρουρά (Ντανιέλ Νταριέ, Ζαν Μορό), την αγία τριάδα (Ντενέβ, Ατζανί, Ιπέρ) και τη νεότερη γενιά, από την Εμανουέλ Μπεάρ ως τη Βιρζινί Λεντουαγιέν, ο Οζόν φτιάχνει μία ακόμη ιστορία γυναικείας αλληλεγγύης μετά τις «8 Γυναίκες», με ένα ντουέτο φρέσκων προσώπων τις Νάντια Τερεσκιέβιτς και Ρεμπέκα Μαρντέρ, αλλά και μερικούς από τους πιο μεγάλους ηθοποιούς σε δεύτερους ρόλους (Ιζαμπέλ Ιπέρ, Φαμπρίς Λουκινί, Ντάνι Μπουν)»
Γιάννης Ζουμπουλάκης (ΤΟ ΒΗΜΑ): Με οδηγό ένα πολύ αγαπητό στην Γαλλία θεατρικό έργο, ο Φρανσουά Οζόν, ένας από τους πιο ανήσυχους Γάλλους και παραγωγικούς σκηνοθέτες των καιρών μας, σχολιάζει με σύγχρονους όρους τις συνθήκες που επικρατούσαν ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες στην χώρα του την δεκαετία του 1930. Είναι απόλαυση να βλέπεις τις δύο ηρωίδες να ξεγλιστρούν σαν χέλια ανάμεσα στην αρσενική ηλιθιότητα και όλα αυτά πριν καν εμφανιστεί στο προσκήνιο μια κυρία άλλης εποχής για τα κάνει όλα κυριολεκτικά μαντάρα «παίρνοντας» μαζί της και όλη την ταινία: η Ιζαμπέλ Υπέρ είναι τόσο γοητευτική στον ρόλο μιας Σάρα Μπερνάρ των 30s που από μόνη της αποτελεί λόγο για να μην χάσετε αυτή την κομψή, πονηρή και κυρίως διασκεδαστική ταινία μπουλβάρ.»
Στ. Γεωργιάδης (Flix.gr) : «Στον Οζόν πάντα άρεσε να μιλάει για τις γυναίκες, με χιούμορ και το «Εγκλημά μου» είναι μια κωμωδία που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1930 με το βλέμμα σαφώς στραμμένο στις χρυσές screwball κωμωδίες της ίδιας εποχής στο Χόλιγουντ, με τους ζωηρούς διαλόγους. Πίσω από το ρετρό περιτύλιγμα της, όμως, είναι μια ταινία για το σήμερα, το celebrity culture, τα fake news, τον αγώνα απέναντι στην πατριαρχία και τη γυναικεία αλληλεγγύη. Μια βεντάλια θεμάτων ανοίγει με παιχνιδιάρικη διάθεση αλλά και έναν υφέρποντα σαρκασμό που μοιάζει να κρίνει και να αμφισβητεί ασταμάτητα τις κοινωνικές συμβάσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Δεν μπορεί κανείς όμως να μην σταθεί στη μεγαλύτερη Γαλλίδα ηθοποιό της γενιάς της, την σπουδαία Ιζαμπέλ Ιπέρ που εδώ επιβάλλει τον δικό της ρυθμό στην ταινία από το πρώτο δευτερόλεπτο που εμφανίζεται στην οθόνη. Η επιλογή του σκηνοθέτη να δώσει το ρόλο της κακής ηθοποιού (βασισμένου στη μεγάλη Σάρα Μπερνάρ που διέπρεψε στο γαλλικό θέατρο στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα) στην καλύτερη «που έχουμε», όπως λέει και ο ίδιος, είναι ξεκάθαρα ένα πονηρό κλείσιμο του ματιού με διάχυτη ειρωνεία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου