Την Τρίτη ενημερώνει τους βουλευτές της ΝΔ ο Γεραπετρίτης, στις 8 Νοεμβρίου η κρίσιμη συνάντηση με Φιντάν.
Η κυβέρνηση είναι φανερό ότι επιθυμεί να κάνει το επόμενο βήμα στα ελληνοτουρκικά.Να μπει στην ουσία της συζήτησης με την Τουρκία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο (ΑΟΖ – υφαλοκρηπίδα) με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας και με καθαρή «κόκκινη γραμμή» στα ζητήματα κυριαρχίας.
Βήμα που δεν έχει τολμήσει καμία άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν.
Πολιτικό κεφάλαιο
Το αν θα προχωρήσει ή όχι στο επόμενο βήμα (αν βρεθεί κοινός τόπος με την τουρκία) θα εξαρτηθεί από έναν και μόνο παράγοντα: Πόσο πολιτικό κεφάλαιο έχει ή θέλει ή μπορεί να αναλώσει η κυβέρνηση για να αλλάξει οριστικά σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Οι πρώτες , πάντως, «πατριωτικές κορώνες» από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς της Ν.Δ Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή αλλά και από πρωτοκλασσάτους υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης δείχνουν ότι για να προχωρήσει ο διάλογος θα χρειαστεί μεγάλο πολιτικό σθένος εκ μέρους της κυβέρνησης με το ρίσκο ακόμη και της διάσπασης της Ν.Δ. ή της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες ...
Την Τρίτη ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης θα επιχειρήσει το πρώτο crash test σε επίπεδο «γαλάζιων βουλευτών» ενημερώνοντας τους για το επικείμενο ραντεβού με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών στις 8 Νοεμβρίου.
«Παράθυρο ευκαιρίας»
Το ερώτημα είναι γιατί τώρα η κυβέρνηση θέλει να επιθυμεί να κάνει την διαφορά σε σχέση με όλες τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Dnews , στην κυβέρνηση υπάρχει η εκτίμηση ότι υπάρχει το κατάλληλο momentum ένα «παράθυρο ευκαιρίας» που αν κλείσει θα ξαναανοίξει μετά από πολλές δεκαετίες κρατώντας τις δύο γειτονικές χώρες εγκλωβισμένες στο σπιράλ των εξοπλισμών και του φόβου για πόλεμο.
Το «παράθυρο ευκαιρίας» έγκειται στην εκτίμηση ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει πολλούς λόγους να θέλει να κλείσει με τη Δύση τουλάχιστον ένα από τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει και ότι για πρώτη φορά η ελληνική κοινή γνώμη φαίνεται πιο ώριμη να παρακολουθήσει χωρίς τα «ταμπού» του παρελθόντος μία τέτοια συζήτηση.
Η ηρεμία στα νερά του Αιγαίου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην έστω – προσωρινή- ασφάλεια που αισθάνεται ο πολίτης με τα εθνικά θέματα να έχουν κατρακυλήσει στις τελευταίες θέσεις των δημοσκοπήσεων σε αντίθεση με τα τέλη του 2022 όταν ο Ερντογάν απειλούσε ευθέως τη χώρα λέγοντας «θα έρθουμε νύχτα».
Πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών σε συνέντευξη του αναφέρθηκε σε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας και στην «ιστορική ευθύνη» που έχει το πολιτικό σύστημα προς τις επόμενες γενιές να αποπειραθεί να λύσει ένα χρόνιο πρόβλημα με την γειτονική χώρα.
Προβληματισμό που φαίνεται να συμμερίζεται και ο πρωθυπουργός που έχει δείξει ότι παίρνει το ρίσκο να ξεφύγει από την πεπατημένη νοοτροπία των δεξιών κυβερνήσεων να παίζουν με την Τουρκία μόνο «άμυνα» μπροστά στον φόβο κάποιας εθνικής απώλειας.
Και παρότι όλες οι κυβερνήσεις ομνύουν στην παραπομπή στο διακαστήριο της Χάγης για την διευθέτηση της μίας και μόνο διαφοράς στην πραγματικότητα κανείς μέχρι τώρα δεν το εννοούσε γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η Τουρκία πολύ δύσκολα θα δεχόταν να υπογράψει συνυποσχετικό με την Ελλάδα για την μία και μόνη διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα απεμπολώντας το σύνολο των αξιώσεων της με βάση το αφήγημα της «γαλάζιας πατρίδας».
Κλειδί η λέξη «Συμβιβασμός»
Η δυσκολία που έχει το εν λόγο εγχείρημα είτε τώρα είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον προκειμένου να υπάρξει κοινά αποδεκτή λύση ακούει στη λέξη «συμβιβασμός». Λέξη που δεν ακούγεται από κανέναν αλλά είναι η βασική προϋπόθεση για να υπάρξει η όποια λύση όταν ένα πρόβλημα χρονίζει . Όρος θεμελιώδης στην Αμερικανική- και όχι μόνο -διπλωματία στη λογική ότι όταν λύνεις μία διαφορά κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις..
Το ραντεβού στις 8 Νοεμβρίου
Στο ραντεβού της 8 Νοεμβρίου ανάμεσα στον Γ. Γεραπετρίτη και στον Χακάν Φιντάν οι δύο υπουργοί εξωτερικών θα διερευνήσουν αν υπάρχει κοινά αποδεκτό πλαίσιο συζήτησης. Πρώτον , θα δουν αν συμφωνούν στο εύρος της συζήτησης που για την Ελλάδα είναι αδιαπραγμάτευτα μόνο η συζήτηση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Δεύτερον, θα δουν αν συμφωνούν με βάση ποιες Αρχές θα μπορούσε να προχωρήσει ο διάλογος ( για την Ελλάδα απαράβατη προϋπόθεση είναι να η πλήρης εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της θάλασσας που η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει).
Αν η Τουρκία θέσει στο τραπέζι το σύνολο των αξιώσεών της τότε η συζήτηση σταματάει και ο ελληνοτουρκικός διάλογος «ναυαγεί» , τουλάχιστον για τα βαριά και σοβαρά θέματα. Αν παρόλ’ αυτά βρεθεί κοινός τόπος συζήτησης και οι δύο ηγέτες Ελλάδας- Τουρκίας δώσουν το «πράσινο φως» τον Ιανουάριο του 2025 να ξεκινήσουν οι διερευνητικές συζητήσεις τότε υπάρχουν δύο δυνατότητες. Η οριοθέτηση με διμερή Συμφωνία και η παραπομπή στο δικαστήριο της Χάγης με την υπογραφή κοινού συνυποσχετικού.
Μένει να φανεί αν ο 65 γύρος θα είναι ο τελικός ή ένας ακόμη που θα έχει ναυαγήσει τα τελευταία 21 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου