Υπενθυμίζουμε πως οι περισσότεροι θεωρούν ότι, η χώρα μας εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της (κεντρική κυβέρνηση) των 407 δις € πλέον - οπότε πως είναι βιώσιμο, αν και χρεοκοπήσαμε με χρέος 299 δις €. Πρόκειται όμως για ένα μεγάλο λάθος - επειδή ξεχνούν ότι, έχουν μετατεθεί οι πληρωμές του δανείου των 96 δις € του EFSF για μετά το 2032 και έχουν παγώσει οι τόκοι του των 25 δις €.
Επομένως, εξυπηρετούμε μόνο τα 311 δις € και μάλιστα με προνομιακά επιτόκια - αφού το μεγαλύτερο μέρος τους οφείλεται σε θεσμικούς (επίσημους) δανειστές. Ήδη πάντως δανειζόμαστε με πολύ υψηλότερα επιτόκια από τις αγορές - στο πλαίσιο αναχρηματοδότησης (ανακύκλωσης) του χρέους. Μετά το 2032 όμως, θα κληθούμε να εξυπηρετήσουμε 407 δις €, συν τα 25 δις € των παγωμένων τόκων, συν τα όποια ελλείμματα θα έχουν συσσωρευθεί έως τότε - άρα πάνω από 440 δις €.
Εκείνο το έτος θα έχουμε ξεπουλήσει τα πάντα, οι Έλληνες θα είναι εξαθλιωμένοι (το ιδιωτικό μας χρέος πλησιάζει τα 400 δις €, με κόκκινο άνω των 230 δις €) και θα έχουν χαθεί μεγάλο μέρος της αγροτικής μας γης που είναι υποθηκευμένη στην πρώην ΑΤΕ, καθώς επίσης πολλά σπίτια - ενώ προβλέπεται επί πλέον συνταξιοδοτικό πρόβλημα, αφενός μεν λόγω του δημογραφικού και των αδύναμων ασφαλιστικών ταμείων, αφετέρου εξαιτίας του κεφαλαιοποιητικού συστήματος επικουρικής ασφάλισης που ψήφισε η ΝΔ.
Εάν λοιπόν δεν ληφθούν έγκαιρα κατάλληλα μέτρα, καθώς επίσης εάν συνεχίσουμε να μην παράγουμε πλούτο, αλλά μόνο ελλείμματα, χρέη και δυστυχία, θα αντιμετωπίσουμε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις, από ότι το 2010 - πόσο μάλλον εάν έως τότε μεσολαβήσει κάποια βαθιά ύφεση που είναι πολύ πιθανή, εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος μας ως προς το ΑΕΠ ή/και τα επιτόκια δανεισμού μας!
Το δημογραφικό (όπως σωστά τόνισε η Moody’sκαι δεν μας έδωσε επενδυτική βαθμίδα, σημειώνοντας ξανά πως έχουν μεταναστεύσει 1.300.000 Έλληνες), οι εθνικές απειλές, οι πόλεμοι και η γεωπολιτική αστάθεια, αποτελούν επί πλέον κινδύνους - για τους οποίους πρέπει να είμαστε επίσης σωστά προετοιμασμένοι. Κινδυνολογίες; Καθόλου - απλά ρεαλισμός και λογικές προβλέψεις.
Ποια είναι η λύση; Η άμεση αλλαγή του οικονομικού, τουριστικού και φορολογικού μας μοντέλου, έτσι όπως έχουμε αναλύσει με λεπτομέρεια πολλές φορές, όσο έχουμε ακόμη χρόνο, για να μπορέσουμε να παράγουμε πλούτο – παράλληλα, η διαπραγμάτευση του «παγωμένου» κεφαλαίου και των επίσης «παγωμένων» τόκων του EFSF που θα κληθούμε να εξυπηρετήσουμε μετά το 2032, με δόσεις τουλάχιστον για 60 χρόνια και με το επιτόκιο του EFSF (1% περίπου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου