Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

Το Άγαλμα του Δελφινιού, στο Γαλαξίδι

Ο παράδεισος των ιστιοπλόων με τα μαγευτικά νησάκια



Κείμενο Wikipedia/ Haanity.
Απολαύστε μια μαγευτική πτήση πάνω από το Γαλαξίδι και τα κοντινά, μαγευτικά νησάκια του. Ιδιαίτερης ομορφιάς ειναι το «Άγαλμα του Δελφινιού» που φαίνεται στα πλάνα, που μας τράβηξε το ενδιαφέρον καθώς στέκει πάνω σε μια μικρή βραχονησίδα, ίσως για να «προστατεύει» τους ναυτικούς που διέρχονται από την περιοχή.
Το Γαλαξίδι (ή Γαλαξείδι) είναι παραθαλάσσια κωμόπολη της τέως επαρχίας Παρνασσίδας του Νομού Φωκίδας και υπάγεται στο διευρυμένο Δήμο Δελφών. Βρίσκεται στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου και, συγκεκριμένα, στη δυτική πλευρά του κόλπου της Ιτέας. Είναι αρκετά γνωστό για τη ναυτιλία που είχε αναπτύξει τον προηγούμενο αιώνα καθώς και για τη γραφικότητα του, λόγοι για τους οποιους το καλοκαίρι προσελκύει αρκετό κόσμο, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες.

Αποκριές




Η εβδομάδα της Αποκριάς στο Γαλαξείδι έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά την καθαρά Δευτέρα όπου λαμβάνει χώρα το έθιμο του αλευρομουτζουρώματος. Το έθιμο είναι σχετικά απλό. Οι κάτοικοι μαζεύονται στο λιμάνι το μεσημέρι της Δευτέρας και εφοδιασμένοι με σακούλες αλευριού και μπογιάς. Στη συνέχεια επιδίδονται σε «επικές» μάχες, οι οποίες κρατάνε για ώρες. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην εποχή του Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που οι παλιάτσοι των ιπποδρόμων χρωμάτιζαν τα πρόσωπα τους. Τη σημερινή του μορφή την έλαβε την εποχή της ιστιοφόρου Ναυτιλίας, δηλαδή από το 1840 και μετά, οπότε η γιορτή αυτή πήρε μεγάλες διαστάσεις αφού ήταν η τελευταία και αποχαιρετιστήρια πριν από την αναχώρηση των ναυτικών.
Η χρυσή περίοδος ακμής για το Γαλαξείδι ήταν μεταξύ 1829 και 1912. Βέβαια από την εποχή της Τουρκοκρατίας οι Γαλαξιδιώτες είχαν αρχίσει να ασχολούνται με μεγάλη επιτυχία με τη ναυτιλία. Ως αφετηρία της εποχής της ναυτιλιακής ανάπτυξης μπορεί να αναφερθεί το 1774, όταν έγινε η συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή. Σημαντικό ρόλο όπως προείπαμε παραπάνω διαδραμάτισε ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος. Το 1803 το Γαλαξείδι αριθμούσε 50 πλοία και συγκαταλεγόταν στις πέντε πόλεις με τα περισσότερα πλοία στον Ελλαδικό χώρο.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα ΘΕΛΑΤΕ να μάθετε πότε, πώς έγινε και απο ποιον το ζωγραφιστό δελφίνι στον Πεταλό?
...Πρωί πρωί λοιπον κατα τις 6:30 της 6 Σεπτεμβριου 1998, ημέρα Κυριακή.
Ο λόγος? απλός... τό χάραμα της Κυριακής ήταν η καταλληλότερη συγκυρία για να μη συλληφθεί ο ...δράστης επ'αυτοφόρω, λόγω της Σαββατοβραδινής κραιπάλης της πόλης και που όλοι θα κοιμούνται, ακόμα και οι λιμενικοί (χαχα)... Τό έγκλημα ήταν προμελετημμένο!!
Μιά εβδομάδα πρίν, εθελοντικά και υπο το φως της ημέρας ειχε ασπριστεί η τετράγωνη συμπαγης επιφάνεια, που προυπηρχε χρόνια επι του "Πεταλού" απο δυο φιλους της περιοχης, και αργότερα μονιμους κατοίκους της: τον Δρίβσ Γιώργο (ηλεκτρονικό) και τον Μανώλη Ζυμαρίδη (ζαχαροπλάστη).
...Ζωσμένος λοιπόν με ενα κορδόνι απο τη μεση με τρια μπουκαλακια του νερού στην αλλη ακρη (με ασπρο, μαυρο και μπλέ χρωματα, καθως και ενα μετριο πινέλλο),βουτουσε απο το "Κεντρί" στη θαλασσα με μια κατακκόκινη ανατολή να του λεει"καλημέρα".
Μεσα σε 10 λεπτά ηταν επανω στο νησάκι, σε ακόμα 20 λεπτά είχε ολοκληρωθεί η τοιχογραφία και η επιστροφή, επίσης κολυμπώντας. Για λόγους ασφαλείας (ειτε κράμπας είτε ταχυπλόων) ειχε μαζι του μεσα απο το μαγιώ ενα πορτοκαλι μπαλονι που θα το φουσκωνε ανά περίσταση.
Όλο το εγχείρημα ήταν μια τρελλή ιδέα απο κάποιον που αντί να αντικρύζει ένα άψυχο ντουβάρι "σημαδούρα" μεσα στη θάλασσα, προτίμησε να θαυμάζει με τους συμπολίτες και επισκέπτες το άλμα του δελφινιού, που στο κατω κατω αντιπροσωπεύει και τον Απόλλωνα που το Ιερό του ειναι ακριβως απέναντι!!!
...Ο δράστης λοιπόν λέγεται Δρίβας Γιώργος, και συντηρεί το εργαστήριο με τις Ανανεώσιμες Πηγες Ενέργειας ονόματι ΤΗΛΕΝΕΡΓΕΙΑ στην Ιτέα. Εχει "λόξα" με την τοιχογραφία, έχει κάνει πολλές ανά την Ελλάδα, και επι τη ευκαιρία ψάχνει χώρους για ανάλογα "εγχειρήματα" με θέματα σχετικά με την Ιστορία και το παρελθόν της περιοχής...
---γηϊνοανέβατος---

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ, ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΟΝΙΜΑ ΤΟΥ ΠΝΙΓΕΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΜΥΚΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΚΑΡΔΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΕ Η ΚΑΚΟΥΡΓΑ Η ΚΕΝΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΟΦΩΚΙΔΑ. ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΕΔΩ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.

Ανώνυμος είπε...

--Πάντως πριν γίνει ο τοίχος , κάτι καπεταναίοι Γαλαξιδιώτες (όνομα και μη χωριό) καβαλάγανε τον ύφαλο ...Ας αναπαύονται εν ειρήνη...