Ο "Σοφός" κατέχει τη δύναμη, μια δύναμη που αντλεί από τη Γνώση, να στέκει ατάραχος ενώπιον των "κακών" που του συμβαίνουν. Γνωρίζει πολύ καλά ότι τα λεγόμενα "εξωτερικά" γεγονότα είναι, ούτως ή άλλως, έξω από τις δυνάμεις του. Μπορεί και στέκει απολύτως συμφιλιωμένος με τη Θέληση του Κόσμου, επειδή δεν επιθυμεί να κερδίσει τίποτε, αφού έχει προ πολλού απαλλαγεί από την επίσης μάταια, μυωπική και απέλπιδα θέληση του "να αποκτήσει".
Ο "Σοφός" είναι αφέντης του εαυτού του. Δεν εξαρτάται από τίποτε έξω από αυτόν. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η Φύσις μας χαρίζει συνεχώς διάφορα πράγματα, αλλά το ίδιο συνεχώς παίρνει κάποια άλλα πίσω. Κυρίως όμως, γνωρίζει ότι κανένα από τα "εξωτερικά" αγαθά δεν μπορεί να διαρκέσει σε όλον τον ανθρώπινο βίο.
Ο "Σοφός" κυρίως δεν εξαρτάται από άλλους ανθρώπους. Οφείλει να είναι εσωτερικώς αυτάρκης. Ποτέ του δεν προσκολλάται σε ανθρώπους, ούτε στον ελάχιστο βαθμό, ώστε λ.χ. να του προκαλέσει λύπη η για οποιονδήποτε λόγο απομάκρυνση τους από αυτόν και, κυρίως, θυμάται ανά πάσα στιγμή ότι και οι γονείς του, οι σύντροφοι του και τα παιδιά του είναι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, θνητοί.
Βλάσης Γ. Ρασσιάς (2001).
Θεοίς Συζείν. -Εισαγωγή στον Στωικισμό.
ΑΝΟΙΧΤΉ ΠΌΛΗ
Δ.ΣΤ
3 σχόλια:
Η μητέρα φύση φροντίζει για όλα, μην το ξεχνάμε...
Η μητέρα φύση φροντίζει για όλα , αλλά μην το παρεξηγούμε. Μας δίνει για παράδειγμα αρκετό μυαλό για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες , να παλεύουμε τα θηρία που έχουν σκοπό να μας φάνε, να βρίσκουμε τροφή στέγη κλπ χωρίς να εξευτελιζόμαστε και να αυτοευτελιζόμαστε. Για το εάν χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας ή όχι, για το εάν γίνουμε τα κορόιδα φιλόδοξων εκμεταλλευτών μας ή όχι, για την ευημερία μας ή την μιζέρια μας, την ευθύνη την έχουμε εμείς. Ο καθένας μας ξεχωριστά για τον εαυτό του και μέσα και απο τα κοινά συμφέροντα και για τους υπόλοιπους γύρω του. Η μητέρα φύση φροντίζει για τα πάντα για τον σοφό, εκτός απο αυτά για τα οποία έχει φροντίσει ο σοφός, εφόσον έχει συμπεριφερθεί ως σοφός.
Σοφή η μητέρα φύση...
Δημοσίευση σχολίου