Ο Σαράντος Καργάκος (Γύθειο Λακωνίας, 16 Ιουλίου 1937 - Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2019) ήταν Έλληνας φιλόλογος, δοκιμιογράφος, ιστορικός και συγγραφέας. Συνέγραψε σειρά βιβλίων ιστορικού και γλωσσολογικού περιεχομένου και πληθώρα άρθρων σε διάφορα περιοδικά[1].
Ακολουθούν δεκατρείς φράσεις του, για τη σημερινή Ελλάδα...
1. «Η χώρα μας σήμερα κατοικείται από ανθρώπους που είναι άψυχοι και αν τολμήσεις να πεις το όνομα Πατρίδα ή τη λέξη Έθνος, χαρακτηρίζεσαι εθνικιστής από κάποια τσόφλια της δημοσιογραφίας και της υποκουλτούρας»
2. «Το να λες σήμερα στην Ελλάδα ότι είσαι Έλληνας κάνει κακό στην υγεία και στη σταδιοδρομία. Δεν διαπρέπουν οι απόγονοι του Λεωνίδα αλλά του Εφιάλτη και του Νενέκου»
3. «Σήμερα στην Ελλάδα μπορείς να βρεις τα πάντα, εκτός από Ελλάδα. Η Ελλάς τελεί υπό εξορίαν στη χώρα της. Οι ξένοι ακούν Ελλάδα και Ελλάδα δεν βλέπουν. Αν δεν είχαμε τα αρχαία μνημεία και τα πολυάριθμα μουσεία ο ξένος επισκέπτης θα ένοιωθε ότι βρίσκεται σε κάποια άλλη χώρα με απροσδιόριστο εθνικό και γλωσσικό χρώμα»
4. «Σήμερα λέμε να ΄τανε το ΄21, γιατί νοσταλγούμε τους ήρωες επειδή βλέπουμε γύρω μας νάνους»
5. «Ζούμε την εποχή εκπούστευσης και εκπουτάνευσης του Έθνους. Σπεκουλαδόροι και κίναιδοι διευθύνουν τη χώρα μας»
6. «Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο της παγκοσμιοποίησης με την εξαφάνιση της γλώσσας και της ιστορίας της»
7. «Η Ελλάδα έχει περάσει σαράντα βαρβαρικά κύματα και πάντοτε κατόρθωσε να επιβιώνει, θα επιβιώσει και τώρα. Αρκεί να κρατήσουμε τις αξίες που μας στήριξαν στο παρελθόν για να σταθούμε άξιοι να αντιμετωπίσουμε το μέλλον. Να σχηματίσουμε ένα μέλλον ελληνικό και να αφήσουμε τα παραμύθια περί πολυπολιτισμικότητας»
8. «Οι θεσμοί έχουν παραλύσει. Έχουν αυτοδιαλυθεί. Η παρουσία τους είναι προσχηματική και μισθολογική. Ποιος μεγάλος κλέφτης μπήκε φυλακή; Κι αν μπήκε, σε πόσο χρόνο βγήκε; Δεν έχουμε αίσθημα πατρίδας, για να έχουμε σοβαρούς θεσμούς. Τα όρια της πατρίδας μου είναι τα όρια της τσέπης μου»
9. «Πολλοί ήταν εκείνοι που ανέβηκαν στην εξουσία φτωχοί, αλλ’ ελάχιστοι ήταν εκείνοι που κατέβηκαν φτωχότεροι»
10. «Η βουλή των Ελλήνων έχει καταντήσει απλή ονομασία κτηρίου κι όχι συλλογική έκφραση της πολιτικής βούλησης των Νεοελλήνων. Οι Έλληνες ξέρουν να χρησιμοποιούν τα δάκτυλα για να μουτζώνουν όχι να τα ενώνουν. Όμως, ένα δάκτυλο μόνο του δεν είναι τίποτε πέντε δάκτυλα ενωμένα σχηματίζουν μια γροθιά»
11. «Δεν χάρισαν οι Σύμμαχοι στους Σκοπιανούς το όνομα της Μακεδονίας, εμείς το χαρίσαμε. Μόνο που κάναμε υποκριτικά πως δεν το ξέραμε. Και δικαίως οι ξένοι δημοσιογράφοι μας λοιδορούν. Γιατί όταν έρχονται εδώ δεν συναντούν Έλληνες αλλά γραικύλους»
12. Τα παιδιά είναι θύματα κακής αγωγής. Πρώτον, από το σπίτι που δεν εμπεδώνει την έννοια του καθήκοντος. Δεύτερον, από το σχολείο που ασκεί το παιδί στα δικαιώματα και όχι στις υποχρεώσεις. Που δεν του διδάσκει «Ιθάκες τι σημαίνουν». Εν προκειμένω, Ιθάκη είναι η Ελλάδα. Τρίτον, τα «μίντια» που για την Ελλάδα προσφέρουν εικόνα παραλυσίας. Τέταρτον, ο κομματισμός. Το κόμμα πάνω από την Ελλάδα. Αλλά τα κόμματα πρέπει να είναι για την Ελλάδα και όχι η Ελλάς για τα κόμματα»
13. «Κάποια στιγμή πού θα ακουστεί η φωνή της Ιστορίας : Ελλάδα, που είσαι; Δεν θα ακουστεί καμία φωνή. Η Ελλάδα θα έχει πάρει τον κατήφορο της ‘’προόδου’’ σαν νεκρός πού τρέχει να προ φθάσει την κηδεία του»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου