Γράφει ο Ηλίας Τσίγκας
Εν Δελφοίς, Έντυπη Έκδοση, 13 Μαρτίου
Όλα γυρίζουν και κινούνται στους ρυθμούς του κορονοϊού. Δεν αποκλείεται καθόλου -ίσως είναι και η πιθανότερη εκδοχή- να βιώσουμε επώδυνα και στο πετσί μας άλλη μια βαθιά ύφεση και ακόμα μία εξοντωτική κρίση στο πετσί μας, μετά τη δεκαετία των μνημονίων και της υποτίμησης μισθών και βιοτικού επιπέδου. Οπότε, όπως έλεγε κι ο Μιχάλης Κατσαρός, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία. Πάρτε μαζί σας νερό.
Παράλληλα, την καθημερινότητα και την πολιτική ατζέντα στο Δήμο Δελφών σηματοδοτούν μείζονες κρίσεις: Πλατεία Θεάτρου, οικονομική κατάσταση στα όρια της επιτήρησης -ενός ειδικού μνημονίου, δηλαδή, για τους δημότες Παρνασσίδας- ασύμμετρες και απρόβλεπτες συνέπειες από τον κορονοϊό, προσφυγικό, αθλητικό κέντρο Πολυδρόσου, κρίση στις σχέσεις Ταγκαλή-Μπούγα κι άλλα πολλά που πρόκειται να ανοίξουν σύντομα και θα καταλάβουν περίοπτη θέση στην τοπική δημόσια σφαίρα.
Ταυτόχρονα, όμως, στο βάθος της εικόνας σχηματοποιούνται και πεδία διεκδίκησης, που θα δοκιμάσουν τα όρια των ικανοτήτων και της αποτελεσματικότητας του ντόπιου αυτοδιοικητικού συστήματος, η διαχείριση των οποίων είναι κατά το μάλλον ή ήττον περίπου ανελαστική.
Η αύξηση του μεταλλευτικού τέλους που αποδίδεται στους δήμους της Φωκίδας επιβάλλεται να αυξηθεί, ιδίως λόγω και της οικονομικής πίεσης που δέχεται η Φωκίδα από τον κορονοϊό. Δε νοείται εταιρείες που δραστηριοποιούνται και πλουτίζουν στα εδάφη της Παρνασσίδας να μείνουν ανεπηρέαστες από τη συνολικότερη οικονομική κατάσταση. Η περιφερειακή Αρχή έχει δηλώσει πρόθυμη να στηρίξει την υπόθεση πριν από ένα μήνα στο περιφερειακό συμβούλιο σε σχετική ερώτηση που είχε κατατεθεί από την αντιπολίτευση, και σε συγκυρία ανύποπτη από τις συνέπειες του κορονοϊού. Αρκεί, όπως ακριβώς είχε ειπωθεί, να υπάρχει πρώτα σχετικό αίτημα του Δήμου Δελφών, πρωτευόντως, και του Δήμου Δωρίδας. Οπότε, η κίνηση προς την κατεύθυνση της δημοτικής Αρχής είναι πέρα για πέρα αναγκαία.
Σε παρεμφερές πλαίσιο, είναι ώριμος ο καιρός να ανοίξει πιο συστηματικά, το ζήτημα της περιβαλλοντικής αποκατάστασης των τοπίων στα οποία έχει προηγηθεί και τερματιστεί εξορυκτική δράση. Οι περιβαλλοντικές αποκαταστάσεις αποτελούν ευθύνη των μεταλλευτικών εταιρειών, οι οποίες ως τώρα έχουν ενεργήσει εξαιρετικά πλημμελώς και επιφανειακά μόνο για την απόδοση των σημείων εξόρυξης στην πρότερη, ή έστω αποδεκτή, κατάσταση. Μελέτες νταμαριών, πληρωμένες από το δημόσιο κορβανά αλλά σχολάζουσες σε συρτάρια, ερμάρια και φοριαμούς της Π.Ε. Φωκίδας, υπάρχουν. Το ζήτημα δεν είναι στενά και μονοσήμαντα περιβαλλοντικό, αλλά πρωτίστως οικονομικής ανάπτυξης, μιας και οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο και κάθε αναπτυξιακή προοπτική στη Φωκίδα δεν γίνεται παρά να βασίζεται στα συγκριτικά φυσικά πλεονεκτήματά της.
Ταυτόχρονα, η προ χθεσινοβραδινή συζήτηση για τις ανεμογεννήτριες στην Οίτη φέρνει ξανά στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος για τα κοινά της Παρνασσίδας το ζήτημα της εκπόνησης του νέου χωροταξικού σχεδιασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, Θέμα που σε πανελλήνιο επίπεδο είναι ζητούμενο τους τελευταίους μήνες. Παράλληλα, απαιτείται ολοσχερής επανακαθορισμός των συμβάσεων παραχώρησης σημείων στην ανάπτυξη αιολικών πάρκων.
Αναφέρω πως μόνο στη Γερμανία, τελείως ενδεικτικά, οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται ανεμογεννήτριες εκ του νόμου είναι υποχρεωμένες να παραχωρούν, και όντως παραχωρούν, σημαντικά ποσοστά μετοχών στους δήμους, στην έκταση των οποίων αναπτύσσουν τα αιολικά τους πάρκα. Το μετοχικό ποσοστό που αναγκαστικά πάει στους δήμους είναι της τάξης του 20% (!). Στις ανεμογεννήτριες που αναπτύσσει η εταιρεία Vector στη Δεσφίνα το μετοχικό ποσοστό του Δήμου Δελφών είναι της τάξης του 3%… Μετοχές η αξία των οποίων αυτή τη στιγμή αποτιμάται στα 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Οπότε, ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει για τα οικονομικά του δήμου και των δημοτών του ένα μετοχικό πακέτο στο ύψος του 20%. Κατά συνέπεια, αυτό που χρειάζεται απαρέγκλιτα εκπόνηση νέου στρατηγικού σχεδιασμού, συμμαχίες και, το κυριότερο, ολοσχερής αλλαγή νοοτροπίας των ντόπιων αυτοδιοικητικών, που πρέπει να μετατραπούν από θεραπαινίδες ξένων ιδιωτικών συμφερόντων που θησαυρίζουν στην… υγεία των κορόιδων σε ικανούς παρόχους υπηρεσιών στους δημότες τους και αποτελεσματικούς υπερασπιστές των συμφερόντων τους.
Επίσης, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής τόσο της δημοτικής Αρχής όσο και συνολικά του δημοτικού συμβουλίου ότι βρίσκεται εν πλήρει εξελίξει η διαδικασία δικαστικής προσβολής που έχει υποβάλει ο Δήμος Δελφών εναντίον του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου Στερεάς Ελλάδας, υπόθεση που χειρίζεται η δικηγόρος κα. Χαροκόπου. Είναι γνωστό ότι το εν λόγω χωροταξικό προκρίνει για τον τομέα της Φωκίδας την αποκλειστική μεταλλευτική δραστηριότητα και την περαιτέρω ανάπτυξη των ανεμογεννητριών. Διαδικασία, ειδικά η τελευταία, που εφαρμόζεται ήδη, όπως αποδεικνύεται στις περιπτώσεις της Οίτης και των Αγράφων, μακριά και πέρα από τη βούληση και τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, για τις οποίες η λύση βρίσκεται κατηγορηματικά στη σύσταση ενεργειακών συνεταιριστικών σχημάτων. Διαδικασία, παράλληλα, και όχι άσχετα, που συνδυάζεται με την εισαγωγή νέου πλαισίου για τις προστατευόμενες περιοχές και τους φορείς διαχείρισής τους και που συνιστά εξόχως αρνητική εξέλιξη, αν κριθεί από την ομοβροντία κριτικής όλων των μεγάλων οικολογικών οργανώσεων της χώρας και σωρείας κινήσεως πολιτών ανά την επικράτεια.
Το είπαμε στην αρχή: Τα πάντα κινούνται στους ρυθμούς που επιβάλλει η πανδημία του κορονοϊού. Ωστόσο, η πραγματικότητα αυτή ενέχει και το σοβαρό κίνδυνο πολλά πράγματα που μας αφορούν και που θα επικαθορίσουν το μέλλον και τις βιοτικές προοπτικές όλων μας στη Φωκίδα να συμβούν εν αγνοία μας, αν το ενδιαφέρον αυτών που κατέχουν τις κρίσιμες θέσεις αποσπαστεί ολοκληρωτικά σε αυτήν.
Απαιτείται προσήλωση και εγρήγορση προς πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Άλλωστε, πρόκειται για μια εποχή που όλοι αξιολογούμαστε. Απαραίτητο είναι να μην αφήσει πίσω της περισσότερα στίγματα από όσα όσα θα έπρεπε να της αναλογούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου