Στις 28 Μαΐου του 1987, ένα μικρό αεροσκάφος προσγειώθηκε στη μέση της Κόκκινης Πλατείας στη Μόσχα.
Ο πιλότος ήταν ο 18χρονος Δυτικογερμανός, Ματίας Ραστ και στόχος του ήταν να δημιουργήσει μία «γέφυρα» μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής.
Το συμβάν δεν θα ήταν ιδιαίτερης σημασίας, αν δεν γινόταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Ο Ραστ μεγάλωσε στη Δυτική Γερμανία όπου ο φόβος για τον επικείμενο πυρηνικό πόλεμο κυριαρχούσε.
Όταν βρέθηκε στην εξουσία ο Γκορμπατσόφ, ο νεαρός αναθάρρησε, πιστεύοντας ότι η κατάσταση σύντομα θα άλλαζε.
Όμως, τα όνειρα του δεν πραγματοποιήθηκαν.
Το συνέδριο στην Ισλανδία μεταξύ Αμερικάνων και Σοβιετικών που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1986, έληξε χωρίς κάποια συμφωνία ανακωχής και ο Ραστ απελπίστηκε.
Ένιωθε ότι ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να προκαλέσει αλλαγές και ήξερε ακριβώς πώς θα το επιτύγχανε.
Την άνοιξη του 1987, ο Ραστ είχε βρεθεί στο πιλοτήριο αεροσκάφους μόλις 50 ώρες.
Δεν είχε βγει καν έξω από τα σύνορα της χώρας.
Η απειρία του δεν τον σταμάτησε από το να επιχειρήσει έναν από τους πιο επικινδύνους άθλους στην ιστορία, να εισέλθει στον εναέριο χώρο της ψυχροπολεμικής Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς άδεια.
Το ταξίδι
Στις 13 Μαΐου, ο Ραστ ξεκίνησε από το Αμβούργο με προορισμό το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας.
Από εκεί πήγε στη Σουηδία και στο τέλος, προσγειώθηκε στη Φινλανδία.
Το ταξίδι τον εξοικείωσε με το αεροσκάφος και ο πιλότος αισθανόταν πανέτοιμος.
Το πρωί της 28ης Μαΐου, ο Ραστ έφυγε από το αεροδρόμιο του Ελσίνκι.
Στους ελεγκτές είπε ότι πήγαινε στη Στοκχόλμη, αλλά αμέσως μετά την απογείωση, κατευθύνθηκε προς τα ανατολικά.
Προσπάθησαν να τον σταματήσουν, αλλά μετά από λίγο χάθηκε από τα ραντάρ των Φιλανδών.
Στις 2.30 το μεσημέρι, τον εντόπισαν οι Σοβιετικοί.
Δεν ταυτοποίησε τον εαυτό του και πολεμικά αεροσκάφη ζήτησαν άδεια να ανοίξουν πυρ εναντίον του, αλλά η εντολή δεν ήρθε ποτέ.
Κάποια στιγμή εξαφανίστηκε κι από τα δικά τους ραντάρ και στο επιτελείο των Σοβιετικών επικράτησε πανικός.
Τελικά, οι ελεγκτές χαρακτήρισαν το αεροσκάφος ως φιλικό και διέκοψαν το κυνηγητό.
Ο Ραστ έφτασε ανενόχλητος πάνω από τη Μόσχα και έψαχνε μέρος για να προσγειωθεί.
Σκόπευε να σταματήσει μέσα στο Κρεμλίνο, αλλά την τελευταία στιγμή σκέφτηκε ότι αν τον έκρυβαν τα τείχη του Κρεμλίνου, οι αστυνομικοί θα τον συνελάμβαναν χωρίς να τους δει κανείς και η κίνησή του δεν θα είχε κανένα νόημα.
Επόμενη επιλογή ήταν η Κόκκινη Πλατεία, αλλά ο Ραστ δεν είχε λάβει υπ’ όψιν του πόσο μεγάλη πόλη ήταν η Μόσχα.
Κόντεψε να χαθεί και πετούσε μισή ώρα ψάχνοντας την πλατεία.
Τελικά την εντόπισε και αναγκάστηκε να κάνει βόλτες, μέχρι να μειωθεί ο κόσμος που περπατούσε στον δρόμο.
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, ο Ραστ προσγείωσε το μικρό αεροσκάφος του στη γέφυρα δίπλα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου.
Ένας γιατρός που βρισκόταν στην πλατεία εκείνη τη στιγμή, κατέγραψε την προσγείωση με κάμερα.
Άλλοι παρευρισκόμενοι του ζήτησαν αυτόγραφο.
Δύο ώρες μετά, ο Ραστ συνελήφθη από τις σοβιετικές αρχές.
Καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης για χουλιγκανισμό και παραβίαση νόμων της εναέριας κυκλοφορίας.
Τελικά αφέθηκε ελεύθερος τον Αύγουστο του 1988 ως κίνηση καλής θελήσεως, μετά τη Συνθήκη μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων.
Όταν επέστρεψε στη Γερμανία, οι δημοσιογράφοι τον χαρακτήρισαν «ψυχολογικά ασταθή και περίεργο σε επικίνδυνο βαθμό».
Επιβεβαίωσε την εγκυρότητα των ισχυρισμών τους, όταν επιτέθηκε σε μία συνάδελφό του, ένα χρόνο μετά.
Η κοπέλα απέρριψε την πρότασή του για ραντεβού και ο Ραστ τη μαχαίρωσε.
Για καλή του τύχη, η κοπέλα έζησε και ο Ραστ κατηγορήθηκε μόνο για απόπειρα δολοφονίας.
Αποφυλακίστηκε μετά από 22 μήνες.
Οι συνέπειες
Η πτήση του Ραστ είχε άμεσες συνέπειες στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Γκορμπατσόφ χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την ανικανότητά τους να σταματήσουν την πορεία του ξένου αεροσκάφους και απέλυσε 250 αξιωματικούς και υψηλά στελέχη της κυβέρνησης.
Ήταν η αφορμή που χρειαζόταν ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης για να απομακρύνει όλα τα παλιά στελέχη που αρνούνταν να ακολουθήσουν τη δική του πολιτική.
mixanitouxronou.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου