Tα 7 σοβαρότερα λάθη που κάνουμε όταν προσπερνούμε

Η διαδικασία της προσπέρασης είναι απαιτητική, ενώ τα λάθη απαγορεύονται, επειδή μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικά.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ αυτοκινητοδρόμων στη χώρα μας έχει συμβάλλει σε σημαντική μείωση των μετωπικών συγκρούσεων εξαιτίας ριψοκίνδυνων προσπεράσεων. Ωστόσο η Ελλάδα εξακολουθεί να διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό ημιαστικών και επαρχιακών δρόμων, όπου οι προσπεράσεις παραμένουν στην ημερήσια διάταξη και αρκετές φορές έχουν τραγική κατάληξη.

 

Πριν αναλύσουμε τα λάθη, που κάνουν αρκετοί οδηγοί όταν αποφασίσουν να προσπεράσουν ένα πιο αργό όχημα, πρέπει να τονίσουμε ότι σε τέτοιες καταστάσεις είναι σημαντικός και ο ρόλος του οδηγού που τον προσπερνούν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχουν περιθώρια για εγωισμούς ούτε πείσματα, όπως απότομες επιταχύνσεις και μπλοκαρίσματα με κλείσιμο των κενών χώρων ακόμη και αν θεωρούμε ότι αυτός που μας ακολουθεί το παρακάνει. Επίσης πρέπει να έχουμε πάντα στην άκρη του μυαλού μας, ότι όποιος κινείται χαρακτηριστικά αργά, οφείλει να διευκολύνει με την συμπεριφορά του στο τιμόνι εκείνους που θα προσπαθήσουν να τον προσπεράσουν και όχι να επιδιώκει την «τιμωρία» τους.

 

Μία από τις πολλές κακές συνήθειες του μέσου Έλληνα οδηγού είναι και η απέχθειά του στη χρήση των φλας. Για τις προσπεράσεις ωστόσο είναι πολύ κρίσιμη η έγκαιρη εκδήλωση της πρόθεσης του οδηγού με την ενεργοποίηση των φλας πριν ξεκινήσει τη συγκεκριμένη διαδικασία. Επίσης βγάζουμε δεξί φλας και όταν επανερχόμαστε στην αρχική μας λωρίδα.

 

Ποια είναι όμως τα 7 αμαρτήματα κατά την προσπέραση, που –δυστυχώς- μπορεί να αποδειχθούν υπό συνθήκες θανάσιμα;

 

1.

Κακή εκτίμηση της απαιτούμενης απόστασης

Η προσπέραση χρειάζεται ελεύθερο δρόμο και μάλιστα πολύ περισσότερο από ό,τι πιστεύει ένας άπειρος οδηγός. Αν κινείται κάποιος μπροστά μας με 70 χλμ./ώρα και εμείς με 80 χλμ./ώρα χρειαζόμαστε περίπου 200 μέτρα για να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία προσπέρασης, άρα πριν την ξεκινήσουμε πρέπει να έχουμε υπολογίσει ότι υπάρχει τουλάχιστον τόσος ελεύθερος χώρος. Γενικότερα ισχύει, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά ταχύτητας μεταξύ δύο οχημάτων, τόσο συντομότερα γίνεται και η προσπέραση.

 

2.

Κολλάμε πίσω από το προπορευόμενο όχημα

Κάποιοι κολλούν πίσω από το όχημα που θέλουν να προσπεράσουν, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να βρεθούν λιγότερο διάστημα εκτεθειμένοι στο ρεύμα της αντίθετης κυκλοφορίας. Αυτό είναι όμως επικίνδυνο, καθώς πρέπει να τηρούμε και σε αυτές τις περιπτώσεις αποστάσεις ασφαλείας από τα προπορευόμενα οχήματα. Το ίδιο ισχύει και για τη φάση ολοκλήρωσης της προσπέρασης, όπου δεν κάνουμε σφήνα στο αυτοκίνητο που είχαμε μπροστά μας, αλλά αφήνουμε αρκετά μέτρα μεταξύ μας πριν επανέλθουμε στην αρχική λωρίδα μας.

3.

Δεν ελέγχουμε τι γίνεται πίσω μας

Μερικές φορές επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στη ροή της κυκλοφορίας μπροστά μας και ξεκινάμε την προσπέραση, χωρίς να έχουμε ελέγξει τι γίνεται πίσω μας. Έτσι μπορεί να βγούμε στο αντίθετο ρεύμα την στιγμή που έχει ξεκινήσει ήδη την ίδια διαδικασία και κάποιο άλλο γρηγορότερο αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα πίσω από εμάς, οπότε ρισκάρουμε μία σύγκρουση μεταξύ μας. Άρα, πριν περάσουμε στην αντίθετη λωρίδα έχουμε ελέγξει οπωσδήποτε πίσω με τους καθρέπτες αλλά και γυρνώντας το κεφάλι, ώστε να μην κρύβεται κάποιο άλλο όχημα στη νεκρή γωνία.

 

4.

Δε βγάζουμε φλας

Μία από τις πολλές κακές συνήθειες του μέσου Έλληνα οδηγού είναι και η απέχθειά του στη χρήση των φλας. Για τις προσπεράσεις ωστόσο είναι πολύ κρίσιμη η έγκαιρη εκδήλωση της πρόθεσης του οδηγού με την ενεργοποίηση των φλας πριν ξεκινήσει τη συγκεκριμένη διαδικασία. Επίσης βγάζουμε δεξί φλας και όταν επανερχόμαστε στην αρχική μας λωρίδα.

 

5.

Αγνοούμε τη σήμανση

Δεν κάνουμε του κεφαλιού μας, αλλά προσπερνούμε μόνο σε σημεία όπου επιτρέπεται κάτι τέτοιο. Η παραβίαση της διπλής διαχωριστικής γραμμής και των σχετικών πινακίδων απαγόρευσης της προσπέρασης μπορούν να αποδειχθούν μοιραίες, αφού οι συγκεκριμένες σημάνσεις έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης, όσο και να μην μπορούμε να τον κατανοήσουμε εκείνη τη στιγμή.

 

6.

Παραβιάζουμε τα όρια ταχύτητας

Θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ότι τα όρια ταχύτητας ισχύουν χωρίς εξαιρέσεις και κατά τις προσπεράσεις. Άρα οφείλουμε να τα τηρούμε και σε αυτές τις περιπτώσεις και όχι να θεωρούμε ότι έχουμε το ελεύθερο να τα παραβιάζουμε ‘’για λόγους ασφαλείας’’. Αυτό σημαίνει, ότι η όλη διαδικασία πρέπει να γίνεται σωστά και σύμφωνα με όλους τους κανόνες του Κ.Ο.Κ.

 

7.

Δεν κάνουμε γνωστές τις προθέσεις μας

Μερικές φορές είναι σημαντικό να γνωστοποιήσουμε έγκαιρα στον οδηγό του προπορευόμενου οχήματος, ότι σκοπεύουμε να τον προσπεράσουμε, προκειμένου να μην τον αιφνιδιάσουμε ή –ακόμη καλύτερα- να μας διευκολύνει με τη συμπεριφορά του. Αυτό μπορεί να γίνει την ημέρα με ένα σύντομο πάτημα της κόρνας και τη νύχτα παίζοντας μία φορά τα φώτα. Με αυτόν τον τρόπο βρίσκεται και ο άλλος οδηγός σε ετοιμότητα την ώρα της προσπέρασης, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό σε δύσκολα σημεία του οδικού δικτύου.

πηγή