Η Ρεμπέτισσα Χριστίνα Μαξούρη σήμερα στο Μεγάλο Καφενείο 1929 στην Άμφισσα!

Χριστίνα Μαξούρη

Γεννήθηκε στην Αθήνα.

Αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης σχολής δραματικής τέχνης «Νέο Ελληνικό Θέατρο» του Γιώργου Αρμένη.
Έχει εργαστεί πάνω σε έργα των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Γκολντόνι, Μαριβώ, Τσέχωφ, Μάρλοου, Σιμελπφένιχ, Ραγκαβή, Περεσιάδη, Χορν, Βασιλικού, Αλεξάκη, Καλαβριανού και έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Βασίλη Παπαβασιλείου, Γιάννη Χουβαρδά, Peter Stein, Νίκο Καραθάνο, Κώστα Τσιάνο, Γιώργο Αρμένη, Διαγόρα Χρονόπουλο, Σωτήρη Χατζάκη, Έφη Θεοδώρου, Δημήτρη Λιγνάδη, Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, Γιάννη Μαργαρίτη, Σοφία Σπυράτου, Τάκη Βουτέρη, Τάκη Τζαμαριά, Μάρθα Φριvτζήλα, Γιάννη Καλαβριανό, Μαρία Πρωτόπαππα και Φωτεινή Μπάνου. Στο Εθνικό Θέατρο, το ελεύθερο θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με την Ariane Mnouchkine στο Teatre du Soleil (2008) και με τον Anatoli Vassiliev στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος ‘Δεσμοί’ (2009).

Από το 2005 έως το 2010,ήταν μέλος του θιάσου «Δρόμος με Δέντρα» της Μάρθας Φριντζήλα.

Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για το θεατρικό βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» (2011-2012), για την παράσταση «Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες», σε σκηνοθεσία Γ. Καλαβριανού.
Επίσης, υποψήφια για το βραβείο “Ελευθερία Σαμπουντζή” (2015)

Ως τραγουδίστρια, έχει συνεργαστεί με τους:
Φοίβο Δεληβοριά (Σταυρός του Νότου – Αθήνα & Μύλος – Θεσ/νικη), Δημήτρη Καμαρωτό (αποσπάσματα από το σύνολο του έργου του – Θέατρο Πόρτα), Γιώργο Ψυχογιό (“Από το ρεμπέτικο στην τζαζ” – Μέγαρο Μουσικής Αθηνών), Νίκο Ζούδιαρη, Κώστα Μακεδόνα (αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση – Ρυθμός Stage), Γιάννη Μπέζο (“Μέσα απ’ τα φύλλα της καρδιάς”, ένα αφιέρωμα στο ρεμπέτικο – Θέατρο Κιβωτός), Μαριώ (“Έξι λαϊκές ζωγραφιές” του Μάνου Χατζιδάκι – Black Duck) Απόστολο Ρίζο, Σταμάτη Μορφονιό, Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη (“ον έαρ”, συναυλία του διαδικτυακού toradiofono.gr – Σταυρός του Νότου Plus) και Άγγελο Τριανταφύλλου (“Μήδεια” – Θέατρο Πόρτα & “Επικίνδυνη Ηλικία”, κύκλος μελοποιημένης ελληνικής ποίησης – Μικρή Επίδαυρoς).

Υπήρξε μέλος του σχήματος «78 στροφές», με το οποίο παρουσίασαν έναν κύκλο ρεμπέτικων τραγουδιών, σε Καλαμάτα, Αθήνα και Στουτγκάρδη.
Σταθερό μέλος του μουσικού σχήματος Κουρελού που εδρεύει στο Λονδίνο΄,
καθώς και του μουσικού συνόλου Guillotinas.

Το Νοέμβριο του 2012, πραγματοποίησε, μαζί με μια τετραμελή ορχήστρα, μια σειρά εμφανίσεων υπό τον τίτλο “Απ’ το γραμμόφωνο στη σκηνή” με τραγούδια των Στ. Χασκήλ, Μ. Νίνου και Σ. Μπέλλου, στη μουσική σκηνή Χαμάμ. Συμμετέχοντες αυτού του αφιερώματος υπήρξαν η Ματούλα Ζαμάνη, Μάρθα Φριντζήλα, Ελένη Κοκκίδου, Λένα Κιτσοπούλου, Φώτης Σιώτας και Λυδία Κονιόρδου.

Τον τελευταίο καιρό, παρουσιάζει μια solo a cappella μουσική παράσταση με τον τίτλο «Δανεικά Παπούτσια», σε Αθήνα, περιοδεία στην Ελλάδα και μετακλήσεις στο εξωτερικό.
Συμμετέχοντες της παράστασης έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής η ραδιοφωνική παραγωγός Όλγα Λασκαράτου, οι τραγουδοποιοί Φοίβος Δεληβοριάς, Νίκος Ξυδάκης, Απόστολος Ρίζος, Ματούλα Ζαμάνη, Μαρία Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και οι μουσικοί Σοφία Ευκλείδου, Φώτης Σιώτας, Ηλέκτρα Μηλιάδου, Πάνος Λαμπρόπουλος, Παύλος Μελάς, Σπύρος Μπολοβίνης και Γιάννης Ανδριανάκης.
Τον Ιανουάριο του 2017 θα παρουσιαστεί ξανά για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, με σταθερούς συμμετέχοντες τον Μιχάλη Βρέττα (βιολί), τη Σοφία Ευκλείδου (τσέλο) και τον Βασίλη Παναγιωτόπουλο (τρομπόνι).

Συμμετέχει στους δίσκους “Μαύρο δεντρί” των Ορέστη Καραμανλή και Ηλία Βαμβακούση που κυκλοφορεί από την bandcamp.com και “Παιχνίδια των Παιδιών” του Πάνου Βλάχου, που κυκλοφορεί από το ogdoo.gr.
Καθώς και στον επερχόμενο δίσκο της Σοφίας Λαμπροπούλου, ερμηνεύοντας τον ‘Γκρεμιστή’ του Κωστή Παλαμά.

Δανεικά Παπούτσια

Ζώντας μακριά από τη Φύση με την αποστομωτική ολότητα κι απλότητά της, σε μια πόλη υπέρογκα χτισμένη κι αναπόφευκτα μοναχική, που υποκύπτει σε φρενήρεις ρυθμούς και ‘εύκολες’ συμπεριφορές, που βουβαίνεται μέσα στον θόρυβό της, δημιουργήθηκε μια βαθιά επιθυμία να απλώσω το χέρι. Κι όπου βγει.
Μια ανάγκη να συμφιλιώσω τον μέσα μου κόσμο με την καθημερινή πραγματικότητα.
Να συν-πορευθώ μέσα από τραγούδια και καημούς με ανθρώπους κοντινούς αλλά και ξένους. Μια ανάγκη να ξαναζήσω ανενδοίαστα πια, τις περασμένες ηλικίες μου, τις ήδη γερασμένες και να ονειρευτώ αυτές που έρχονται, τις νεόκοπες και γι’ αυτό νεανικές.
Κι επειδή οι λέξεις στένεψαν κι αυτές απ’ την πολλή τους χρήση, δεν έχω άλλο απ’ το σωπαίνω και να τραγουδάω. Και να μοιράζομαι. Τις χαρές και τις λύπες μου. Τις μνήμες μου, την ύπαρξη των φίλων, τις απώλειες. Τα θέλω και τις αδυναμίες μου. Τα ταξίδια. Και όλη αυτήν την ομορφιά και ματαιότητα που φέρνει το  πέρασμα του καιρού. Και όπως με έμαθε ένας ‘σοφός’, να τα γιορτάζω.
Κάπως έτσι προέκυψαν τα «Δανεικά Παπούτσια». Τραγούδια ελληνικά τα περισσότερα, απ’ τα πολύ παλιά μέχρι το σήμερα, που λίγο πολύ όλοι έχουμε σιγομουρμουρήσει. Γυμνά. Μόνο τα λόγια με τη μελωδία τους.
Και κάποια μικρά αποσπάσματα κειμένων του Χατζιδάκι, του Ελύτη, του Λειβαδίτη, του Περεσιάδη, του Παλαμά κ.ά., κατά κάποιον τρόπο αντί εισαγωγών.
Κι επειδή ωραίο το solo, αλλά σαν το Μαζί δεν έχει, όταν ταιριάζουν οι διαθέσεις και οι χρόνοι, η παρέα μεγαλώνει.
Έτσι συνταξιδιώτες των «Δανεικών Παπούτσιών» έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής η Όλγα Λασκαράτου, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Απόστολος Ρίζος, η Ματούλα Ζαμάνη, η Μαρία Παπαγεωργίου, ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο Φώτης Σιώτας, η Σοφία Ευκλείδου, η Ηλέκτρα Μηλιάδου, ο Πάνος Λαμπρόπουλος, ο Παύλος Σπυρόπουλος, ο Παύλος Μελάς, ο Σπύρος Μπολοβίνης και ο Γιάννης Ανδριανάκης.

Photo Credit: Tania Palaiologou