«Τι μπορεί να υποβαθμίζει το παραλιακό μέτωπο των Δελφών» (επισημάνσεις από άρθρο αναγνώστη)

πηγή φωτό

Με αφορμή την αναφορά αναγνώστη στο μικρό κτίσμα που πρέπει να μετακινηθεί  στην παραλιακή διαδρομή της  Ιτέας στην Μαρίνα, έρχονται στο προσκήνιο πολλά πράγματα που έχουν ήδη ειπωθεί αλλά αγνοηθεί μέχρι σήμερα από όσους ισχυρίζονται ότι θέλουν να πάει ο τόπος μας μπροστά και να σταματήσει η κατηφόρα στην οποία  βρίσκεται ήδη ο Δήμος Δελφών, περιλαμβανομένου της Άμφισσας και της Ιτέας πλέον.  Πράγματα που έχουν αγνοηθεί και από  τους αιρετούς αλλά και από μεγάλη μερίδα πολιτών , που να ενδιαφέρονται για τα κοινά και να μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των αιρετών.

Αν πάει κάποιος να περπατήσει από το κέντρο της Ιτέας προς τα δυτικά , σε αυτό το μικρό κτίσμα  τελειώνει η παραλία μέχρι σήμερα. Μετά από εκεί, η Αγκάλη, το Τροκαντερό, δεν θα  υπήρχαν για τον επισκέπτη αν δεν υπήρχαν δύο τρεις τοπικές επιχειρήσεις  να φέρουν κόσμο δυτικά της Μαρίνας.   Όποιος προσποιηθεί ότι έκανε απλά μια στάση στην Ιτέα περνώντας για κάπου αλλού, και έκανε ένα παραλιακό περίπατο να δεί μήπως και έχει κάποιο ενδιαφέρον για την επόμενη παραθεριστικής του εξόρμηση, φτάνοντας στην Μαρίνα  στα σκοτάδια ή και στο φως της ημέρας με ένα σωρό φορτηγά , μηχανήματα και λεωφορεία κλπ, θα έλεγε σίγουρα «εδώ τελειώνει η πόλη και αρχίζει  κάποια προαστιακή  χωματερή» . Αν όμως δεν είχε γίνει η περιοχή  το πάρκινγκ κάθε πικραμένου και περπατώντας, στο τέλος της Μαρίνας ένας σωστός πεζόδρομος και φωτισμός του έδειχνε ότι υπάρχει συνέχεια, θα ήταν εκπληκτικό. Σε μία ήδη όμορφη διαδρομή εκεί δεν θα ήταν το τέλος. Θα είχε και άλλο!!!!!!

Όποιος έχει γνώση των αυτονόητων για την ανάδειξη ενός παραλιακού μετώπου, όποιος επιστήμονας έχει τις στοιχειώδεις γνώσεις  πολεοδομικού σχεδιασμού, βλέποντας αυτό το κτίσμα σε αυτή την θέση ένα πράγμα μπορεί να σκεφτεί.  Αυτό το μικρό κτίσμα, μόνο επίτηδες μπορεί να το έφτιαξαν σε αυτό το σημείο. Γιατί θα μπορούσε  εξαρχής να φτιαχτεί είτε πέντε έξι μέτρα αριστερά ή ,ακόμα καλύτερα και χωρίς δικαιολογίες για αιγιαλούς και παραλίες, μαζί με το διπλανό του πέντε έξι μέτρα δεξιότερα. Είναι πολλά αυτά όμως που έχουν φτιαχτεί  "κατά λάθος "  στην στοχευμένη κατεύθυνση  να  «κρύψουν» την Ιτέα που είναι και το λιμάνι των Δελφών, και όλου του Δήμου Δελφών, και διεθνές λιμάνι για απ’ ευθείας είσοδο από το εξωτερικό, και παραλιακό μέτωπο των Δελφών και όλου του Δήμου πολύ υψηλών προδιαγραφών  ως θέση και φύση. Τόσο υψηλών προδιαγραφών, που παρά την κακοποίησή του από τους μέχρι σήμερα εκλεγμένους που τάζουν ανάπτυξη του τουρισμού κλπ,  εξακολουθεί να εκπλήσσει  θετικά  όποιον τύχει  να περάσει λόγο κάποιου γνωστού ή τυχαία .

Είναι πάρα πολλές οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα,   ακριβώς όπως θα έπρεπε για να αποτελέσουν ταφόπλακα της Ιτέας και της ευρύτερης περιοχής των Δελφών, μιάς και το παραλιακό μέτωπο της Ιτέας είναι η καρδιά κάθε προοπτικής για αξιοπρεπή ανάπτυξη του σημερινού Δήμου Δελφών και μονόδρομος  αφού  οι άλλες διαθέσιμες επιλογές έχουν δοκιμαστεί και όλοι ζούμε το όλο και πιο παρακμιακό αποτέλεσμα.   Όποιος γνωρίζει πότε έγινε το καθένα, και πως η  εκρηκτικά αναπτυσσόμενη  οικονομία της περιοχής την δεκαετία του 70 έγινε πλήρη παρακμή και πορεία προς την ερημοποίηση  σήμερα, καταλαβαίνει αμέσως. Αρκεί να βγάλει τις παρωπίδες που μας φόρεσαν τόσα χρόνια και βεβαίως να μπορεί να σκεφτεί και να συμπεράνει.  

Λίγα άλλα παραδείγματα που ο κάθε αμερόληπτος περαστικός διαπιστώνει αμέσως. 

Το κεντρικό φρεάτιο της αποχέτευσης της Ιτέας που φτιάχτηκε μπροστά στο μεγαλύτερο  τότε και τώρα ξενοδοχείο της Ιτέας και ποτέ δεν κατάφερε κανείς Δήμαρχος το αυτονόητο για όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Να μην βρωμάει κυριολεκτικά βοθρίλας όλο το καλοκαίρι και όχι μόνο το μισό (δυτικό) παραλιακό κέντρο της Ιτέας. Άσε τις επιπτώσεις στο ίδιο το Ξενοδοχείο....

Το μνημείο  Ηρώων στην οδό Ηρώων. Έγινε ακριβώς εκεί που έπρεπε για να έχουν σήμερα δικαιολογία κάποιοι  να μην ανοίξει η  οδός Ηρώων ως ο κεντρικός δρόμος  εισόδου στην Ιτέα. Που όταν ανοίξει με ένα ανάλογο αξιοπρεπή ανισόπεδο κόμβο στην συμβολή με την Εθνική Οδό, η Ιτέα, λιμάνι και παραλία των Δελφών θα αποκτήσει μια μεγαλοπρεπή και μοναδικά φιλική είσοδο-έξοδο για τον επισκέπτη. Η πρώτη εντύπωση (που είναι  η σημαντικότερη) θα είναι κορυφαία σε πανελλαδικό επίπεδο. Αγνοήθηκε και τότε, και μέχρι τις πρόσφατες συζητήσεις , ότι αυτή είναι η είσοδος   που προβλέπεται και από αρχικό σχέδιο πόλης των Γάλλων και από την πληρωμένη και αμερόληπτη συγκοινωνιακή μελέτη που έγινε το 2011. Αν λάβει κανείς δε υπόψη ποιες είναι οι επίσημες αντιπροτάσεις για το  που να γίνει η κεντρική είσοδος  της Ιτέας ,  μόνο γέλια μπορούν να φέρουν.   

Το κτίριο που είναι σήμερα το  καφέ Μπότζι. Και τσοπάνηδες  "Μόγλης του βουνού" να ήταν οι τότε  αρμόδιοι, το σχέδιο πόλης των Γάλλων που έλεγαν ποιά είναι η είσοδος της Ιτέας το είχαν. Ο μόνος σκοπός για να γίνει αυτό σε συνδυασμό με το Ηρώων, είναι το να θάψουν την Ιτέα ως τόπο επίσκεψης. Μόνο να φανταστεί κάποιος μιά είσοδο από την συμβολή της Ηρώων με την ΕΟ , που απευθείας θα έβλεπε θάλασσα , δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Βεβαίως και σήμερα υπάρχει η δυνατότητα και έχουν δημοσιευτεί και οι προτάσεις που έχουν κατά καιρούς κατατεθεί για διάνοιξη της Ηρώων χωρίς την αλλοίωση του μνημείου και των δύο κυπαρισσιών, αλλά φαίνεται δεν έχουμε «ωριμάσει»  ακόμα ως κοινωνία που βαίνει σε πλήρη παρακμή σε αφανισμό. Ας κρατήσουμε την Ελπίδα να «ωριμάσουμε» πριν έρθει  ο αφανισμός. 

Ο τοίχος νότια και κατά μήκος της Ε.Ο. στο παλιό γήπεδο της Ιτέας που έγινε με λεφτά της εταιρίας βωξίτη , δωρεά,  δήθεν για να μην βλέπουν αγώνα οι τσαμπατζήδες επί Αστέρα. Οι τσαμπατζήδες βέβαια έμπαιναν και σκαρφάλωναν εξωτερικά  στα συρματοπλέγματα στην νότια πλευρά του γηπέδου και έβλεπαν , έμεινε όμως ο  τοίχος που κρύβει κυριολεκτικά την Ιτέα. Ο διερχόμενος από την Ναύπακτο, μετά  από την ασχήμια των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων βλέπει ένα τοίχο, μετά κάποιες μάντρες, μετά κάποια συνεργεία αυτοκινήτων και μετά τον δρόμο για Άμφισσα και Δελφούς.  Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε αυτός ο τοίχος; Τι θα φαινόταν;

Αρκεί να κάνει κάποιος ένα απλό κόπο. Αν τον ενδιαφέρει ο τόπος αυτός. Αν έχει συμφέροντα στο να πάει μπροστά ο τόπος. Π.χ. ένα σπίτι , ένα κτήμα, ένα κατάστημα, ελπίδα για όχι ακόμα χειρότερο  μεροκάματο και συνθήκες εργασίας σε αυτούς που έχουν σήμερα το μονοπώλιο της εργασίας που αποδεδειγμένα δεν φτάνει για να μείνει ζωντανός ο τόπος.   Έστω  από περιέργεια αν όχι για να έχει πραγματικά προσωπική άποψη και να μην κινδυνεύει να εκτεθεί μηρυκάζοντας μασημένη τροφή (γνωστή και η μοίρα των μηρυκαστικών) .  Ποιο κόπο; 

Μία στάση ερχόμενος από Γαλαξίδι έξω από τον τοίχο  από τσιμεντόπλιθες λίγο μετά τις εγκαταστάσεις βωξίτη. Κατέβασμα από το αυτοκίνητο. (μην ξεχάσετε τα «Alarm» αν δεν βγείτε  εντελώς εκτός της μονής λωρίδας κυκλοφορίας). Ανέβασμα κάπου να φαίνεται  πάνω από τον τοίχο προς την Ιτέα. Και εκεί, αφαιρώντας τα πιθανά μπάζα και σκουπίδια που πιθανά έχουν αποθέσει και δεν έχουν μαζέψει οι αιρετοί μας, κλαδεύοντας τα δέντρα που δεν κλάδεψαν ποτέ οι αιρετοί μας, να δει μια πανέμορφη εικόνα μιας  παραλιακής  πόλης  Ιτέα, πίσω από μια σχεδόν πάντα ήρεμη θάλασσα. 

 

Τέτοιες απλές κινήσεις,  μια ματιά από την συμβολή της Ηρώων με την ΕΟ προς την θάλασσα που κάποιοι θέλουν πάντα κλειστή,  μια ματιά  πίσω από τον τοίχο, μια ματιά στο  μικρό κτίριο  της Μαρίνας  σαν να μην υπάρχει, αρκεί.