«Η ορεινή Φωκίδα ήταν η γενέτηρα γή όλων των γαλατάδων της Αθήνας
αλλά και των μετέπειτα πρωτοπόρων βιομηχανιών (Δασκαλόπουλου και Φιλίππου) των
ΔΕΛΤΑ και ΦΑΓΕ…»
Ένα κομμάτι άγνωστης
ιστορίας από τον τόπο μας στην διαδικτυακή σελίδα των από Διχώρι Φωκίδας καταγόμενων
διάσημων ζαχαροπλαστών Αφοί Ασημακόπουλου (στην οδό Χαριλάου Τρικούπη,
Αθήνα )
Είχα την τύχη, λόγο δουλείας, να επισκεφτώ αρκετά μαντριά και
στάβλους (σε μια προσπάθεια των ιδιοκτητών να τα νομιμοποιήσουν….) και με λύπη μου παρατηρούσα πως τα περισσότερα
ήταν ακριβώς έτσι όπως τα είχε φτιάξει ο προπάππους του ιδιοκτήτη… πέντε πέτρες
η μία επάνω στην άλλη και ένας τσίγκος από επάνω (άμα δεν είχαν λιώσει τα ξύλα της
σκεπής ούτε τον τσίγκο θα είχαν βάλει…)
Ελάχιστοι είχαν επενδύσει σε λίγο καλύτερες εγκαταστάσεις (τσιμεντόλιθο με πάνελ ή ελλενίτ για σκεπή) και όχι σε ένα μεγάλο αγροτικό 4Χ4 …
Ελάχιστοι είχαν επενδύσει σε λίγο καλύτερες εγκαταστάσεις (τσιμεντόλιθο με πάνελ ή ελλενίτ για σκεπή) και όχι σε ένα μεγάλο αγροτικό 4Χ4 …
Έχουμε την Γή για να παράγουμε κτηνοτροφικά προϊόντα έχουμε τα βουνά να παράγουμε μέλι, την
θάλασσα και τους κολπίσκους να μεγαλώσουμε ψάρια, να κάνουμε ιχθυοκαλλιέργειες,
ορυκτό πλούτο σε ποσότητα, έχουμε τον υγρό χρυσό το λάδι με την ελιά, αλλά και
την θέση και την αισθητική για τουρισμό, έχουμε τις αρχαίες πέτρες, το κέντρο της
Γής….
Πότε οι νέοι άνθρωποι απλά θα πιστέψουν σε αυτόν το τόπο και
θα φυτέψουν με τα χέρια τους ένα κλαδί ελιάς και θα έχουν την υπομονή και την
όρεξη να το ποτίζουν μέχρι να γίνει δέντρο, μέχρι γλυκά και απλά απλώσει ρίζες…
Είναι σαν τον Αλχημιστή, κάποια ημέρα θα ξυπνήσουμε και θα
καταλάβουμε πως ο θησαυρός ήταν θαμμένος
δίπλα μας…
Μύρκας
7 σχόλια:
Αν απ'ολη αυτη την ιστορια καταλαβες κυριε Μυρκα μας οτι ο θησαυρος ειναι το γαλα η η καθε ειδους πρωτογενης παραγωγη,λυπαμαι που θα στο 'πω αλλα εισαι βλαξ.
Σας ευχαριστώ για το σχόλια , η αλήθεια είναι πως πιστεύω στον άνθρωπο… αυτός είναι ο θησαυρός, το γάλα ή ελιά ή ο βωξίτης είναι απλά ευκαιρίες …
M.
Κυριε Μυρκας σας ευχαριστουμε για τα ομορφα πραγματα που γραψατε σημερα και πολυ σωστη η αποψη σας αλλα εμεις οι νεολαιοι σημερα ψιλοβαριομαστε η εχουμε μαθει στα ετοιμα και στο να μην εχουμε καθολου ευγενεια και να χαρακτηριζουμε πολυ ευκολα τους αλλους "βλαξ" δυστυχως.
Ομορφα...πες οτι ειχες λοιπον την ΕΥΚΑΙΡΙΑ να διαλεξεις αναμεσα σε...α]εκατο προβατινες κ μια γκλιτσα,β]διακοσες ριζες κ μια τ'ναχτοβεργα κ γ]μια θεσουλα κλητηρα του δημοσιου κ ενα ζευγαρι μανικετοκουμπα...τι θα προτιμουσες.
Τις προβατινες και την γκλιτσα του πατερα μου φυσικα! μ'αυτα μεγαλωσα και δεν γουσταρω κανεναν πανω απο το κεφαλι μου,οπως στο δημοσιο,θελω να ειμαι αφεντικο του εαυτου μου.
Και συνεχίζει το κάλος της δελφικής γης να είναι πανταχού παρών. Δείτε τι ωραία κοτέτσια κάνουμε, τι ωραία κτίσματα κατά μήκος του αρχαίου μονοπατιού Κίρρας - Δελφών.
Ένα, 1, οίκισμα για να βάζει δίχτυα και λοιπά μικροσύνεργα έχω δει ωραίο κάτω από το Χρισσό στην κοιλάδα του Πλειστού. Όλα τα άλλα είναι πόρτες, κουφώματα, τούβλα που περισσεύουν και τα κοτσάρουν με τσίγκα.
Κάλος αθάνατο
Ειμαι στην ορεινη Δωριδα φιλε/φιλη εγω δεν σου χαλαω το Δελφικο σου τοπιο μην φοβασαι!
Δημοσίευση σχολίου