ΔΕΣΦΙΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ - ΦΩΤΟ

Τ' Αγιαννιού το μοναστήρι

Ήταν εκείνες οι εποχές που οι Έλληνες, ψάχνανε για το που να κρύψουν και που να στεγάσουν την όποια πίστη τους και το φόβο τους, μιας του κατακτητή και δυο του Θεού τους. Και αποζητούσαν μέρη απόμακρα και δύσβατα για να στεριώσουν ένα ξωκλήσι και κάνα δυο κελιά, μακριά από αλλόθρησκα βλέμματα και πειρασμούς, κι εκεί πάσχιζαν για να ταιριάξουν μέσα στην ηρεμία και στην αγριότητα του νέου σπιτιού τους, την περισυλλογή, την εγκράτεια και την αφοσίωση της καρδιάς τους. Κι έτσι γεννιόντουσαν τα μικρά και δυσκολοζώϊστα μοναστήρια, για να στεγάσουν τον διωγμό, την άρνηση για τα εγκόσμια και την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, στην επίπονη προσπάθεια για να βρεί τον όποιο δημιουργό της.

Παλιομονάστηρο του Άϊγιαννιού του Προδρόμου, απ' έξω και απόμακρα απ' την Δεσφίνα. Ένα κεραμιδοπέτρινο περιστέρι, φωλιασμένο ανάμεσα σε άνυδρα κι άδενδρα βράχια, χωρίς ορίζοντα και περαντζάδα, μόνο με μια βαθειά σιωπή να ναι απλωμένη σαν μάλλινο σεντόνι από πάνω του και να αναταράζεται κάθε φορά που περνάει κανένα κατσικοκόπαδο από σιμά του.

Και είχαν περάσει πολλοί από εκεί. Και καπεταναίοι κι αγωνιστές κι επώνυμοι. Και οι καλόγεροί του ήσαν χρήσιμοι κατά καιρούς, στους ντόπιους, στους κυνηγημένους και στον μεγάλο αγώνα.

Μετά την απελευθέρωση όμως και τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, άρχισε να ξεπέφτει και σιγά-σιγά η εγκατάλειψη, ήρθε και κυρίεψε τόσο την εκκλησιά όσο και τα κελιά. Άρχισε το γκρέμισμα και η φθορά στα ντουβάρια, μιας και το μοναστήρι μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση και κανένας πια δεν ερχόταν για καλόγερος, μιας και θα έπρεπε να ναι αντάμα και ασκητής.

Με τον καιρό, έγινε μια αναστήλωση του και μια φορά τον χρόνο, το επισκέπτονται κόσμος μαζί με παπά και λειτουργάνε στην εκκλησία.

Ιτέα 2-12-2012

 

Οι φωτογραφίες είναι από τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Ιτέας - Κίρρας