“Ρατσισμός στις Μετάνοιες” Ιτέα : Μήπως είμαστε μια κοινωνία υποκριτών;;

Δεν ξέρω τι σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε την λέξη «ρατσισμός», αλλά πιστεύω πως από μικρά παιδιά στο δημοτικό είχαμε χάσει το νόημα. Κάτι που αποδείχθηκε με τον ερχομό των Αλβανών προσφύγων κατά τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε που δείξαμε τι καλά παιδία ήμασταν και αποκαλούσαμε τους πάμφτωχους «κωλοαλβανούς» με πολλά ακόμα που έχουν να κάνουν με ανθρώπινα μέρη. Είμαστε καλοί στην ανατομία φαίνεται και θέλουμε να το δείχνουμε. Μετά ήρθαν οι «κωλοπακιστανοί», οι «κωλόμαυροι» και πάει λέγοντας. Δεν ξέρω ποιο άλλο σημείο του πλανήτη έχουμε εμπνευστεί πλέον για να συνδυάσουμε με οπίσθια. Μανία κι αυτή πια με τα οπίσθια. Υπάρχει όμως και μια άλλη, διεθνής μερίδα του πληθυσμού που διαχρονικά πέφτει θύμα ρατσισμού. Οι ομοφυλόφιλοι.

 

Από τότε που βγήκαν λίγοι και το παραδέχθηκαν ανοιχτά, οι πάσης φύσεως άντρακλες προσπάθησαν να τους κυνηγήσουν, άσχετα αν μερικοί λιγουρεύονταν τα τρυφερά αγοράκια που περνούσαν μπροστά από τα καφενεία. Ανέκαθεν η ομοφυλοφιλία υπήρχε στην ένδοξη και «ηθικότατη» ιστορία της ανθρωπότητας. 

Γύρω στο πέντε τοις εκατό των ανθρώπων ήταν, είναι και θα είναι το ποσοστό των ομοφυλόφιλων. Δεν θα διαφοροποιηθεί ιδιαίτερα ανά τους αιώνες. Όλοι τους κρυφοί κατά τα σκληρά και φανατισμένα χριστιανικά χρόνια, όπως και σήμερα στις φονταμενταλιστικές μουσουλμανικές κοινωνίες. Αντίθετα, στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα βούιζε ο τόπος. Δεν τους ένοιαζε τίποτα. 

 

Αλλά ποιος τολμούσε να το πει μπροστά στις κουμπωμένες τοπικές κοινωνίες των πουριτανών χριστιανών; Διαπόμπευση και διασυρμός ήταν η μοίρα όποιου το επιχειρούσε. Αναφέρω το τελευταίο καθώς η εκκλησία έχει ταχθεί καταφανώς απέναντί τους, σε σημείο στυγνού μίσους (όλοι έχουμε ακούσει τα μαργαριτάρια του Άνθιμου και του Σεραφείμ Πειραιώς). Το παράδοξο βέβαια είναι πως η αναλογία του προσωπικού της που φέρει ομοφυλοφιλικές τάσεις είναι ιδιαίτερα υψηλή, ίσως υψηλότερη του μέσου όρου της κοινωνίας. Βέβαια, το κακό της υπόθεσης δεν το έχω καταλάβει ακόμα. Και μην πείτε ότι πρόκειται για το «παρά φύση» της υπόθεσης με δεδομένο ότι ο σκοπός της σεξουαλικής πράξης είναι μονάχα η τεκνοποίηση. Προφανώς και δεν είναι μόνο αυτός. Αν ήταν κάθε σεξουαλική πράξη να συνοδεύεται κι από μια εγκυμοσύνη δεν θα μας έφταναν δυο πλανήτες ίσοι με την Γη για να χωρέσουμε και οι γυναίκες θα ήταν απλές μηχανές αναπαραγωγής. Πέρα από τα «τεχνικά» για τα οποία ο καθένας μπορεί να έχει πολύ διαφορετική άποψη και είναι σεβαστό, η λογική της εκκλησίας αντιτίθεται στην ρητορεία περί αγάπης προς όλους. «Αγαπάτε αλλήλους». Κάτι που δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ μα ποτέ στον μάταιο τούτο κόσμο. Δεν θυμάμαι να είχε γραφτεί με αστερίσκο, ως «αγαπάτε αλλήλους, πλην ομοφυλόφιλων, αλλόθρησκων, αλλοδαπών κτλ».

 

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μακρύ πρόλογο για ένα αμελητέο για πολλούς συμβάν στην πόλη της Ιτέας. Οι περισσότεροι το επικρότησαν, χωρίς καν να μπορέσουν να εξηγήσουν τους λόγους, όπως θα κάνουν και πολλοί αναγνώστες του άρθρου. Και πρόκειται για ένα τρανό παράδειγμα ρατσισμού.

 

Νέος ιερέας κλήθηκε να καλύψει κενό σε μια από τις ενορίες. Ξένος και μόνος στην πόλη, έψαξε και βρήκε σπίτι, έτοιμος να συγχωνευθεί με την τοπική κοινωνία. Η οποία τον έφτυσε κατάμουτρα με το πιο βρωμερό κι αρρωστημένο της σάλιο. Το τραγικότερο όλων; Ο λόγος του διασυρμού.

 

Η πλειονότητα των ανθρώπων της συγκεκριμένης εκκλησίας θεώρησε σωστό να κάνει βούκινο την φήμη που ήθελε τον νεαρό ιερέα ομοφυλόφιλο. Χωρίς προφανή αιτία και εντελώς αυθαίρετα. Ίσως φοβήθηκαν ότι αν εμφανιστούν όμοιοί του «θα μας κάνουν σαν τα μούτρα τους». Ότι θα εξαπλωθούν σαν μανιτάρια και θα μας φάνε. Ή πίστεψαν πως υποβιβάζοντας τον ανδρισμό του θα εξύψωναν τον δικό τους. Δεν ξέρω αν έχετε δει την ταινία “American Beauty”, στην οποία ο στρατιωτικός πατέρας που έβριζε χυδαία με κάθε ευκαιρία τους ομοφυλόφιλους φοβούμενος πως θα «χαλάσουν» τον γιο του, αποδείχθηκε και ο ίδιος ομοφυλόφιλος που δεν ήθελε να το παραδεχθεί. Είναι κι αυτή μια περίπτωση και τα ντόπια παραδείγματα αρκετά, αν και καλά κρυμμένα.

 

Ολόκληρη λοιπόν η τοπική εκκλησία συντάχτηκε εναντίον ενός ανθρώπου επειδή φάνηκε θηλυπρεπής, διασύροντάς τον στον κόσμο, ο οποίος εύκολα χειραγωγήθηκε και τελικώς ενστερνίστηκε την ρατσιστική άποψη της συγκεκριμένης κλίκας. Γρήγορα ο νέος ιερέας αποπέμφθηκε από την μελλοντική ενορία του, με απόφαση του μητροπολίτη, καθώς είχε δημιουργηθεί μείζον εκκλησιαστικό θέμα στην πόλη, υπό τις πιέσεις της ενορίας. Λάθος της διοίκησης, αφού με τον τρόπο αυτό δικαίωσε, έστω και άθελά της τον φασισμό των ρατσιστών. Αν είναι πολλοί ή λίγοι δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το ότι ήταν άδικο, τρομακτικά ανήθικο, ρατσιστικό και υποκριτικό εκ μέρους του τοπικού φορέα που διαλαλεί περίτρανα (ή και εμπορεύεται) την ηθική και την άνευ όρων αγάπη.

 

Αναρωτιέμαι το εξής: Άραγε πανηγύρισαν την νίκη τους φωνάζοντας «Δόξα τω Θεό, τον φάγαμε τον π….η;»

 

Από το θέμα βγαίνουν δυο συμπεράσματα. Το πρώτο είναι η υποκρισία που υπάρχει στο εσωτερικό της εκκλησίας και το δεύτερο το πόσο ρατσιστές είμαστε ως κοινωνία και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι. Είναι ντροπή, ειδικά για τους κληρικούς να θεωρούν ορισμένες κοινωνικές ομάδες απαγορευμένες, βρώμικες και εκ φύσεως αμαρτωλές, ειδικά κρίνοντας από ένα άσχετο πράγμα, όπως είναι η σεξουαλικότητα. Πεποιθήσεις που παραπέμπουν απ’ ευθείας σε ακραίες απόψεις περί καθαρών φυλών και ανωτεροτήτων μεταξύ ανθρώπων. Και δείχνουν έτοιμοι να κατασπαράξουν τα ίδια τους τα μέλη ώστε να παραμείνουν «καθαροί και άσπιλοι» στα μάτια του ποιμνίου. Ίσως από αμάθεια και φόβο για τούτη την «αμαρτωλή και άρρωστη φάση» του σώματος. Ίσως πάλι πιστεύουν πως πρόκειται για ψυχική νόσο ή για κατάληψη της ψυχής από δαιμόνια και λοιπές κακόβουλες δυνάμεις. Άλλοι πάλι σκέφτονται ότι θα παρασύρουν τα παιδιά τους στον βούρκο της ακολασίας, ήτοι η ομοφυλοφιλία. Με συγχωρείτε, αλλά αν ο γιόκας σας περιμένει τον παπά της γειτονιάς για να γίνει ομοφυλόφιλος τότε δεν θα γίνει ποτέ. Ούτως ή άλλως οι νέοι δεν πλησιάζουν την εκκλησία πια. Αν είναι να γίνει, θα γίνει από μόνος του. Αλλά προφανώς ο συγκεκριμένος ιερέας δεν την «έπεσε» σε κανέναν, ούτε έδωσε αφορμή για σχόλια με πράξεις του. Η μηδαμινή παιδεία του κόσμου ήταν το στοιχείο που έστειλε έναν ξένο άνθρωπο πίσω από εκεί που ήρθε και γεύτηκε την «φιλοξενία» του κόσμου της Ιτέας. Σαν συνάνθρωπός τους ντρέπομαι για την συμπεριφορά μας ως σύνολο. Και φυσικά αναρωτιέται κανείς.

 

Πώς μπορεί τόσο αυθαίρετα η τοπική εκκλησία να ασκεί πιέσεις στον μητροπολίτη για να διώξει το «μολυσματικό στοιχείο» από την πόλη; Πώς μπορούν να επιθυμούν τόσο έντονα τον διασυρμό του πλησίον τους, ειδικά οι άνθρωποι της εκκλησίας και της αγάπης; Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει με αφελή και φασιστικό τρόπο ποιος είναι και ποιος όχι το επιβλαβές στοιχείο μιας κοινωνίας; Ειδικά όταν οι ίδιοι δεν αποτελούν πρότυπα ευσυνειδησίας. Και προφανώς δεν σκέφτονται αν κάνουν λάθος ή απλά δεν τους νοιάζει. Δεν δίνουν δεκάρα για την ζημιά που κάνουν, τσαλαπατώντας την αξιοπρέπεια και την προσωπική ζωή ενός αθώου. Κι αν αντιδράσει έτσι η επόμενη ή και η μεθεπόμενη ενορία στην οποία θα διοριστεί; Κι αν στα μάτια του ο ίδιος ο εαυτός του καταλήξει πια απόκληρος και ανεπιθύμητος, περάσει στην κατάθλιψη ή ακόμα πιο ακραία να αποφασίσει να τερματίσει την ζωή του, υπό το δυσβάσταχτο ψυχολογικό βάρος και την απόρριψη της κοινωνίας, ειδικά για κάτι αναπόδειχτο και άνευ ουσίας; Ποιος θα είναι ο ηθικός αυτουργός; Κι αν εν τέλει δεν είναι καν ομοφυλόφιλος;

 

Η τοπική κοινωνία ευτυχώς δεν είναι τόσο σάπια. Νοιάζεται όντως για τον διπλανό της, όποια κι αν είναι η θρησκεία, το χρώμα του ή ποιον θέλει στο κρεβάτι του. Θα βρεθεί κόσμος που θα αγκαλιάσει τον εκδιωγμένο ιερέα, όχι όμως εδώ στην Ιτέα. Γιατί τον πρόλαβε ένα σημαντικό κομμάτι της που αποτελείται από ομοφοβικούς, ρατσιστές μισάνθρωπους που φωνάζουν για χριστιανικές αρετές, όπως η συμπόνοια και η αλληλεγγύη αλλά δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται γιατί δεν τις έχουν εφαρμόσει ποτέ. Δεν είναι μόνο η μικρή ομάδα που φρόντισε να διασύρει έναν νέο άνθρωπο, αλλά είναι κι όσοι συμφώνησαν. Απλός κόσμος που πιστεύει και δεν ερευνά, ό,τι κι αν του πασάρουν.

 

Αυτός που δέχεται ομοφοβικό, ρατσιστικό ή μισαλλόδοξο ψυχολογικό πόλεμο μπορεί να είναι παπάς, πρόσφυγας, φυλακισμένος, νομοταγής πολίτης ή αφελής μικροαστός. Ως άνθρωπος οφείλει ο καθένας να υπερασπίζεται το δίκιο, μήπως και κάποια στιγμή καταλάβουμε πού βρίσκεται το όφελός μας. Υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα που απαιτούν την ενέργειά μας κι εμείς την καταναλώνουμε σε κυνήγι μαγισσών. Μέχρι να διορθωθούμε πρέπει να κάνουμε αυστηρή αυτοκριτική ως κοινωνία και να ταχθούμε υπέρ όσων δέχονται σκληρή και άδικη αντιμετώπιση και κατά των νταήδων που προσπαθούν να αυτοεπιβεβαιωθούν μέσω του υποβιβασμού των αδυνάτων.

 

ΥΓ1. Μην ανησυχείτε, ο εν λόγω διασυρμένος ιερέας δεν θα εμφανιστεί στην πόλη μας ξανά. Την θέση πήρε άλλος που έτυχε μεγαλύτερης αποδοχής της τοπικής κοινωνίας και εκκλησίας, στον οποίο όλοι ευχόμαστε γερό στομάχι και δημιουργική θητεία.

ΥΓ2. Οι προτιμήσεις μου δεν είναι ομοφυλοφιλικές, σε περίπτωση που αναρωτηθείτε.

 

ένας αναγνώστης