Κανονικότητα, χωρίς νομιμότητα ( της Βασ.Σιούτη )

Βία και ανομία κάνουν τη χώρα να μοιάζει με Φαρ Ουέστ. 

Βασική προϋπόθεση της κανονικότητας, όμως είναι η νομιμότητα και η δυνατότητα των πολιτών όχι απλώς να επιβιώνουν αλλά να ζουν αξιοπρεπώς, με ασφάλεια και σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Φωτ.: SOOC

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ και θλιβερό περιστατικό, ο πνιγμός του 36χρονου, ήρθε να προστεθεί στα πολλά που συμβαίνουν τελευταία και κάνουν την Ελλάδα να θυμίζει Άγρια Δύση. Επειδή κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς συνέπειες. Άλλο ένα περιστατικό βίας και ανομίας, μετά τα επεισόδια στον Έβρο, τους Κροάτες χούλιγκαν που διέσχισαν τη χώρα ανενόχλητοι, παρά τις προειδοποιήσεις, τους επιχειρηματίες που καταλαμβάνουν παράνομα εκτάσεις στις παραλίες, εμποδίζοντας την πρόσβαση των κατοίκων και των επισκεπτών σε αυτές και πολλά άλλα που έχουν εδραιώσει στους πολίτες την πεποίθηση ότι οι νόμοι σε αυτήν τη χώρα δεν εφαρμόζονται για όλους και δεν τους προστατεύουν όλους.

Κι αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης, στο οποίο οφείλεται εν πολλοίς το κακό ξεκίνημα της δεύτερης θητείας της, και κάνει ακόμα και τους υποστηρικτές της να δυσφορούν και να προβληματίζονται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία έταξαν «κανονικότητα» και «νόμο και τάξη», κι αυτό φαίνεται να απαιτούν τώρα οι ψηφοφόροι τους, που αισθάνονται απογοητευμένοι. Ούτε η πρώτη θητεία της κυβέρνησης ενίσχυσε το αίσθημα της ασφάλειας και της νομιμότητας στους πολίτες, αλλά τότε υπήρχαν η πανδημία και οι πολλές κρίσεις που αποσπούσαν την προσοχή του πρωθυπουργού.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενδεχομένως να αισθάνεται άτρωτη αλλά δεν είναι, καμία κυβέρνηση δεν είναι ποτέ. Μοιάζει πάντως, να ξέχασε πολύ γρήγορα ότι ψηφίστηκε με την προσδοκία της κανονικότητας και της νομιμότητας (αυτό υποσχόταν) και όχι για να κανονικοποιήσει την ανομία

Κατά την προηγούμενη θητεία είδαμε την αστυνομία να βγάζει μετά από καθυστέρηση ετών από τη φοιτητική εστία της Πολυτεχνειούπολης συμμορίες, υπό τον τρόμο των οποίων ζούσαν οι φοιτητές εκεί για χρόνια, κάτι που είναι αδιανόητο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης. Είδαμε την οικογένεια Ινδαρέ να αθωώνεται από κατηγορίες που της φορτώθηκαν χωρίς να έχουν στοιχειοθετηθεί, προκειμένου να καλυφθεί μια παταγώδης αποτυχία της Αστυνομίας. Είδαμε την κυβέρνηση να διαθέτει σε πρόσωπα του περιθωρίου αστυνομικούς, την ώρα που στις λαϊκές γειτονιές δεν θυμούνται από πότε έχουν να δουν αστυνομικό.

Η Τροχαία ήταν και είναι απούσα από τους δρόμους, με αποτέλεσμα να ενθαρρύνονται κάθε είδους παραβατικές συμπεριφορές με θλιβερές συνέπειες. Πρόσφατα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη παραδέχθηκε ότι κάπου 200-250 τροχονόμοι (κάθε έτος) έχουν αποσπαστεί τα τελευταία χρόνια από την Τροχαία για να κατευθυνθούν σε άλλες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωσή της, που όλοι διαπιστώνουν. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην Αστυνομία, όπου, παρότι έχουν γίνει προσλήψεις, υπάρχει τεράστια απώλεια δυνάμεων, καθώς αυτοί διατίθενται για τη φύλαξη πολιτικών, αλλά και ιδιωτών και επιχειρηματιών.

Στο θέμα της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες, ένα πρόβλημα πολλών ετών, έπρεπε να ξεσηκωθούν πολίτες αυτό το καλοκαίρι, οι οποίοι διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, για να ενημερωθεί η κοινή γνώμη ότι όλες αυτές οι παρανομίες επιχειρηματιών γίνονταν με την ανοχή των Αρχών, οι οποίες δεν πραγματοποιούσαν ελέγχους με τη δικαιολογία της έλλειψης προσωπικού. Επίσης, δεν πληρώνεται σχεδόν κανένα πρόστιμο για το δικαίωμα χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Οι επιχειρήσεις στις οποίες βεβαιώνονται παραβάσεις συνήθως κλείνουν και αλλάζουν ΑΦΜ, ή λένε ότι θα συμμορφωθούν και η αυτοψία γίνεται τον Οκτώβριο, όταν τελειώνει η σεζόν.

Η κυβέρνηση απογοήτευσε τους ψηφοφόρους της και στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών αυτό το καλοκαίρι, παρά τους αυξημένους πόρους και τα μέσα που διέθεσε. Εκτός από τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν, πλήγμα δέχθηκε και η εθνική ασφάλεια της χώρας. Στην Αλεξανδρούπολη και στον Έβρο η ζημιά είναι προφανής, όπως και στις αποθήκες πυρομαχικών στη Νέα Αγχίαλο.

Για την ώρα κανείς δεν έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη και δεν έχει υποστεί συνέπειες. Δεν έχουν δοθεί εξηγήσεις ούτε έχουν φωτιστεί οι αιτίες.

Τέλος, η ακρίβεια με την οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι πολίτες στα σούπερ-μάρκετ υπενθυμίζει σε όλους ότι η κυβέρνηση δεν έκανε καμία παρέμβαση στα καρτέλ και δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα. Το market pass ήταν έτσι κι αλλιώς μια μικρή και ανεπαρκής βοήθεια για τους αδύναμους, που το κάνει να μοιάζει περισσότερο με corporate welfare, καθώς ενισχύει την ευημερία των εταιρειών (όπως φαίνεται και από τα κέρδη πολλών) ώστε να μην πέσει η ζήτηση.

Η «επιστροφή στην κανονικότητα» ήταν πράγματι βασικό αίτημα της κοινωνίας, το οποίο κατάφερε να εκφράσει πολιτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και σε αυτό οφείλει, σε μεγάλο βαθμό, την εκλογική του επιτυχία, όπως διαπίστωσαν εκ των υστέρων και οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Βασική προϋπόθεση της κανονικότητας, όμως είναι η νομιμότητα και η δυνατότητα των πολιτών όχι απλώς να επιβιώνουν αλλά να ζουν αξιοπρεπώς, με ασφάλεια και σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Δεν είναι κανονικότητα αυτό που έγινε στον Έβρο ούτε αυτά που είδαμε στη Μύκονο, στη Νάξο, στη Ρόδο και αλλού.

Δεν είναι κανονικότητα η αισχροκέρδεια και η επιχειρηματική αυθαιρεσία. Δεν είναι κανονικότητα να παραμένει ο ΟΣΕ ως είχε ούτε να πνίγεται στη θάλασσα ένας άνθρωπος επειδή κάποιοι σε αυτήν τη χώρα αισθάνονται ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν σε βάρος οποιουδήποτε και κυρίως των πιο αδύναμων, χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενδεχομένως να αισθάνεται άτρωτη αλλά δεν είναι, καμία κυβέρνηση δεν είναι ποτέ. Μοιάζει πάντως, να ξέχασε πολύ γρήγορα ότι ψηφίστηκε με την προσδοκία της κανονικότητας και της νομιμότητας (αυτό υποσχόταν) και όχι για να κανονικοποιήσει την ανομία. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.