Λόγια της γυναίκας που πληγώνουν τον άνδρα...

Πολλοί καλοπροαίρετοι άντρες κάνουν το λάθος να προσπα­θούν να “διορθώσουν” τις γυναίκες τους.

Το ίδιο και πολλές γυναίκες έχουν την ανόητη τάση να θέλουν να “διορθώσουν” τον άντρα τους, ακριβώς τη στιγμή που ο εκείνος μιλάει για κάτι που τον απασχολεί.

Αρκούν ένα-δυο αρνητικά σχόλια για να σταματήσει ο άντρας να μιλάει.

Συνήθως η γυναίκα, τη στιγ­μή εκείνη, ούτε που διανοείται ότι ανταγωνίζεται τον άντρα της. Δεν συνειδητοποιεί ότι κάθε προσπάθεια για να τον “βοη­θήσει” ή να τον “διορθώσει” θα είναι προσβλητική για κείνον. Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.

Από τον συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή, John Gray PhD

Ο Μπιλ και η Μαίρη: Ο Μπιλ είναι ανήσυχος γιατί έβαλε χρέος για την επισκευή του σπιτιού του. Τώρα προσπαθεί να δει πώς θα πληρώσει την εφορία. Eπιστρέφοντας σπίτι, λέει με μάλλον αποκαμωμένο ύφος: «Δεν ξέρω πώς θα πληρώσουμε φέ­τος τους φόρους μας». Η Μαίρη του απαντά: «Το ήξερα ότι έπρεπε να ξοδέψουμε λιγότερα για την επισκευή». Ο Μπιλ σωπαίνει και δεν θέλει να ξαναμιλήσει. Η Μαίρη νιώθει άσχημα και δεν έχει ιδέα πώς τον πλήγωσε.

Αν ο Μπιλ δεν ήταν τόσο εκνευρισμένος, είναι πιθανό να μην είχε ενοχληθεί από το σχόλιο της Μαίρης. Θα είχε πει:

«'Εχεις δίκιο, ξετιναχτήκαμε». Επειδή όμως ο Μπιλ ήταν ήδη εκνευρισμένος και ένιωθε αποκαμωμένος, με το που ανέφερε η Μαίρη τη λέξη επισκευή, νόμισε ότι προσπαθούσε να του κάνει κήρυγμα σχετικά με την υπευθυνότητα. Επίσης ένιωσε πληγω­μένος και προσβεβλημένος γιατί διέκρινε κι άλλα υπονοούμενα στην παρατήρησή της.

«Δεν το πιστεύω ότι είναι δυνατό να λέει τέτοια πράγματα», σκέφτεται. «Μήπως φαντάζεται ότι είμαι ηλίθιος; Λες να πι­στεύει πως δεν το ξέρω ότι έχουμε ξοδέψει πάρα πολλά; Πώς τολμάει να υπαινίσσεται ότι είμαι ανεύθυνος με τα χρήματα. Συ­νήθως έτσι γίνεται, όλοι ξεπερνούν τον προϋπολογισμό τους σε μια επισκευή. Τι το σπουδαίο βρίσκει σ’ αυτό; Πόσο σιχαίνομαι όταν με μεταχειρίζεται σαν να είμαι κανένα παιδί και προσπα­θεί να με αλλάξει. Είναι η τελευταία φορά που της μιλάω για τις σκοτούρες μου. Της είναι τόσο δύσκολο να μ’ ακούει απλώς και να με υποστηρίζει; Αρπάζει την πρώτη ευκαιρία για να με κρίνει».

Ο Τζο και η Μάρθα: Ο Τζο, εκνευρισμένος με τις χαμηλές πωλήσεις που είχε στο γραφείο, επιστρέφει σπίτι σιωπηλός και απόμακρος. Η Μάρθα τον ρωτάει: «Τι συμβαίνει Τζο;»

Ο Τζο απαντά λυπημένα: «Λεν κάναμε τις πωλήσεις που εί­χαμε προγραμματίσει γι’ αυτόν το μήνα».

Η Μάρθα απαντάει: «Τι να κάνουμε, κάθε δουλειά έχει τα σκαμπανεβάσματά της. Δεν νομίζω ότι θα ήταν και τόσο άσχη­μα, αν είχαμε προετοιμαστεί για τέτοιες στιγμές».

Στο σημείο αυτό, ο Τζο κόβει την κουβέντα. Αισθάνεται χω­ρίς στήριξη και θυμωμένος. Από μέσα του σκέφτεται: «Δεν ζή­τησα τη γνώμη της. Πόσο μου τη δίνει όταν αρχίζει το κήρυγ­μα για το πώς πρέπει να ενεργεί ένας επιχειρηματίας. Για ηλί­θιο με περνάει; Ασφαλώς ξέρω ότι κάθε δουλειά έχει τα σκα­μπανεβάσματά της». Εκείνο που χρειαζόταν ο Τζο ήταν να τον ακούσει η Μάρθα και να τον αφήσει να μιλήσει. Οποιαδήποτε συμβουλή που δεν την έχει ζητήσει τη θεωρεί προσβλητική.

Ακόμη και μια συμβουλή, που σκοπό έχει να διευρύνει την αντρική αντίληψη, μπορεί να φέρει απροσδόκητα αποτελέσμα­τα, όπως θα δούμε στην παρακάτω ιστορία.

Ο Στιβ και η Τζάνετ: Ο Στιβ επιστρέφει σιωπηλός στο σπί­τι. Είναι φανερό ότι είναι εκνευρισμένος και σε υπερένταση. Η Τζάνετ, προσπαθώντας να τον ηρεμήσει, τον ρωτάει: «Τι σου συμβαίνει;».

Εκείνος απαντάει: «Μπα, τίποτα. Έχω δυσκολίες με τη γραμματέα μου. Η αντίσταση που προβάλλει σε ό,τι της ζητήσω με κάνει έξαλλο”.

Η Τζάνετ καταλαβαίνει τον εκνευρισμό του, καταλαβαίνει όμως και τη δυσκολία της γραμματέας του όταν αντιμετωπίζει τον Στιβ. Νομίζει ότι εκείνος θα μπορέσει να χειριστεί καλύτε­ρα την κατάσταση αν δείξει κατανόηση και στην άποψη της γραμματέας του. Δεν είναι όμως τώρα η κατάλληλη στιγμή για να του το πει. Εκείνος έχει ανάγκη να νιώσει ότι η σύντροφός του βλέπει με συμπάθεια τη δική του άποψη. Η Τζάνετ όμως...

Με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει, του λέει: «Ξέρεις, Βάζω στοίχημα ότι θα είχες καλύτερη ανταπόκριση από τη γραμμα­τέα σου, αν της έδινες την ευκαιρία να την ακούσεις. Της μι­λάς τόσο σπάνια. Πες της αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι».

Αμέσως ο Στιβ βουβαίνεται. Πρώτα μένει κατάπληκτος και μετά θυμώνει. Νιώθει προδομένος απ’ τη γυναίκα του. «Πώς τολμάει να πάρει το μέρος της γραμματέας μου!», σκέφτεται. «Η γυναίκα μου πιστεύει ότι εγώ είμαι το πρόβλημα. Ποτέ δεν νομίζει ότι μιλάω αρκετά. Κουβεντιάζω με τη γραμματέα μου. Δεν μ’ ακούει όμως - αυτό είναι το πρόβλημα. Ήμουνα ήδη έξαλλος μ’ εκείνη, τώρα είμαι και με τη γυναίκα μου».

Στην προσπάθειά της να Βοηθήσει τον Στιβ να διευρύνει την κατανόησή του, η Τζάνετ, χωρίς να το θέλει, τον απωθεί.

Ο Ρίκι και π Σάρα: Ο Ρίκι πήγε με τη Σάρα να φάνε σ’ ένα ωραίο εστιατόριο. Περιμένοντας τρία τέταρτα για τραπέζι, ο Ρί­κι άρχισε να εκνευρίζεται. Μίλησε κάμποσες φορές με τον μαι­τρ, προσπαθώντας να επισπεύσει τη διαδικασία. Αρκετά άτομα που ήρθαν μετά απ’ αυτόν είχαν ήδη καθήσει. Ο Ρίκι εκνευρι­ζόταν όλο και παραπάνω, αν και ήξερε πολύ καλά ότι οι και­νούργιοι πελάτες είχαν κλείσει τραπέζι, ενώ αυτός δεν είχε.

Η Σάρα ασφαλώς είπε το μόνο που δεν έπρεπε να πει! Όταν ο Ρίκι είπε: «Είναι απίστευτο πόσο αργούν σ’ αυτό το μέ­ρος!», η Σάρα σχολίασε: «Νομίζεις ότι θα περιμέναμε τόσο πο­λύ αν είχαμε κρατήσει τραπέζι;».

Η απάντηση του Ρίκι είναι ένα θυμωμένο Βλέμμα και μια παγωνιά. Μουρμουρίζει: «Όχι!», ενώ από μέσα του αφρίζει.

Όλος ο θυμός του, που ήταν για τον εαυτό του που δεν εί­χε κλείσει τραπέζι, μετατοπίστηκε στη Σάρα. Έξαλλος με το σχόλιό της, σκέφτεται: «Τι βλακεία ήταν κι αυτή που είπε!... Αν νομίζει ότι είναι τόσο έξυπνη, τότε την άλλη φορά να με πάει αυτή στο εστιατόριο. Αν θέλει κρατήσεις, ας τις κάνει. Δεν πρόκειται να σκάσω. Αλλά μου τη δίνει όταν τα Βάζει μαζί μου. Μήπως νομίζει πως δεν το κατάλαβα ότι έπρεπε να είχα κλεί­σει τραπέζι; Κάνει λες και πρέπει εγώ να θυμάμαι τα πάντα. Ούτε που θέλω να της μιλήσω πια».

Ο Ρίκι ήθελε να είναι η Σάρα με το μέρος του, κι όχι ν’ αδράξει την πρώτη ευκαιρία για να του κάνει παρατήρηση. Το σχόλιό της είχε σκοπό να του υποδείξει πώς μπορούσε ν’ απο- φύγει να περιμένει στο μέλλον και να τον Βοηθήσει να γίνει πιο υπεύθυνος. Αντίθετα, τον ενόχλησε γιατί τόνισε κάτι που ήταν ήδη προφανές. Αυτό που ήθελε ν’ ακούσει από κείνη θα ήταν: «Ναι, αργούν πολύ».

Σε καθένα απ’ αυτά τα παραδείγματα, ο άντρας προσπαθεί να Βρει συναισθηματική στήριξη από τη σύντροφό του και απο­γοητεύεται με κάθε προσπάθειά της να τον Βοηθήσει, να τον συμβουλέψει ή να τον διορθώσει. Είναι σημαντικό να προσέ­ξουμε ότι σε όλα τα παραδείγματα, ο άντρας δεν ζητούσε ούτε συμβουλή ούτε Βοήθεια. Απλά συζητούσε κι επιθυμούσε μια παθητική στήριξη απ’ τη σύντροφό του. Αντίθετα, εκείνη προ­σπάθησε να τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος.

Αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν συχνά οι γυναίκες, χωρίς να υποψιάζονται πόσο προσβάλλουν τον άντρα που είναι κοντά τους. Οι άντρες έχουν κι αυτοί τη γυναικεία πλευρά τους, και πότε πότε νιώθουν την ανάγκη να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για να αισθανθούν καλύτερα. Όταν συμ­βαίνει αυτό, οι γυναίκες κάνουν λάθος να τους κλείνουν το στό­μα. Αρκούν μερικές τέτοιες δυσάρεστες εμπειρίες για να πάψει ο άντρας να μοιράζεται αυτό που έχει ανάγκη να μοιραστεί.

 Tromaktiko