Μπορεί ένα δικαστήριο να ειρηνεύσει έναν εμφύλιο;
Η 1η/6/2021 ήταν μια μαύρη ημέρα για τη «μαύρη βασίλισσα», την ελιά Καλαμών δηλαδή. Ο εμφύλιος πόλεμος, τον οποίο προέβλεψα προ δεκαετίας, θάλεγα ότι επισημοποιήθηκε και κορυφώθηκε αν και δεν είμαι σίγουρος για το τι θα δούν ακόμη τα μάτια μας και τι θα ακούσουν τα αυτιά μας.
Δεν μπορώ να προβλέψω ούτε να προκαταβάλω την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία θα εκδοθεί σε 4-5 μήνες. Φοβάμαι πως εδώ που έφτασαν τα πράγματα είναι πια αδύνατον να αποκαταστήσει την απαιτούμενη εθνική ομοψυχία για ένα -υποτίθεται- εθνικό προϊόν. Από τον ενδοελληνικό εμφύλιο πόλεμο κερδισμένοι θα αποδειχθούν -αργά η γρήγορα- οι «Πέρσες». Κι επειδή η πλευρά ΠΕΜΕΤΕ/ΔΟΕΠΕΛ παρουσίασε κάποια αμφιλεγόμενα στατιστικά στοιχεία, (βλ. παρακάτω), ας δουν τα παρακάτω αδιαμφισβήτητα με την υπογραφή του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας – IOC:
Το μουσουλμανικό τόξο επεκτείνει τα παραγωγικά του σύνορα
Τις αρχές του 1990 Τουρκία και Αίγυπτος παρήγαν 126,7 χιλ. τόνους επιτραπέζιων ελιών, που ήδη αυξήθηκαν στους 985,07 χιλ. τόνους δηλ. σχεδόν οκταπλασιάστηκαν. Το αντίστοιχο χρονικό διάστημα η ελληνική παραγωγή αυξήθηκε από τους 66,7 στους 217,5 χιλ. τόνους, δηλ. αυξήθηκε κατά 3,3 φορές. Μάλλον λοιπόν δεν θάπρεπε να κοιμόμαστε ήσυχοι όταν χάνουμε με σκορ 7,8:3,3 και δεν φαίνεται προοπτική να κλείσουμε τη διαφορά που αντιθέτως ολοένα και μεγαλώνει. Άλλωστε, όσοι ταξιδεύουν βλέπουν τις νέες φυτεύσεις κι όσοι πηγαίνουν στις εκθέσεις παρακολουθούν πόσο γρήγορα βελτιώνεται η ποιότητα των Τρίτων Χωρών.
Στην φωτογραφία βλέπουμε ελιές Αιγύπτου με ιταλική σφραγίδα να πουλιούνται στις ΗΠΑ.
Οι Αντώνογλου/ Αποστόλου αύξησαν ή μείωσαν τις εξαγωγές;
Όσο για τα στοιχεία του ΕΛΓΟ Δήμητρα που παρουσίασαν στο ΣτΕ οι ΔΟΕΠΕΛ/ΠΕΜΕΤΕ υποτίθεται -έτσι τα ερμήνευσαν- ότι η «απόφαση Αποστόλου» (δηλαδή Αντώνογλου) έδωσε ώθηση στις εξαγωγές. Όμως όπως διάβασα χτες βράδυ στο Agronews οι ελληνικές εξαγωγές από 238.442 και 247.460 χιλ. κιλά τα έτη 2015 και 2016, πριν από τους Αντώνογλου/Αποστόλου δηλαδή, στη συνέχεια βυθίζονται στους 123.512 (το 2017), στους 164.266 και 164.120 (το 2018 και 2019). Άρα; Είτε κάποιοι δεν γνωρίζουν αριθμητική, είτε ο ΕΛΓΟ Δήμητρα έμπλεξε τα αρχεία του, είτε άδικα έγινε όλος αυτός ο κόπος να εξουδετερώσουν το ΠΟΠ. “Περί όνου σκιάς” εδώ που τα λέμε για ούτε καν 250 τόνους ετησίως.
Οι τιμές της Καλαμών ανέβηκαν ή κατέβηκαν;
Οι αμφιβολίες περί αριθμητικής ενισχύονται από το επιχείρημα των ΔΟΕΠΕΛ/ΠΕΜΕΤΕ ότι η απόφαση Αντώνογλου/Αποστόλου έδωσε ώθηση κι ανέβασε τις τιμές.
Εδώ, δεν ξέρω πως θα αντιδρούσαν όλοι οι ελαιοπαραγωγοί από Λιβανάτες έως Αγρίνιο κι από Γεράκι έως Καλαμάτα, που φέτος, σε μια χρονιά σπάνιας υψηλής ποιότητας, αναγκάστηκαν και πούλησαν στα 70 λεπτά ή έδωσαν τις ελιές τους στα ελαιοτριβεία.
Αν …
Δεν είναι η ώρα, ούτε είναι η δουλειά μου να κάνω τον δικαστή. Το βέβαιο όμως είναι ότι η πρότασή μου για το πανελλαδικό ΠΓΕ είναι η μόνη, από το 2011, που θα εξασφάλιζε:
– νομική και εμπορική προστασία στην ελληνική ελιά Καλαμών έναντι των Γ’ χωρών,
– καλύπτοντας ισότιμα όλες τις περιοχές από Β. Εύβοια και Λιβανάτες μέχρι Νότια Ήπειρο και Αιτωλοακαρνανία μέχρι νότια όλη την Πελοπόννησο,
– άρα θα είχαμε αποφύγει τον εμφύλιο που επακολούθησε, από τον οποίο μπορεί κάποιοι βραχυπρόθεσμα να νομίζουν ότι βγαίνουν κερδισμένοι, όμως, το ξαναλέω, μεσο/μακροπρόθεσμα κερδισμένες θα βγουν μόνο οι ανταγωνίστριες χώρες.
Το ποιοι και γιατί σαμποτάρισαν το πανελλαδικό ΠΓΕ είτε γιατί δεν ήθελαν γενικά τους περιορισμούς που θέτουν τα ΠΟΠ/ΠΓΕ, είτε γιατί νόμιζαν πως είχαν το μονοπώλιο των αρχών του Πάπα, μπορούμε να εξετάσουμε το εξετάσουμε εν καιρώ, αν αυτό έχει κάποια σημασία.
Πάντως, αν είχαμε αφιερώσει -πέραν των 11 εκ. € των προγραμμάτων της ΠΕΜΕΤΕ- τον κόπο, τα χρήματα, το πάθος, την ενέργεια, που ξοδεύεται για τον “εμφύλιο της Καλαμών”, στην προώθηση του προϊόντος ώστε οι “greek salad” να έχουν στην κορφή τους 3-4 ελληνικές κι όχι 1-2 ελιές αγνώστου προελεύσεως, τότε θα ζούσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, που λέει το παραμύθι.
Αντίλογος
Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω Δελτίο Τύπου του Δήμου Μεσολογγίου.
Ι.Π Μεσολογγίου 02/06/2021
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δυναμική παρέμβαση του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου στο Σ.τ.Ε. για την Ελιά Καλαμών
Ένα μείζον ζήτημα για όλους τους ελαιοπαραγωγούς του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου, αλλά και τους εμπλεκόμενους κλάδους γύρω απ’ την παραγωγή, εμπορία, τυποποίηση, πώληση και εξαγωγή ελιάς Καλαμών που αφορά το ΠΟΠ του προϊόντος βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο.
Ειδικότερα, χθες συζητήθηκε στο Σ.τ.Ε η προσφυγή Συνεταιρισμού της Μεσσηνίας κατά της Υπουργικής Απόφασης με την οποία ετέθη ως συνώνυμο της ποικιλίας Καλαμών το “kalamata” με αποτέλεσμα να δύναται να διατηρεί το όνομά της, ξεπερνώντας τα κωλύματα που θέτει η περιορισμένη, χωροταξικά, αναγνώριση του προϊόντος ως ΠΟΠ.
Ο Δήμος μας ο οποίος τυγχάνει ο Δήμος με την μεγαλύτερη παραγωγής Ελιάς Καλαμών όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως, από την πρώτη στιγμή άσκησε παρέμβαση στη δίκη και παρακολουθεί στενά το θέμα σε όλες του τις πτυχές. Στην συζήτηση της υπόθεσης παραστάθηκε ενώπιον του Σ.τ.Ε ο Δήμαρχος Κώστας Λύρος ενώ τόσο η πληρεξούσια δικηγόρος του Δήμου, κα Αγγελοπούλου, όσο και ο νομικός σύμβουλος του Δήμου, κ. Παπουτσάκης, ο οποίος παραστάθηκε στη δίκη για λογαριασμό ιδιωτικών επιχειρήσεων του κλάδου, μετά το πέρας της δίκης εξέφρασαν συγκρατημένη αισιοδοξία για την έκβαση της υπόθεσης.
Η υπόθεση είναι πάρα πολύ σοβαρή για να την προδικάζει κανείς και αναμένοντας την έκδοση της απόφασης θεωρούμε αδιαμφισβήτητο το δικαίωμα του προϊόντος να διατηρεί το ίδιο όνομα, όπως είναι ευρέως αναγνωρισμένο επί σχεδόν ένα αιώνα. Αναλογιζόμενοι όλες τις ευεργετικές συνέπειες που έχει για τον τοπική, αλλά και εγχώρια οικονομία είμαστε αποφασισμένοι να το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο, διότι για τον δήμο μας ο πρωτογενής τομέας και ο παραγωγικός κλάδος αποτελούν προτεραιότητα.
Εκ του Γραφείου Επικοινωνίας Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου
Επίσης, η συντάκτης του olivenews.gr έχει αποστείλει σχετικές ερωτήσεις προς τους προέδρους των ΔΟΕΠΕΛ και ΠΕΜΕΤΕ για τις οποίες δεν έχουμε λάβει απάντηση, άρα, όποτε και αν λάβουμε, προφανώς θα δημοσιευθούν. Πάντως, επειδή οι δύο αυτές οργανώσεις ακολουθούν μια τακτική που δεν συνάδει με αυτό που συνήθως εννοούμε ως “σεβασμός του Τύπου και της ενημέρωσης του κοινού σε μία ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία” γι αυτό μάλλον θα χρειαστεί να επανέλθουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου