Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ημέρες το τραγούδι «θα στείλω όταν φτάσω», το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.
Στο τραγούδι συμμετέχουν αρκετοί καλλιτέχνες, με τη Μαριάννα Τουμασάτου να απαγγέλει και τους Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Αντώνη Λουδάρο, Ελένη Καρακάση, Θοδωρή Αντωνιάδη, Μέμο Μπεγνή και Ματίνα Νικολάου να ερμηνεύουν.
Την μουσική έγραψε ο Ανδρέας Καρανίκας, ενώ τους στίχους υπογράφει η Βάσια Αργέντη, η οποία σημειώνει:
«Ένα τραγούδι ταξίδι στις ψυχές, στη δικαίωση που αναζητούν, στον πόνο, στη ζωή αυτών που χάθηκαν, στη ζωή εκείνων που έμειναν, που πονούν και θρηνούν αδιάλειπτα. Αυτή την απώλεια την κλάψαμε όλοι, τη νιώσαμε, τη μοιραστήκαμε είτε ως γονείς, είτε ως παιδιά, ως αδέρφια, ως φίλοι, είτε απλώς ως άνθρωποι γνωστοί και άγνωστοι. Κι εδώ, σε αυτές τις νότες, σε αυτές τις λέξεις, σε αυτές τις αναπνοές, την κλαίμε, την ψιθυρίζουμε, τη φωνάζουμε όλοι μαζί την απώλεια και το άδικο που τη χαρακτηρίζει. Δηλώνουμε με τον δικό μας τρόπο παρόντες. Παρόντες και πλάι στον πόνο των ψυχών που φύγαν και αυτών που μείναν. Χέρι, χέρι λοιπόν σε αυτήν την οδυνηρή διαδρομή».
Οι στίχοι του τραγουδιού
«Μην κλαις μαμά…
κοίτα στις χούφτες μου έχω φυλάξει λίγο ήλιο.
Εισιτήριο στο ένα χέρι μου κρατάω
Κρατάω μια βαλίτσα, τη ζωή μου χαιρετάω…
Χαιρετάω την παιδική μου ηλικία, προχωράω….
Προχωράω και στο τρένο με τραβάω
Τραβάω κι ένα «θα στείλω όταν φτάσω» μουρμουράω…
μα πέτρες στην καρδιά μου κουβαλάω.
Μαμά,
κοντεύω
μαμά
Θα φτάσω
μαμά
Στο φως
μαμά
Εκεί θα σε πιάσω
Δικαίωση ζητάω
Για ό,τι μου στέρησαν
μαμά.
Τα όνειρα μου στην πλάτη μου κρατάω
Κρατάω τη λαχτάρα μου να ζήσω και ζητάω
Ζητάω τους ενόχους ν αντικρίσω, να κοιτάω
Να κοιτάω από ψηλά, στη φυλακή και να γελάω..
Να γελάω κι ένα «έφτασα» θα στείλω, μουρμουράω
μα μέχρι τότε πέτρες στην καρδιά θα κουβαλάω.
Μαμά,
κοντεύω
μαμά
Θα φτάσω
μαμά
Στο φως
μαμά
Εκεί θα σε πιάσω
Δικαίωση ζητάω
Για ό,τι μας στέρησαν
μαμά.
Μην κλαις μαμά…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου