Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2024

«Περί μαρίνας Ιτέας και τουριστικών σκαφών » (του Σαράντη Μιχαλόπουλου)

ΠΕΡΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ





Κάνοντας τον περίπατό μου στον λιμενοβραχίονα της Μαρίνας, με σταμάτησε ένα ζευγάρι ξένων και με ρώτησε κάποια πράγματα για την Μαρίνα, κυρίως για το αν μπορούσαν να φέρουν κάποιο σκάφος που είχαν και να το αφήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Δικαιολόγησαν δε την ερώτησή τους, λέγοντας ότι το γραφείο που έβλεπαν στην Μαρίνα ήταν κλειστό και το τηλέφωνο που υπήρχε σε μία πινακίδα δεν απαντούσε.

Αφού τους εξήγησα ότι το γραφείο είναι ανοιχτό συγκεκριμένες ημέρες και ώρες και το τηλέφωνο απαντά στα ίδια χρονικά διαστήματα, τους ενημέρωσα ότι, όπως γνωρίζω, δεν υπάρχει πρόβλημα για ελλιμενισμό κάποιου σκάφους, εκείνο όμως που δεν μπόρεσα να τους πληροφορήσω είναι για το σχετικό κόστος.

Το περιστατικό αυτό μου έφερε στο μυαλό κάποιες σκέψεις, καθώς, λίγες μέρες νωρίτερα, επισκέφθηκε την Μαρίνα τουριστικό σκάφος φίλων μου, οι οποίοι επίσης μου είπαν ότι το γραφείο ήταν κλειστό και το τηλέφωνο δεν απαντούσε, ακόμη και πρωινές ώρες, με αποτέλεσμα να φύγουν, χωρίς να πληρώσουν κάτι.

Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι μάλλον απλά και εύλογα. Εισπράττονται κάποια τέλη από τα τουριστικά σκάφη που έρχονται και μένουν κάποιες μέρες την Μαρίνα ; Αυτό το τηλέφωνο επικοινωνίας που υπάρχει, δεν θα μπορούσε να εκτρέπεται τις ώρες μη λειτουργίας του γραφείου σε κάποιο άλλο τηλέφωνο, που να μπορεί να απαντά και να δίνει μερικές βασικές πληροφορίες, ή, έστω να έχει έναν τηλεφωνητή που να δίνει εκείνος αυτοματοποιημένα αυτές τις πληροφορίες ; Πέρα όμως από την πληρωμή ή όχι κάποιων τελών ελλιμενισμού, πως εξυπηρετούνται τα σκάφη με νερό και ηλεκτρικό ρεύμα (αν εξυπηρετούνται) ;

Γνωρίζοντας ότι η Μαρίνα είναι σε ένα μεταβατικό στάδιο λόγω υπαγωγής της στο ΤΑΙΠΕΔ, αναρωτιέμαι αν από πλευράς Λιμενικού Ταμείου υπάρχει ή όχι πραγματικό ενδιαφέρον για εξυπηρέτηση τουριστών ή αν λαμβάνεται κάποια άλλη φροντίδα. Ή, μήπως τα πράγματα αφήνονται να εξελιχθούν μόνα τους, σε αναμονή της εκχώρησης της Μαρίνας σε ιδιώτη, που όμως, όπως φαίνεται, θα τραβήξει σε μάκρος (για να μην πω ότι προσωπικά δεν βλέπω να καταλήγει κάπου) ;

Η πρόσφατη τοποθέτηση πινακίδων με οδηγίες, δείχνει ότι κάποια μέριμνα από πλευράς Λιμενικού Ταμείου υπάρχει, το ερώτημα όμως είναι γιατί αυτή να περιορίζεται μόνο σ’ αυτό, χωρίς κάποιες πρόσθετες ενέργειες, σαν π.χ. αυτές που ανέφερα, σαν ερωτήματα, παραπάνω ;


Το θέμα όμως δεν σταματά εκεί. Οι φίλοι που προανέφερα μου είπαν, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις μου, ότι τα νερά από τα διάφορα πλυσίματα των τουριστικών σκαφών απορρίπτονται στη θάλασσα, ακόμη και μέσα στο λιμάνι, ενώ τα λύματα από τις άλλες λειτουργίες (τουαλέτες) απορρίπτονται επίσης στη θάλασσα, όχι μέσα στο λιμάνι, αλλά ανοιχτά. Και τα δύο αυτά είναι, όπως μου είπαν, νόμιμα και δεν παραβιάζουν κάποιους κανονισμούς.

Αυτό μου έκανε εντύπωση, διότι, από την προηγούμενη επαγγελματική μου εμπειρία, ήξερα ότι, τουλάχιστον για μεγάλα πλοία, οι παράκτιες εγκαταστάσεις (λιμάνια) είναι υποχρεωμένες να έχουν συστήματα υποδοχής λυμάτων κάθε μορφής. Φυσικά, κάτι τέτοιο είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει, τουλάχιστον σε μικρά λιμάνια ή μαρίνες. Σε αντίθεση όμως με την κατάσταση αυτή, σε άλλες χώρες, και οι γνωστοί μου αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στην Τουρκία, μόλις φθάσεις σε λιμάνι ή μαρίνα, καταφθάνει αμέσως βυτιοφόρο για την παραλαβή των λυμάτων.

Δεν ξέρω πόσο ακριβές είναι αυτό, αν όμως είναι, μάλλον υπάρχει κάποιο περιβαλλοντικό θέμα, το οποίο θα έπρεπε να μας προβληματίσει. Δεν ξέρω αν η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει κάποιες συγκεκριμένες ρυθμίσεις, ή αν η απόρριψη λυμάτων από μικρά σκάφη δεν επηρεάζει το θαλάσσιο περιβάλλον, όμως θα ήταν χρήσιμο να μπορούσαμε να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει με το θέμα αυτό από κάποια επίσημα χείλη (π.χ. Λιμεναρχείο ή Λιμενικό Ταμείο).

Δεν υπάρχουν σχόλια: