Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

Λύθηκε το μυστήριο με την θαλαμηγό του δημάρχου του St Tropez (από αναγνώστη)


Η θαλαμηγός  που παρέμεινε δεμένη στη μαρίνα Ιτέας για 4-5 ημέρες περίπου και τα στοιχεία του ιδιοκτήτη της παρέμειναν απόρρητα , όχι πως δεν πήγε κανείς είτε από τις λιμενικές αρχές για να ελέγξει τα χαρτιά του , είτε απ το Λιμενικό ταμείο για να εισπράξει τα τέλη ελλιμενισμού , αλλά επειδή ο ίδιος θέλησε να βρεθεί incognito στα μέρη μας.

Καλά πληροφορημένες πηγές θέλουν τον δήμαρχο να αποκαλύπτει την ιδιότητά του  με την άφιξή του στο Γαλαξίδι , αφού ολοκλήρωσε τον σκοπό της επισκέψεώς του στα μέρη μας..

Το μυστικό είναι  , ότι περίμενε να ολοκληρωθεί το παγκάκι των "εθελοντών της Κίρρας" στο ποτάμι , προκειμένου να το αντιγράψει και να το εγκαταστήσει μαζικά στις παραλίες της cote d'azur.

Στο σκάφος αυτό που ονομάζεται Donna , γυρίστηκαν σκηνές με την Brigitte Bardot , στην ταινία « Και ο Θεός έπλασε την γυναίκα»



Με τις υγείες μας..


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΝΑ ΛΕΣ ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ.ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΟΜΩΣ ΔΙΕΡΕΥΣΑΝ ΣΙΓΟΥΡΑ.

Ανώνυμος είπε...

Η αισθητική αναπηρία κυριαρχεί στους αρμόδιους της Φωκίδας γενικότερα. Στο πανικό τους να έχουν να πουν ότι κάτι άφησαν πίσω, κρεμιόνται κυριολεκτικά από τέτοιες ευκαιρίες κάποιας προσφοράς κάποιων εθελοντών και με την δικαιολογία που αποκαλύπτει την ουσία του επιπέδου τους, «αφού μας το χαρίζουν καλό είναι» αφήνουν πίσω τους το πραγματικό στίγμα τους. Το επίπεδο της αισθητικής τους αναπηρίας είναι κατανοητό μόνο από όσους έχουν αντίληψη της αισθητικής των πραγμάτων. Ο ανάπηρος δεν μπορεί και δεν μπορούμε να του ζητάμε ρέστα. Αν εμείς αφήνουμε ανάπηροι να διαχειρίζονται το θέμα για το παγκάκι της Κίρρας, τα αιολικά και τις ιχθυοκαλλιέργειες στο Γαλαξίδι και τις εγκαταστάσεις βωξίτη στην Ιτέα, το αποτέλεσμα είναι αυτό που ζούμε και μας αξίζει. Το καταπληκτικό είναι το τι γελοίες δικαιολογίες ακούς από τους Ιτιώτες τους Γαλαξιδιώτες τους Αμφισσιώτες και τους Δελφιώτες για το γιατί όλη η Ελλάδα βουλιάζει από τουρισμό και εδώ συγκριτικά είμαστε ερημιά. Και το ερώτημα προκύπτει μόνο του. Μήπως τελικά είμαστε κάποιο υποείδος με κάποιο κυρίαρχο γονίδιο αισθητικής αναπηρίας; Μήπως τόσα χρόνια συστηματικής εγκατάλειψης από τους καλύτερους κάθε γενιάς, έχουμε μείνει πίσω μόνο οι ανάπηροι; Μήπως δεν είναι τυχαίο ότι η κινητή ψυχιατρική μονάδα όταν πέρασε πρώτη φορά από εδώ έγινε ακίνητη ; Δεν εξηγείτε αλλιώς τα παιδιά να φεύγουν μακριά για να μπορέσουν να βρούν δουλειά και να μην ξαναγυρνάνε ποτέ, οι γονείς να μένουν πίσω μόνοι να παρακολουθούν την οικονομική αξία της περιουσίας (σπίτια χωράφια) που έφτιαξαν με τόσο κόπο να ξεφτιλίζετε χρόνο με το χρόνο, όλοι να παραπονιόνται και να κλαίγονται, αλλά κανείς να μην μπορεί να καταλάβει γιατί οι τουρίστες δεν προτιμάνε μέρη με θέα τα νταμάρια βωξίτη, τα κλουβιά από ιχθυοκαλλιέργειες έξω έξω στην παραλία και στην κορυφή κανέλα, …, συγνώμη, αιολικά πάρκα ήθελα να πω. Η σοβαρότητα έχει χαθεί επι χρόνια από τον δημόσιο διάλογο και πρέπει άμεσα να ξυπνήσουμε να βάλουμε τα πράγματα κάτω και να κάνουμε τα αυτονόητα. Η λύση είναι πολύ εύκολη αρκεί να την θελήσουμε και να στείλουμε εκεί που πρέπει τους λίγους που υποστηρίζουν πως το καλύτερο που αξίζει ο τόπος είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Ή δεν μας αρέσει και το αλλάζουμε, ή ας το βουλώσουμε επιτέλους και ας δεχτούμε την πορεία προς το γκρεμό και να το πιάσουμε στο τραγούδι και το χορό. Στην δεύτερη περίπτωση προτείνω και τραγούδι … Στην στεριά δεν ζει το ψάρι, ούτε οι βλάκες στον παράδεισο…… βλάκες αν κάνεις παρέα, βάζεις πλώρη για την άβυσσο.