Αυτοί οι χάρτες, που δημιουργήθηκαν από το επιτελείο του Πενταγώνου το 2001, δημοσιεύτηκαν από τον συνταγματάρχη Ralph Peters το 2005. Σήμερα, το 2025, γινόμαστε μάρτυρες της συνέχισης αυτού του προγράμματος.
Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, γινόμαστε μάρτυρες μιας σφαγής των Παλαιστινίων και μιας εισβολής στον Λίβανο και την Συρία. Εδώ και δύο εβδομάδες, ο πόλεμος μεταφέρεται στην Υεμένη.
Όπως πάντα, τα διεθνή μέσα τμηματοποιούν τις πληροφορίες και μας εξηγούν κάθε γεγονός με συγκεκριμένους τοπικούς παράγοντες, άλλοτε σωστούς, άλλοτε ψευδείς. Ενώ προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε αυτό το συνονθύλευμα, αδυνατούμε να δούμε ότι όλα αυτά τα γεγονότα ανήκουν σε ένα μεγαλύτερο σχέδιο και ότι δεν είναι δυνατόν να νικήσουμε σε ένα μέτωπο αν δεν ξέρουμε μέχρι που εκτείνεται.
Αυτό που ζούμε είναι το τρίτο στάδιο του σχεδίου που αναπτύχθηκε από τον Donald Rumsfeld και τον ναύαρχο Arthur Cebrowki το 2000 [1]. Στην αμερικανική παράδοση, την οποία ο στρατηγός Smedley Butler είχε συνοψίσει το 1933 στη διάσημη ομιλία του War Is a Racket (ο πόλεμος είναι οργανωμένο έγκλημα) , το [2] Πεντάγωνο έθεσε ως αποστολή στον εαυτό του να καταστρέψει όλους τους πολιτικούς θεσμούς της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (δηλ. μια περιοχή από την Αλγερία έως το Καζακστάν μέσω της Σομαλίας, εξαιρουμένου του Ισραήλ και πιθανώς του Μαρόκου).
Ο Σμέντλεϊ Μπάτλερ εξηγούσε: «Υπηρέτησα 33 χρόνια και 4 μήνες στην ενεργό υπηρεσία και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πέρασα τον περισσότερο χρόνο μου ως βαρύ χέρι για τον επιχειρηματικό κόσμο, τη Wall Street και τους τραπεζίτες. Με λίγα λόγια, ήμουν εκβιαστής, γκάνγκστερ στην υπηρεσία του καπιταλισμού. Βοήθησα να διασφαλιστεί η ασφάλεια στο Μεξικό, συγκεκριμένα στην πόλη Tampico, προς όφελος των αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου το 1914. Βοήθησα να γίνουν η Αϊτή και η Κούβα ένα κατάλληλο μέρος για να μπορέσουν οι άνθρωποι της National City Bank να εξασφαλίσουν μεγάλα κέρδη εκεί. Βοήθησα να βιάζονται μισή ντουζίνα δημοκρατίες της Κεντρικής Αμερικής προς όφελος της Wall Street. Βοήθησα στον καθαρισμό της Νικαράγουας προς όφελος της αμερικανικής τράπεζας Brown Brothers από το 1902 έως το 1912. Έφερα το φως στη Δομινικανή Δημοκρατία προς όφελος των αμερικανικών εταιρειών ζάχαρης το 1916. Παρέδωσα την Ονδούρα σε αμερικανικές εταιρείες φρούτων το 1903. Στην Κίνα, το 1927, βοήθησα έτσι ώστε η Standard Oil να κάνει τις μπίζνες της με ειρήνη».
Σήμερα, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, των οποίων η αποστολή δεν είναι να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας τους, αλλά να υπερασπιστούν τον καπιταλισμό στην πιο σκοτεινή του εκδοχή (η υπεράσπιση της πατρίδας των ΗΠΑ είναι αποκλειστική ευθύνη της Εθνικής Φρουράς), καταστρέφουν το Ιράκ από το 2003, την Λιβύη και την Συρία από το 2011, την Υεμένη από το 2014, και σύντομα το Ιράν.
Ο Δρ. Χένρι Κίσινγκερ φέρεται να είπε: « It may be dangerous to be America’s enemy, but to be America’s friend is fatal » (Μπορεί να είναι επικίνδυνο να είσαι εχθρός της Αμερικής, αλλά το να είσαι φίλος της Αμερικής είναι μοιραίο) [3].
Αυτό είπε ο Μουαμάρ Καντάφι στη σύνοδο κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου το 2008: όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σέβονται τους συμμάχους τους, αλλά είναι γενικά τα πρώτα θύματά τους. Πήρε το παράδειγμα του προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν, πρώην πράκτορα της CIA, που απαγχονίστηκε μετά την ήττα της χώρας του, και προειδοποίησε τους συναδέλφους του [4]. Ωστόσο, στη συνέχεια συνήψε συμμαχία με τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και διέλυσε το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Τον ευχαρίστησαν θερμά για αυτό πριν καταστραφεί η χώρα του και ο ίδιος λιντσαριστεί [5].
Το 2002 [6], η Σαουδική Αραβία γλίτωσε παρά λίγο την καταστροφή. Αλλά είναι μόνο μια αναβολή. Σε αυτό το μακάβριο παιχνίδι, κάθε ντόμινο είναι προορισμένο να πέφτει το ένα μετά το άλλο. Χωρίς εξαίρεση.
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (Sipri), το οποίο θεωρείται κορυφή στην παρακολούθηση του εμπόριού όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν πολεμικό εξοπλισμό αξίας 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ κατά την διάρκεια της σφαγής των κατοίκων της Γάζας. Αυτά τα όπλα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, 70.000 τόνους βομβών, δηλαδή τόσα όσα χρησιμοποιήθηκαν συνολικά για την καταστροφή της Δρέσδης, του Αμβούργου και του Τόκιο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Επιμένουμε να θεωρούμε τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου υπεύθυνο για την εθνοκάθαρση στη Γάζα. Ασφαλώς, είναι αυτός που ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη στην συνέχεια των δηλώσεων του δάσκαλου του Βλαντιμίρ Ζέεφ Γιαμποτίνσκι, αλλά δεν είναι παρά μόνο ένας μικρός εκτελεστής της πολιτικής της Ουάσιγκτον [7]. Ομοίως, μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Νετανιάχου για την εφαρμογή του σχεδίου του Oded Yinon [8] στον Λίβανο και του σχεδίου « A Clean Break : A New Strategy for Securing the Realm » (Μια καθαρή ρήξη: μια νέα στρατηγική για την εξασφάλιση της ασφάλειας του Ισραήλ) [9] στη Συρία. Όλα αυτά είναι σημαντικά, αλλά μερικώς.
Συνεχίζουμε να θεωρούμε τους Βρετανούς υπεύθυνους για την άνοδο του σεχταρισμού στη Μέση Ανατολή. Βέβαια, αυτοί ήταν που, με τον Λόρενς της Αραβίας, οργάνωσαν τη Μεγάλη Αραβική Εξέγερση του 1916-1918 που έφερε τους Σαούντ και την αίρεση των Ουαχαμπί στην εξουσία στη Σαουδική Αραβία. Βέβαια, ήταν αυτοί που, με τον Λόρδο Χέρμπερτ Σάμουελ, οργάνωσαν τη Μεγάλη Αραβική Εξέγερση του 1936-1939 στην υπό εντολή Παλαιστίνη. Βέβαια, ήταν αυτοί που, με τον Sir James Craig, οργάνωσαν την Αραβική Άνοιξη του 2011-2012 που έφερε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην εξουσία στην Αίγυπτο. Και είναι αυτοί, πάλι, που στέκονται πίσω από τον Ahmad el-Chareh στη Δαμασκό σήμερα. Αλλά αν υποστηρίζουν συστηματικά τους πολέμους της Αμερικής και τους εκμεταλλεύονται πάντα για να επωφεληθούν από αυτούς, δεν είναι αυτοί που καθοδηγούν το παιγνίδι.
Σήμερα βλέπουμε τον πόλεμο να κινείται προς την Υεμένη. Αυτή η χώρα έχει ήδη σημαδευτεί βαθιά από τις προκαταρκτικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί από το 2014: σχεδόν 400.000 θάνατοι, άμεσοι ή έμμεσοι. Επίσημα το Ισραήλ απαντά στους βομβαρδισμούς του Ανσάρ Αλλάχ, επίσημα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο απαντούν σε επιθέσεις σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. Αλλά ο Ανσάρ Αλλάχ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά μόνο να υποστηρίζει τους αμάχους της Γάζας που σφαγιάζονται από τον Ισραηλινό Στρατό, κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που συνήλθε στις 30 Δεκεμβρίου στη Νέα Υόρκη, δεν μπορούσε παρά μόνο να αντιμετωπίσει μόνο το προφανές: «Μόνο μέσω μιας ενωμένης και συντονισμένης προσέγγισης μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επιτύχουμε ειρήνη και ασφάλεια για όλους τους λαούς της Υεμένης και της περιοχής». Δεν υπήρχε παρά μόνο ένας πόλεμος στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή εδώ και 23 χρόνια.
Το Πεντάγωνο προχωρά ολοταχώς, γνωρίζοντας ότι στις 20 Ιανουαρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ θα επανέλθει στην θέση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, ήταν εκείνος ο οποίος, στις 21 Μαΐου 2017 στο Ριάντ, σταμάτησε τον «ατελείωτο πόλεμο», απαιτώντας από ορισμένα αραβικά καθεστώτα να σταματήσουν να υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις που συνδέονται με το Πεντάγωνο [10]. Αυτό έπρεπε να διακοπεί μέχρι τις νοθευμένες εκλογές του 2020.
Κριστιάν Άκκυριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου