Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ένα βιβλίο ενός ΑλγερινοΓαλλοΙσπανού συγγραφέα γραμμένο το 1951 είναι ότι ακριβώς αισθάνομαι αυτές τις ημέρες…

Μύρκας

‘’ Τι είναι ένας επαναστατημένος άνθρωπος; Ένας άνθρωπος που λέει ΟΧΙ.  Αρνιέται αλλά δεν παραιτείται: είναι ακόμα κι αυτός που λέει ΝΑΙ από την πρώτη του κίνηση. Ένας σκλάβος που σε όλη του τη ζωή δεχόταν διαταγές ξαφνικά κρίνει μία νέα εντολή απαράδεχτη. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του «όχι»  ;
Σημαίνει, λόγου χάρη, «η υπόθεση τραβάει μακριά» κι ακόμα «υπάρχει ένα όριο που δεν θα ξεπεράσετε, ότι  απλώνει τα δικαιώματα του πέρα από κάποια σύνορα…». Με λίγα λόγια αυτό το ΟΧΙ επιβεβαιώνει την παρουσία ενός ορίου…..
Έτσι το κίνημα εξέγερσης στηρίζεται ταυτόχρονα πάνω στην κατηγορηματική άρνηση μιας παραβίασης που κρίνεται απαράδεχτη και την όχι πολύ ξεκάθαρη βεβαιότητα ενός σταθερού δικαιώματος ή σωστότερα την εντύπωση του επαναστατημένου ότι «έχει το δικαίωμα να….» Η εξέγερση δε γίνετε χωρίς το αίσθημα ότι κάποιος  και κάπου, έχει δίκιο. Εδώ είναι που ο επαναστατημένος σκλάβος λέει ταυτόχρονα και ΝΑΙ και ΟΧΙ.
Επιβεβαιώνει ότι εκτός από το όριο υποψιάζεται πως κάτι υπάρχει που θέλει να διατηρήσει μέσα από το όριο.
Αποδείχνει πεισματικά ότι υπάρχει μέσα του κάτι που «αξίζει τον κόπο να…», που ζητάει να το προσέξουν. Με κάποιο τρόπο, αντιμετωπίζει τη διαταγή που τον καταπιέζει μ΄ ένα είδος δικαιώματος να μην καταπιεστεί περισσότερο απ΄όσο μπορεί ν΄ανεχτεί . ‘’
Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ
1951