Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Άποψη: Σε ποια Ελλάδα….

Άρθρο της Νάντιας Βαλαβάνη.

Η κ. Νάντια Βαλαβάνη είναι υπ. βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

«Στις 25 Ιανουαρίου δεν αποφασίζουμε ποιο κόμμα θέλουμε, αλλά σε ποια Ελλάδα θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας», δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς στο Περιστέρι.

Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να κατανοεί πλήρως τον ιστορικό χαρακτήρα αυτής της εκλογικής μάχης: Το αποτέλεσμα θα κρίνει πιθανότατα για δεκαετίες την πορεία της χώρας και μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα για δρομολόγηση μιας διαφορετικής πορείας της Ευρώπης.

Σε τι Ελλάδα –και σε τι Ευρώπη– λοιπόν θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας;

Ας μην κατονομάσω τη λίστα των χαρακτηριστικών που οδηγούν σε κοινωνική «ευθανασία», αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία. Τα λέει εξάλλου όλα η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν για την απασχόληση και τις κοινωνικές εξελίξεις το 2014 με αναφορά στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία ως πρωταθλήτριες στην αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας από το 2009 έως σήμερα.

     H Eλλάδα εμφανίζεται με τα υψηλότερα ποσοστά πολιτών που «δεν καταφέρνουν να    διατηρούν τη σωστή αναλογία μεταξύ εργασίας και μιας ισορροπημένης ζωής».
Θα περιοριστώ στην επισήμανση πρόσφατου γεγονότος, εμβληματικού για το σε ποια Ελλάδα –και σε ποια Ευρώπη– δεν θέλουμε με τίποτα να ζήσουμε.

Δύο βδομάδες πριν από τις εκλογές, το «υπηρεσιακό» υπουργείο Οικονομικών έστειλε στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έγγραφο έξωσης του FIR Αθηνών, που στεγάζεται στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού – με καταληκτική ημερομηνία τις 14.11.2016 (!) Και αυτό, ενώ ο υπουργός Υποδομών κ. Χρυσοχοΐδης έχει απαντήσει σε σχετική ερώτησή μου στη Βουλή ότι με ΚΥΑ (ΦΕΚ 1377/Β/2 9.5.2014) οι εγκαταστάσεις της ΥΠΑ θα παραμείνουν στον χώρο όπου βρίσκονται επί 20 ακόμη χρόνια χωρίς αντίτιμο, ύστερα από συμφωνία με τον «αγοραστή» του Ελληνικού – την, αγνώστων λοιπών στοιχείων, νεοπαγή εταιρεία Hellinikon Ltd, έδρας Λουξεμβούργου, του ομίλου της Lamda Development.

Σε αντίθεση με την ΚΥΑ, το «προεκλογικό» τελεσίγραφο ξεκαθαρίζει ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης «ο αγοραστής δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση με τις αντίστοιχες συνέπειες για το ελληνικό Δημόσιο και το ΤΑΙΠΕΔ». Αυτές ακριβώς τις συνέπειες, για τις οποίες καταγγείλαμε –και μάλιστα ως «φωτογραφική» για το Ελληνικό– πρωτοφανή (ν)τροπολογία, σύμφωνα με την οποία: Αν «επένδυση» καθυστερεί ακόμα και λόγω νομίμων ενεργειών υπηρεσιών του Δημοσίου ο «επενδυτής» δικαιούται αποζημίωση από το Δημόσιο.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κάνει μια τελευταία εξυπηρέτηση στην οικογένεια Λάτση. Χωρίς μελέτη και εκτίμηση όχι μόνο του τεράστιου κόστους μετεγκατάστασης του FIR Αθηνών για το Δημόσιο –έως 1,5 δισ.–, αλλά και των επιπτώσεων στις αερομεταφορές, στον τουρισμό και στην εθνική άμυνα, καθώς από το Ελληνικό ελέγχεται ολόκληρο το FIR της Ελλάδα.

Ας σημειωθεί ότι το Ελληνικό, το «καλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης», εκποιήθηκε αντί 918 εκατ. ευρώ από το ΤΑΙΠΕΔ, με το ένα τρίτο τους να καταβάλλεται σε δύο χρόνια και τα υπόλοιπα σε δόσεις με ορίζοντα δεκαετίας – δηλαδή, σε σημερινές τιμές, με αντίτιμο μικρότερο από 600 εκατ. ευρώ. Ας σημειωθεί επίσης ότι η σύμβαση δεν έχει έρθει προς έγκριση στη Βουλή, άρα δεν υφίσταται ακόμη «νόμιμη» βάση για διεκδίκηση αποζημίωσης. Επιπλέον η εντολή έξωσης εκδίδεται ενώ εκκρεμεί προσφυγή της Περιφέρειας Αττικής στο Ελεγκτικό Συνέδριο και διεξάγεται έρευνα από την Εισαγγελία Διαφθοράς εναντίον του ΤΑΙΠΕΔ για απιστία σε βάρος του Δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος μετά τη δημοσιοποίηση της εκτίμησης του ΤΕΕ για σημερινή –υποβαθμισμένη– αξία της έκτασης στα 3 δισ.

Αυτή είναι η Ελλάδα που οικοδομεί η κυβέρνηση Σαμαρά «για εμάς και τα παιδιά μας». Αυτή είναι η Ελλάδα που «κατεδαφίζει» το μήνυμα ελπίδας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που πλησιάζουν.

* Η κ. Νάντια Βαλαβάνη είναι υπ. βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ.


"Κ"

Δεν υπάρχουν σχόλια: