X.Bανδώρος: Η 25η Ιανουαρίου 2015 και η σύντομη προεκλογική περίοδος.

Με έλλειμμα 12 βουλευτών προκειμένου στην 3^η ψηφοφορία να ανακηρυχτεί Πρόεδρος Δημοκρατίας ο κ Δήμας και με πτώση 10% στο χρηματιστήριο Αθηνών, εισήλθαμε αισίως στην σύντομη προεκλογική περίοδο.

 

Στις 25 Ιανουαρίου ο «κυρίαρχος λαός», θα δώσει την δυνατότητα, σύμφωνα με όλα τα μέχρι τώρα προγνωστικά, στον κ. Τσίπρα να γίνει ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας.  

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είτε αυτοδύναμος είτε σε συνεργασία με άλλα κόμματα θα αναλάβει να υλοποιήσει το πρόγραμμα του, αφού προηγουμένως εκλεγεί ο νέος πρόεδρος της δημοκρατίας. 

Όλα αυτά εν μέσω της πιο σκληρής  αντιπαράθεσης ανάμεσα στα δύο κόμματα του πραγματικά «νέου δικομματισμού». Από μεριάς ΝΔ η ένταση, η κινδυνολογία, συγχρόνως με την επίκληση των ορατών και αοράτων οικονομικών κατορθωμάτων της συγκυβέρνησης θα αποτελέσουν τα κύρια (παρα)-πολιτικά όπλα της. Αντίστροφα ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξαντλήσει την πολιτική ρητορεία του σε γενικές προγραμματικές αναφορές που θα στοχεύουν περισσότερο να περικυκλώσουν τον λεγόμενο μεσαίο χώρο -τόσο πολιτικό όσο και κοινωνικό (μικροαστική τάξη στις δύο εκφράσεις της – παραδοσιακή κ νέα).

 Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που ενσαρκώνει σήμερα τις θετικές διαθέσεις ενός πολύ μεγάλου και διαταξικά τοποθετημένου συνόλου πολιτών, τους οποίους η καπιταλιστική κρίση πετάει στο περιθώριο της κοινωνίας. Είναι ο πολιτικός σχηματισμός που κρατά σήμερα την ελπίδα όχι μόνο των αποκλεισμένων αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της νεολαίας που νιώθει τα ασφυκτικά δεσμά της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της μη προοπτικής. 

Αν και δύσκολα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να χάσει τον αέρα του πρώτου κόμματος, είναι σίγουρο πως και τα 2 κόμματα αφενός θα πλησιάσουν έκαστο το 30%, και αφετέρου η μεταξύ τους διαφορά δεν φαίνεται να είναι μεγάλη. Συγχρόνως, μάλλον δεν θα υπάρξει τρίτο κόμμα με διψήφιο ποσοστό.

ΦΩΚΙΔΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκλογικές εξελίξεις στις μονοεδρικές περιφέρειες όπως στην Φωκίδα. Εδώ παρά την χρόνια επικράτηση της ΝΔ, έχουν δημιουργηθεί –όπως διαφαίνεται- όλες οι προϋποθέσεις για μια αλλαγή. Για να γίνει αυτό, πέραν του γενικότερου πολιτικού κλίματος, χρειάζεται και η αποφυγή αυτοκτονικών τάσεων που θα δημιουργήσουν πιθανές υποψηφιότητες διαπλεκόμενων, καθώς και εγωιστικοί ανταγωνισμοί.

Το διακύβευμα της βουλευτικής έδρας στην περίπτωση της Φωκίδας, στην πραγματικότητα παίζεται στην Άμφισσα. Η τελευταία είναι ο κατ εξοχήν γεωγραφικός χώρος ο οποίος συμπυκνώνει στο μέγιστο βαθμό την κουλτούρα των λεγόμενων μεσαίων, η πολιτική αντίληψη των οποίων έχει εγγραφεί στο φαντασιακό των υπολοίπων τάξεων σαν το γενικό και καθολικό συμφέρον της κοινωνίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε κερδίζει ο προερχόμενος από Άμφισσα αλλά αυτός που θα εκφράσει πρώτα κοινωνικά και κατά δεύτερον πολιτικά αυτές τις ομάδες, καθώς  θα εγγράφει στο φαντασιακό τους στη θέση του χαμένου παράδεισου το νέο όραμα. Φυσικά η κρίση έχει σημαντικά μεταλλάξει τον μεσαίο χώρο δημιουργώντας, αναδείχνοντας, και υποβαθμίζοντας συνεχώς ομάδες εντός αυτού.  Οι πολλαπλές  μετατοπίσεις ομάδων, συγχρόνως με την διολίσθηση πολλών εξ αυτών προς την εργατική τάξη, είναι ζητήματα τα οποία θα επηρεάσουν αποφασιστικά την κατεύθυνση της ψήφου. Φυσικά στο βαθμό που οι κοινωνικές τάξεις δεν υφίστανται πριν από την πάλη των τάξεων, αλλά μόνο μέσα σε αυτήν, χρειαζόμαστε πολλά περισσότερα προκειμένου να καταλήξουμε σε μια ειδικότερη τοποθέτηση… 

Οι υποψήφιοι βουλευτές είναι υποχρεωμένοι μέσα σε συνθήκες απελπιστικής συμπύκνωσης του χρόνου να συζητήσουν, να αναλύσουν, ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ, προκειμένου να γράψουν τον πολίτη στις λίστες των ψηφοφόρων τους. 

        Για να επανέλθουμε. Ένα ερώτημα εν πολλοίς ασχολίαστο έχει να κάνει με τον περιλάλητο «μεσαίο χώρο» αλλά και την σχέση του με την εργατική τάξη και τα συμφέροντα της. Πως διαρθρώνεται πως ενεργεί τι οραματίζεται. Αλλά και τι του «προσφέρουν» η τουλάχιστον τι του τάζουν προκειμένου να κερδίσουν την ψήφο τα κόμματα. Ας προσπαθήσουμε σε άλλο σημείωμα μας.

Βανδώρος Χρήστος