Τα βλέμματα μετά το debate είναι στραμμένα στους υποψήφιους προέδρους του ΠΑΣΟΚ που αυτές τις μέρες αποκαλύπτουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.
 |
| Το debate της Τρίτης δεν ανέδειξε ούτε μεσσίες, ούτε χαρισματικούς λαϊκιστές, ούτε μεγάλους οραματιστές. Ανέδειξε όμως το ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει στελέχη με επεξεργασμένες θέσεις και ρεαλιστικές προτάσεις. Εικονογράφηση: bianka/LIFO |
Η ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ και ο πολιτικός διάλογος που διεξάγεται στο ΠΑΣΟΚ αυτές τις μέρες φαίνεται να το ωφελούν συνολικά και να κερδίζει θετικές εντυπώσεις σε μια κοινωνία που έχει βάλει χαμηλά τον πήχη, χωρίς να έχει μεγάλες προσδοκίες από τους πολιτικούς μετά την κρίση και όσα αυτή αποκάλυψε. Ο σκοπός του ΠΑΣΟΚ είναι να κυριαρχήσει στην κεντροαριστερά και να ξαναπάρει την ηγεμονική του θέση στον πολιτικό της χώρο. Το χάος και η κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ οπωσδήποτε το διευκολύνουν. Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ιδανικές, μένει να αποδειχθεί η ωριμότητα των υποκειμενικών συνθηκών. Το ΠΑΣΟΚ έχει τη μεγάλη του ευκαιρία. Είναι μπροστά στο αφύλακτο τέρμα με την μπάλα στα πόδια. Αν δεν τα καταφέρει και δεν βγει πιο ισχυρό από αυτήν τη διαδικασία, θα απογοητεύσει τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς, οι οποίοι παρακολουθούν με ενδιαφέρον και αγωνία.
Το debate της Τρίτης δεν ανέδειξε ούτε μεσσίες, ούτε χαρισματικούς λαϊκιστές, ούτε μεγάλους οραματιστές. Ανέδειξε όμως το ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει στελέχη με επεξεργασμένες θέσεις και ρεαλιστικές προτάσεις, που δεν υπόσχονται κάποια μεγάλη αλλαγή αλλά μια καλύτερη και δικαιότερη διαχείριση. Ρεαλισμός και μετριοπάθεια δηλαδή, δύο στοιχεία που σε κάποιους αρέσουν, αλλά δεν θα συγκινήσουν τους ριζοσπάστες αριστερούς ή όσους γοητεύονται από τους πολιτικούς που υπόσχονται ότι θα τα αλλάξουν όλα.
Ολοι οι υποψήφιοι εκφράζουν πολιτικές τάσεις και ρεύματα του πολιτικού τους χώρου, χωρίς ωστόσο μεγάλες πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, παρά το διακριτό στίγμα τους. Μέχρι τώρα, παρά τις εντάσεις, έχουν πετύχει να κάνουν έναν αρκετά ουσιαστικό διάλογο, παρότι όχι όσο εξαντλητικό θα έπρεπε σε μερικά κρίσιμα ζητήματα για την επόμενη μέρα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατάφερε να βάλει το ΠΑΣΟΚ σε μια τροχιά ανόδου, να το ανανεώσει και να το κάνει ξανά υπολογίσιμο παίκτη. Σύνθημά του είναι το «αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ». Η κριτική που του ασκείται είναι ότι, παρά την ανοδική πορεία που του πιστώνεται, δεν πέτυχε το μεγάλο άλμα, αν και οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές. Η άλλη κριτική που δέχεται είναι ότι διοικούσε με μια κλειστή ομάδα εμπίστων του, χωρίς να μοιράζει ευρύτερα ρόλους και να ενεργοποιεί τα όργανα του κόμματος, αξιοποιώντας όλα τα στελέχη. Ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι έκανε κάποια λάθη τα οποία δεσμεύεται ότι θα διορθώσει αν επανεκλεγεί ξανά. Η εμπειρία του, η βελτίωσή του και η αύξηση των ποσοστών του κόμματος είναι τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά του.
Ο Παύλος Γερουλάνος έχει καταφέρει να αναδείξει τα ηγετικά χαρακτηριστικά του και είναι επίσης ένα στέλεχος που εργάζεται, επεξεργάζεται θέσεις και βελτιώνεται. Η παρουσία του είναι σαφώς αναβαθμισμένη σε σύγκριση με την προηγούμενη φορά που διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματος. Είναι ένας αστός με σοσιαλδημοκρατικό λόγο και αέρα statesman που μπορεί να σταθεί με άνεση στο εξωτερικό. Στα πλεονεκτήματά του είναι ότι έμεινε στο ΠΑΣΟΚ ως «απλός στρατιώτης» την εποχή της απαξίωσής του, με ενεργή συμμετοχή και συμβολή στην άνοδό του. Η κριτική που δέχεται στο κόμμα του από τους αντιπάλους του είναι ότι δεν μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του λαϊκού ΠΑΣΟΚ.
Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι η πιο έμπειρη από τους έξι υποψηφίους. Ξέρει από διακυβέρνηση και μπορεί επίσης να σταθεί με άνεση στο εξωτερικό. Συγκινεί ακόμα τους σημιτικούς εκσυγχρονιστές και τους «μενουμευρώπηδες», αλλά πολλοί δεν μπορούν να της συγχωρήσουν την αποστασιοποίησή της για αρκετά χρόνια και το πολιτικό φλερτ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Χάρης Δούκας είναι γέννημα-θρέμμα ΠΑΣΟΚ, όπως οι περισσότεροι. Γιος μεσαίου στελέχους, γνωρίζει το ΠΑΣΟΚ καλά από νεαρή ηλικία. Είναι καθηγητής με καλή γνώση του τομέα του, αλλά πολιτικά άπειρος στη διοίκηση και σε άλλους τομείς, όπως αποδείχθηκε από την αδυναμία του να απαντήσει με επάρκεια στα θέματα εξωτερικής πολιτικής στο debate. Η δημαρχία τον ανέδειξε στην πολιτική σκηνή και αυτό είναι πλεονέκτημα, αλλά το ότι δεν έχει παρουσιάσει κάποιο έργο στην Αθήνα μέχρι στιγμής αποτελεί μειονέκτημα. Χωρίς δείγμα γραφής για να εκτιμηθεί το αν μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα αναλάβουν ένα σημαντικό ρίσκο αν τον εκλέξουν. Επιπλέον, αν δεν τα καταφέρει στον δήμο, η αποτυχία στην αυτοδιοίκηση θα υπονομεύσει και τη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Αν πετύχει στον δήμο, βεβαίως ο δρόμος θα ανοίξει και για τα υπόλοιπα.
Ο Μιχάλης Κατρίνης είναι η λαϊκή φωνή του ΠΑΣΟΚ που «ιδρώνει τη φανέλα», όπως λέει και ο ίδιος. Το πλεονέκτημά του είναι ο κομματικός πατριωτισμός, αλλά δεν έχει πείσει ότι διαθέτει τη συνταγή για να κάνει το ΠΑΣΟΚ το άλμα.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου είναι μια νέα, δυναμική γυναίκα που έχει αποδείξει ότι τολμά, αλλά δυσκολεύεται να εμπνεύσει και να ενώσει το ΠΑΣΟΚ.
Ολοι οι υποψήφιοι εκφράζουν πολιτικές τάσεις και ρεύματα του πολιτικού τους χώρου, χωρίς ωστόσο μεγάλες πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, παρά το διακριτό στίγμα τους. Μέχρι τώρα, παρά τις εντάσεις, έχουν πετύχει να κάνουν έναν αρκετά ουσιαστικό διάλογο, παρότι όχι όσο εξαντλητικό θα έπρεπε σε μερικά κρίσιμα ζητήματα για την επόμενη μέρα. Αλλά ο πήχης, μετά από όσα έχει περάσει ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς, είναι πλέον αρκετά χαμηλά και είναι εύκολο να τον περάσουν με στοιχειώδη επάρκεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου