Το αβοκάντο ειναι ο καρπός του δέντρου Persea Americana. Χρησιμοποιείται κυρίως σε ορεκτικά και σαλάτες. Συναντάται κυρίως στις ΗΠΑ, στο Μέξικο και στην Γουαδελούπη. Καλλιεργείται επίσης σε χώρες της Ασίας, την Αυστραλία και το Ισραήλ. Έχει σχήμα αχλαδιού η σάρκα του έχει βουτυρώδη γεύση και υφή.
Οι Ιθαγενείς της Γουατεμάλα χρησιμοποιούσαν την σάρκα του καρπού για να τονώσουν την ανάπτυξη των μαλλιών, και τους σπόρους για να θεραπεύσουν διαταραχές του εντέρου. Κάτι που γίνεται και σήμερα αφού οι εταιρίες καλλυντικών το χρησιμοποιούν ως βασικό συστατικό στα περισσότερα προϊόντα τους.
Η σάρκα του καρπού χρησιμοποιείται στη Δυτική Αφρική ως τροφή για τα μωρά. Τα φύλλα του, θεωρούνται πολύτιμα για την θεραπεία του βήχα, τον καθαρισμό του συκωτιού και την μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος.
Η φλούδα του θεωρείται καταπραϋντική για το δέρμα. Το αβοκάντο μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης και εγκεφαλικού.
Αν τεμαχιστεί ρίχνουμε λίγο λεμόνι για να μη μαυρίσει.
Το αβοκάντο είναι πλούσιο σε βιταμίνες A, B, C και E, φυλλικό οξύ και έχει αποδεδειγμένη αντιοξειδωτική και αντικαρκινική δράση.
Ραδίκια
Πολύχρονο ποώδες φυτό, που τρώγεται ως βραστή σαλάτα αλλά και μαγειρευτό. Το ραδίκι είναι γνωστό και ως πικραλίδα ή πικροράδικο.
Είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα χόρτα, που συναντάται σε χέρσους τόπους στις περισσότερες περιοχές της χώρας µας και θεωρείται από τα πιο εκλεκτικά λαχανικά.
Το ραδίκι της θάλασσας ή άλιφος, πρόκειται για το φυτό Cichorium spinosum, που συναντάται σε παραθαλάσια μέρη και τρώγεται όπως και το κοινό ραδικι.
Το αγριοράδικο ή ραδίκι του βουνού, είναι πολυέτες άγριο φυτό, που τρώγεται μαγειρευτό ή ωμό.
Τα άγρια ραδίκια έχουν πικρή γεύση και έχουν στενά φύλλα. Από την άλλη, τα ήµερα ραδίκια καλλιεργούνται κατά την διάρκεια όλου του χρόνου και είναι πλατύφυλλα, µε γλυκύτερη γεύση από τα άγρια ραδίκια. Τα ραδίκια μπορούν να διατηρηθούν στην κατάψυξη αφού προηγουμένως ζεματιστούν δύο λεπτά.
Τα ραδίκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Β1, Β2 και καροτενοειδή καθώς και σε ανόργανα στοιχεία όπως κάλιο, νάτριο, φώσφορο και μαγνήσιο. Το κιχώριο που περιέχει έχει ισχυρή προστατευτική δράση για τον οργανισμό από ουσίες που προκαλούν οξειδωτικό στρες.
Τα χόρτα αυτά είναι γνωστά από τους αρχαίους χρόνους. Οι αρχαίοι το ονόμαζαν κίχορα και το κατανάλωναν ως συνοδευτικό.
Αναφέρεται ήδη σε ένα πάπυρο του 4000 π.Χ. ενώ ο Γαληνός το ονόµαζε «φίλο του συκωτιού».
Γράφει η Σουζάνα Ιωακειμίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου