Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

ΜΕΤΩΠΟ; ΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ;




 

Οι μάσκες άρχισαν να πέφτουν λίγες, μόνο, μέρες ύστερα από την 25η Ιανουαρίου, όταν, ξαφνικά, η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άρχισε να ανακαλύπτει «δυσκολίες» στην εφαρμογή των προεκλογικών υποσχέσεων. Ύστερα από τη διαστρεβλωτική ερμηνεία του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου και την υπογραφή της «συμφωνίας» του 3ου μνημονίου κι έπειτα από την ανακοίνωση εκτάκτου συνεδρίου, οι μάσκες χτύπησαν με βρόντο στο πάτωμα. Η κυβέρνηση της, δήθεν, αριστεράς συνεχίζει κι εντείνει την διαδικασία καταστροφής της χώρας και του ελληνικού λαού σπέρνοντας διαλυτική απογοήτευση σε όσους την πίστεψαν. Ο «πρωθυπουργός της ελπίδας» αποδεικνύεται περισσότερο εύκαμπτος από τους προκατόχους του και, η πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής του ομάδας και της Κεντρικής του Επιτροπής τον ακολουθεί. Στην πραγματικότητα κυβερνάει με αυτούς που έσυραν την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. Οι απειλές και οι συκοφαντίες που εξαπολύει αυτός και το περιβάλλον του σε οποιαδήποτε φωνή αμφισβητεί τις επιλογές του, συνάδουν με αυτές τις επιλογές.

          Η αριστερή πλατφόρμα και οι σύμμαχοί της ανέχθηκε και περιοριζόμενη σε, κατά καιρούς, δηλώσεις, αρθρογραφία, συνεντεύξεις και «διαρροές», ενθάρρυνε με την «στρογγυλοποίηση» του λόγου της και την πολύμηνη αδράνειά της την πλειοψηφούσα ομάδα στην υλοποίηση των προθέσεών της. Άθελά της έπαιξε το παιχνίδι της ηγεσίας και των ακολούθων καθησυχάζοντας, μερικές φορές, η ίδια τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ενστικτωδώς καταλάβαιναν ότι κάτι δεν πάει καλά. Φοβήθηκε μήπως της προσήπταν ότι σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις και την κυβέρνηση(!); Ξέχασε ότι, όταν δεν πολεμάς το θηρίο που είναι απέναντί σου επειδή πιστεύεις ότι θα το φέρεις στον ίσιο δρόμο κι επειδή φοβάσαι τι θα πουν οι φιλοζωϊκές οργανώσεις, το θηρίο σε τρώει και οι φιλοζωϊκές οργανώσεις σε κριτικάρουν επειδή δεν είχες τρυφερό κρέας;

          Ξέχασε, η αριστερή πλατφόρμα και οι σύμμαχοί της (όσοι δεν πατούσαν σε πολλές βάρκες), ότι ένα κόμμα εκφράζει ταξικά συμφέροντα και δεν το κερδίζεις προσπαθώντας να πείσεις εκείνους που δεν θέλουν να πειστούν;

 

          Εδώ και έξη, περίπου, χρόνια οι αλλεπάλληλες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν περιοριστεί να εκφράζουν μόνο το χρηματικό (σε διάκριση από το χρηματιστικό) κεφάλαιο, καθώς και μια μερίδα κοσμοπολιτών που έχουν συνυφάνει τα συμφέροντά τους με το εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτές οι κυβερνήσεις, καθώς ήταν και συνεχίζουν να είναι υποταγμένες στις εντολές των υπαλλήλων των τραπεζών της ευρωζώνης και της Γερμανίας κι έχουν βάλει τα εικονίσματα του ευρώ και της ΟΝΕ πάνω από το προσκεφάλι τους, εφαρμόζουν μονομερείς πολιτικές που, ενώ πλουτίζουν τις ελληνικές και ξένες τράπεζες και αιμοδοτούν τις χώρες του Βορρά, ιδίως την Γερμανία, πλήττουν βάναυσα τους εργαζομένους, τους αγρότες, τους μικρούς επιχειρηματίες, την μεσαία αστική τάξη, τους οργανικούς καπιταλιστές, ακόμα και σημαντικότατα τμήματα της μεγαλοαστικής τάξης που θέλουν να ανταγωνιστούν τους ξένους «αδελφούς» τους, καθώς και τμήματα του κοσμοπολίτικου κεφαλαίου που, παρά την διεθνή δράση τους, έχουν ανάγκη από μια κρατική πολιτική που να τους ευνοεί στον διεθνή ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα, περιόριζαν και περιορίζουν όλο και περισσότερο την δημοκρατία, αφού μόνο με τον αυταρχισμό και τη βία μπορούν να εφαρμοστούν τέτοιες πολιτικές.

Υπάρχει, δηλαδή, μια αντικειμενική βάση για τη δημιουργία ενός μετώπου που θα εκφράζει όλες αυτές τις δυνάμεις μέσα από ένα κοινό πρόγραμμα.

          Το μέτωπο αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί και να μην στηρίζεται απλώς σε ένα «όχι στο μνημόνιο», που δηλώνει μια αμυντική-παθητική στάση, αλλά, μαζί με την απαραίτητη πολεμική, να προωθήσει θετικές προτάσεις που θα δίνουν διέξοδο από την σημερινή άθλια κατάσταση. Θα πρέπει να είναι ανοιχτό σε όλους αυτούς που πλήττονται από την πολιτική των τελευταίων χρόνων, ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους θέση.

Η αριστερή πλατφόρμα θα πρέπει να συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου. Θα πρέπει να απεγκλωβιστεί άμεσα από μια κυβέρνηση που αποδείχθηκε ότι είναι, απλώς, μια άλλη επιλογή του φιλελευθερισμού και παραμένοντας σε αυτή, μόνο φθορά υφίσταται. Όσο για τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να επιλέξουν με ποιούς θα πάνε και ποιούς θ’ αφήσουν.

Συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός μετώπου που θα αντιστρατεύεται με τόλμη και αποφασιστικότητα τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και θα προωθεί προτάσεις και πρόγραμμα που θα εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θα πρέπει να καλέσει, βέβαια, σε διάλογο κόμματα, οργανώσεις και σχήματα της αριστεράς, αλλά να μην περιοριστεί μόνο σε αυτά και να μην φθαρεί σε ατέρμονες, κακώς εννοούμενες κριτικές και συζητήσεις, που έχουν σαν σκοπό μόνο την επίδειξη ιδεολογικής «ανωτερότητας» και τη σπατάλη δυνάμεων και χρόνου. Η υλική δύναμη βρίσκεται στις μάζες κι όχι σε σκονισμένα ή ξεσκονισμένα γραφεία. Η πράξη δοκιμάζει την θέση και ο δρόμος τα συνθήματα.

 

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΜΠΙΧΤΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: