Ένα άλυτο τοξικό πρόβλημα 60-70 δισ κρατάει σε ομηρία 1,5 εκατ έλληνες, ναρκοθετεί την οικονομία και συνδέεται με τις τράπεζες

Οι τράπεζες έβγαλαν το πρόβλημα από τους ισολογισμούς αλλά δεν το έλυσαν

Υποστηρίζουν πολλοί ότι οι ελληνικές τράπεζες εξυγιαίνονται, μειώνουν τα NPEs, ενισχύουν τα κεφάλαια τους και προετοιμάζονται για την ενεργοποίηση τους ώστε να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.

Ενώ αυτή η άποψη είναι η κυρίαρχη, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτό ισχύει.

Ο τραπεζικός κλάδος ξεκίνησε με 106 δισεκ. προβληματικά δάνεια και προσεχώς θα μειωθούν στα 15 δισεκ. τεράστια μείωση.

Αυτά τα προβληματικά δάνεια και ανοίγματα ή NPEs δεν βρήκαν λύση απλά βγήκαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών.

Με τις τιτλοποιήσεις περίπου 60 δισεκ. με πωλήσεις και άλλες κινήσεις οι τράπεζες έβγαλαν το πρόβλημα από τους ισολογισμούς τους και το μετέφεραν σε εταιρίες διαχείρισης προβληματικών δανείων, όπως η Intrum, Cepal, doValue και άλλες εταιρίες ή servicers όπως ονομάζονται.

Οι τράπεζες έβγαλαν το πρόβλημα από τους ισολογισμούς αλλά δεν το έλυσαν

Υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ βγάζω ένα πρόβλημα από τον ισολογισμό και επιλύω ένα πρόβλημα.

Το κράτος μέσω των τιτλοποιήσεων και των κρατικών εγγυήσεων ανακεφαλαιοποίησε τις ελληνικές τράπεζες με ένα σχετικά ελεγχόμενο κόστος και ταυτόχρονα επέτρεψε σε εταιρίες εκτός ισολογισμών να διαχειριστούν προβληματικά δάνεια που αφορούν 1,5 εκατ έλληνες και επιχειρήσεις.

Μάλιστα για τον σκοπό αυτό μεταφέρθηκαν 2,8 χιλιάδες τραπεζικοί υπάλληλοι και βασικά τραπεζικά στελέχη στις εταιρίες διαχείρισης των προβληματικών δανείων.

Η συνταγή αυτή δεν είναι σίγουρο ότι θα δουλέψει και σίγουρα έως σήμερα δεν έχει αποδώσει.

Δεν έχουμε καμία διάθεση να υποτιμήσουμε τους εργαζομένους ή τα τραπεζικά στελέχη των εταιριών διαχείρισης αλλά η έως σήμερα πραγματικότητα άλλα επιβεβαιώνει... ότι τα NPEs ως πρόβλημα συνεχίζει να παραμένει μεγάλο πρόβλημα.

Το βασικό πρόβλημα ξεκινάει από μια βασική παράμετρο.

Οι τράπεζες γιατί αποφάσισαν να τιτλοποιήσουν προβληματικά δάνεια ή να πωλήσουν NPEs;

Γιατί κινδύνευαν οι τράπεζες να στοχοποιηθούν από μια αδύναμη κοινωνία που χρωστάει δισεκατομμύρια.

Οι τράπεζες θα έφερναν λύσεις για να πάρουν πίσω μέρος των χρημάτων τους και ένας φαύλος τοξικός κύκλος κατηγοριών, αγωγών, νομικών εμπλοκών θα κρατούσε δέσμιο το τραπεζικό σύστημα.

Οι τράπεζες δεν μπορούσαν να διαχειριστούν το τοξικό πρόβλημα των NPEs, θα στοχοποιούνταν ως ανάλγητες και προφανώς δεν θα μπορούσαν οι τράπεζες να στηρίξουν με νέα δάνεια την οικονομία και από την άλλη να εκπλειστηριάζουν κατοικίες, να κυνηγούν τον επιχειρηματία που χρωστάει εκατομμύρια και να ασκούν πιέσεις για αποπληρωμές.

Θα ήταν μια φαύλη, τοξική και άρρωστη κατάσταση που θα κρατούσε για πολλά χρόνια δέσμιες στον πάτο του βαρελιού τις ελληνικές τράπεζες.

Δεν έλυσαν το πρόβλημα απλά το μετέφεραν σε εταιρίες εκτός των τραπεζικών ισολογισμών

Οι τράπεζες λοιπόν σε συνεργασία με μεγάλες εταιρίες διαχείρισης προβληματικών δανείων κατέληξαν σε ένα deal.

Η doValue, η Intrum, η Cepal – DK κ.α. από τις μεγάλες τουλάχιστον στελεχώθηκαν με 2.800 εργαζόμενους και με τραπεζικά στελέχη.

Ο στόχος ήταν και είναι να κάνουν αυτό που δεν μπορούσαν νομική ή ηθικά να κάνουν οι τράπεζες… να κυνηγήσουν τα προβληματικά δάνεια και να βρουν λύσεις.

Τι πρόβλημα υπάρχει;

Δυστυχώς οι μέχρι τώρα επιδόσεις στην διαχείριση προβληματικών δανείων είναι μετριότατη.

Πόσες μεγάλες εξυγιάνσεις προβληματικών επιχειρηματικών δανείων έχουν γίνει;

Πόσα δάνεια από τα σχεδόν 100 δισεκ. προβληματικά που υπάρχουν έχουν εξυγιανθεί;

Η απάντηση είναι τρομακτική, ελαχιστότατα και αυτό γιατί τα NPEs που περιλαμβάνονται σε τιτλοποιήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες εξυγίανσης.

Ως γνωστό η νομοθεσία αλλά και οι εποπτικές αρχές δεν επιτρέπουν προβληματικά δάνεια που βρίσκονται σε τιτλοποιήσεις να επιστρέψουν στις τράπεζες ως ενήμερα.

Ας υποθέσουμε ότι από μια τιτλοποίηση 10 δισεκ. NPEs τα 2 δισεκ. με διάφορες φόρμουλες μετατρέπονται σε ενήμερα.

Τα ενήμερα αυτά δάνεια δεν μπορούν να επιστρέψουν στην τράπεζα από την οποία προέρχονται το απαγορεύει ο SSM ο Μόνιμος Εποπτικός Μηχανισμός των τραπεζών.

Η μόνη επιλογή που υπάρχει είναι να πωληθούν ή να τιτλοποιηθούν και να πωληθούν σε άλλη τράπεζα, π.χ. τα ενήμερα δάνεια από εξυγίανση που προήλθαν από την Eurobank θα μπορούν να πωληθούν στην Εθνική ή οποιαδήποτε άλλη τράπεζα.

Υπάρχει και άλλο ζήτημα ειδικά στα επιχειρηματικά.

Από τα 106 δισεκ. προβληματικά δάνεια πολλά είναι επιχειρηματικά που συνδέονται με περισσότερες από μια τράπεζες.

Ένα προβληματικό δάνειο που πωλήθηκε από τράπεζα σε εταιρία διαχείρισης NPEs εάν εξυγιανθεί μπορεί να μεταπωληθεί εκ νέου ως ενήμερο στην αρχική τράπεζα.

Όμως εάν ο επιχειρηματίας έχει και δάνεια που βρίσκονται σε τιτλοποίηση ή υπάρχει σύνδεση με τιτλοποίηση, όπως συμβαίνει στην πλειοψηφία των προβληματικών δανείων πάλι δεν μπορούν να πωληθούν ενήμερα δάνεια, στην αρχική τράπεζα καθώς το απαγορεύουν οι εποπτικές αρχές.

Θεωρητικά λοιπόν οι εταιρίες διαχείρισης έχουν κίνητρο να εξυγιάνουν προβληματικά δάνεια, να αναδιαρθρώσουν προβληματικά δάνεια, να καταστήσουν ενήμερα τα NPEs αλλά όλα αυτά θεωρητικά γιατί το μέχρι τώρα αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας κινείται στα όρια του μηδενός…

Ένα άλυτο τοξικό πρόβλημα 60-70 δισ κρατάει σε ομηρία 1,5 εκατ έλληνες, ναρκοθετεί την οικονομία και συνδέεται με τις τράπεζες

Τα δάνεια που βρίσκονται σε τιτλοποιήσεις δεν μπορούν να εξυγιανθούν επί της ουσίας ή ακόμη και εάν γίνει προσπάθεια, τα αποτελέσματα είναι στον αέρα.

Όταν 1,5 εκατ έλληνες φυσικά και νομικά πρόσωπα θα βρίσκονται σε ομηρία, πως περιμένουμε να ανακάμψει η οικονομία.

Όταν περιμένουν 750.000 επιχειρήσεις να πάρουν δάνειο και οι τράπεζες αναφέρουν ότι μόνο 33.000 είναι επιλέξιμες, τι μπορεί να συμβεί στην οικονομία;

Μια μέτρια μετριότητα θα συμβεί… γιατί απλά ως χώρα δεν λύσαμε το πρόβλημα απλά το μεταφέραμε κάπου αλλού, οι τράπεζες ξαλάφρωσαν αλλά όχι οι δανειολήπτες δηλαδή η πραγματική οικονομία… 1,5 εκατ έλληνες φυσικά και νομικά πρόσωπα συνεχίζουν να βρίσκονται σε αδιέξοδο.

πηγή