Να γίνουμε Δανία;

Με αφορμή σεξουαλικές επιθέσεις, κάποιοι μπερδεύουν τα πράγματα. Προσπαθούμε να ξεδιαλύνουμε τι (θα) ισχύει στη Δανία .

 

Η Σκανδιναβία έχει τεράστια σοσιαλιστική, δημοκρατική παράδοση. Τώρα στη Δανία κυβερνούν, για άλλη μια φορά οι Σοσιαλδημοκράτες.

Όπως και παλιότερα (ποιος δε θυμάται τον ΓΑΠ που θέλησε να μας κάνει «Δανία του Νότου»;) πολλοί Έλληνες ζηλεύουν τη σκανδιναβική χώρα. Αυτή τη φορά όμως όχι για τις σοσιαλιστικές πρακτικές της, για το Κράτος Πρόνοιας ή για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μάλλον για το αντίθετο.

Η χώρα έχει την αυστηρότερη πολιτική στην Ευρώπη σχετικά με το προσφυγικό. Καταρχάς η Δανία έχει καθιερώσει εξαιρετικά σκληρή πολιτική ασύλου και επιδιώκει να δέχεται πρόσφυγες μόνο μέσα από το σύστημα ποσοστώσεων του ΟΗΕ.

Επιπλέον, τον Μάρτιο έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που λέει σε Σύρους πρόσφυγες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους γιατί είναι πλέον «ασφαλής». Οι αρχές στη Δανία προχώρησαν στην ανάκληση των αδειών παραμονής 94 προσφύγων από τη Δαμασκό, κρίνοντας πλέον ασφαλή την πρωτεύουσα της Συρίας και τη γύρω περιοχή. 

Οι πρόσφυγες στάλθηκαν σε κέντρα απέλασης, αλλά δεν θα υποχρεωθούν να φύγουν, αν και οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούν ότι η κυβέρνηση της Δανίας δεν δίνει καμία άλλα επιλογή στους πρόσφυγες από το να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Παράλληλα τις προάλλες με μεγάλη πλειοψηφία η (κατά βάση προοδευτική) Βουλή της Δανίας υιοθέτησε μια κυβερνητική πρόταση που θα μειώσει σε τεράστιο βαθμό την είσοδο αιτούντων άσυλο στη χώρα.

Η κυβέρνηση της Δανίας ψήφισε νόμο που επιτρέπει την επεξεργασία αιτήσεων ασύλου εκτός Ευρώπης, προξενώντας οργή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του ΟΗΕ και της Κομισιόν. (Όποιος ζητά άσυλο, θα στέλνεται, πχ. στη Ρουάντα ή άλλες χώρες με τις οποίες θα κάνει, με το αζημίωτο, συμφωνίες η Δανία.) Ο στόχος είναι, όπως δήλωσε απερίφραστα ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης για θέματα μετανάστευσης, να μη ζητεί κανείς πια άσυλο στη Δανία: «Αν υποβάλεις αίτηση ασύλου στη Δανία, ξέρεις ότι θα σταλείς πίσω σε χώρα εκτός Ευρώπης και συνεπώς ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν να ζητούν άσυλο στη Δανία».

Ο νόμος ψηφίστηκε από τη δανική Βουλή με 70 ψήφους υπέρ και 24 κατά. Στη Δανία των 5 εκατ. κατοίκων, πέρυσι υποβλήθηκαν 1.500 αιτήσεις ασύλου (όχι δηλαδή κάποιο τεράστιο νούμερο), ενώ στο απόγειο της προσφυγικής κρίσης, το 2015, είχαν υποβληθεί 21.000 αιτήσεις ασύλου.

Βέβαια δεν είναι σίγουρο πως ο νόμος θα εφαρμοστεί μιας και προσκρούει στις υποχρεώσεις της Δανίας ως κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. «Η επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου σε τρίτες χώρες εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα για τις διαδικασίες πρόσβασης στο άσυλο και στην προστασία», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Ανταλμπέρτ Ζανζ. «Δεν προβλέπεται ούτε από τους υπάρχοντες κανόνες της Ε.Ε. ούτε από τις προτάσεις του νέου συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο».

Προοδευτικό ή ανάλγητο;

Υπάρχει ένα μούδιασμα σχετικά με τις κινήσεις της Δανίας. Αν η κυβέρνηση ήταν δεξιά (πόσο μάλλον ακροδεξιά) θα μπορούσε να κατηγορηθεί άνετα για ρατσισμό, εθνικισμό κλπ. Όμως είναι μια προοδευτική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών, και ο υπουργός Μετανάστευσης, ο Ματίας Τεσφάγε, είναι γιος μετανάστη από την Αιθιοπία.

Οι υποστηρικτές της σκληρής στάσης της χώρας τονίζουν πως η Δανία συνεχίζει να δέχεται αιτήματα μετανάστευσης και «ενσωματώνει» όσους θέλουν πραγματικά να βρεθούν στη χώρα και να δουλέψουν. Αυτό που δεν θέλει είναι να την κοροϊδεύουν άτομα από χώρες που δεν δικαιούνται το προσφυγικό “στάτους” αλλά αιτούνται άσυλο ακόμα κι αν δεν το δικαιούνται με την ελπίδα ότι κάπως, κάποτε καταφέρουν να «τρυπώσουν».

Υποστηρίζουν επίσης πως αυτή είναι η προοδευτική στάση – να δέχεται η χώρα μόνο αυτούς που δέχονται τις αξίες της, προστατεύοντας έτσι τους πολίτες της: τις γυναίκες, τους ΛΟΑΤΚΙ, τους ευάλωτους.

Αν δεχτούμε πως το κίνητρο της Δανίας είναι η προστασία των μειονοτήτων από ανθρώπους τελείως διαφορετικών (οπισθοδρομικών) απόψεων, πρέπει σίγουρα να αναρωτηθούμε για το κίνητρο κάποιων Ελλήνων που σπεύδουν να ζητήσουν «να γίνουμε Δανία».

Η εγκληματική ενέργεια έξι Πακιστανών χτες το απόγευμα που προσπάθησαν να βιάσουν μια 25χρονη Ελληνίδα που είχε πάει για μπάνιο στην Αγία Μαρίνα δείχνει ξεκάθαρα πως κάποιοι ούτε θέλουν ούτε μπορούν να ενσωματωθούν.
Η Δανία δείχνει το δρόμο.

— Latinopoulou (@latinopoulou) June 7, 2021

Μια γυναίκα-χιονονιφάδα που δεν αντέχει να βλέπει γυναίκες όπως τις έφτιαξε η φύση, προφανώς και δεν νοιάζεται για την προστασία των γυναικών ή των μειονοτήτων, αλλά μόνο για τον εαυτούλη της.

Και οι υποστηρικτές της, δεν καίγονται για την ανοιχτή και φιλελεύθερη κοινωνία που ίσως (όντως) να απειλείται από οπισθοδρομικούς μετανάστες ή πρόσφυγες, αλλά για την ιερότητα του ελληνικού αίματος.

Θα μου πείτε, έχει διαφορά αν οι σοσιαλδημοκράτες Δανοί (και ο γιος Αιγύπτιων μεταναστών, υπουργός Μετανάστευσης τους) δυσκολεύουν τη ζωή μεταναστών για εθνικιστικούς ή για προοδευτικούς λόγους; Δεν έχω σίγουρη απάντηση.

Αυτό που ξέρω είναι πως αν ανοίξει ποτέ τέτοια συζήτηση στην Ελλάδα, καλό θα είναι να μην την μονοπωλήσουν ούτε αυτοί που μισούν τους ξένους, ούτε αυτοί που θέλουν ανοιχτά σύνορα για όλους.

ΥΓ. Με αφορμή τα περιστατικά…

θα ήθελα να παρατηρήσω πώς πολλοί αδιαφορούσαν για τις επιθέσεις και παρενοχλήσεις εναντίον γυναικών («έλα μωρέ που δεν ήθελε», «ήταν προκλητικά ντυμένη» κλπ), τώρα που οι δράστες είναι αλλοδαποί έχουν γίνει ξαφνικά πιο φεμινιστές κι απ’ την Α,μπα!

Ενώ κάποιοι που διερύγνυαν τα ιμάτιά τους με τον νεαρό Έλληνα στη Νέα Σμύρνη που ακολουθούσε κοπέλα με το πέος του έξω και φώναζαν «θάνατος στην πατριαρχεία», δεν θεώρησαν σκόπιμο να καταδικάσουν ανάλογες ή και χειρότερες επιθέσεις που προέρχονταν από αλλοδαπούς.

Όταν στηλιτεύουμε το σεξισμό καλό είναι να μην κοιτάμε εθνικότητες, και να μη δίνουμε ελαφρυντικά κατά το δοκούν.

πηγή