Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας, πλημυρίστε από εικόνες, ήχους χρώματα και αρώματα με τεχνικές γείωσης, ευεξίας, φιλοσοφίας και διαλογισμού, στην φύση. Το περπάτημα στην φύση, δεν κάνει καλό μόνο στο σώμα, αλλά και στο πνεύμα.
Στην αρχαία Ελλάδα, ο Σωκράτης συνήθιζε να περπατά στην αρχαία αγορά, ο Αριστοτέλης ίδρυσε την Περιπατητική Σχολή, η οποία βρισκόταν κοντά στον ναό του Λυκείου Απόλλωνα, ανάμεσα στον Λυκαβηττό και τον ποταμό Ιλισό.
Εκεί, οι γνωστοί ως περιπατητικοί φιλόσοφοι βάδιζαν μαζί με τους μαθητές τους και συζητούσαν όσα τους προβλημάτιζαν. Μερικοί από τους πιο γνωστούς, όπως ο Θεόφραστος, ο Εύδημος ο Ρόδιος και ο Δημήτριος ο Φαληρεύς, λέγεται ότι δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να εκφραστούν τόσο καλά όσο καθιστοί ή όρθιοι, όσο τα κατάφερναν εν κινήσει και συζητώντας, είτε με άλλους, είτε και με τον ίδιο τον εαυτό τους.
Μετά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ο Επίκουρος από τη Σάμο (341-270 π.Χ.) επέλεξε την Αθήνα ως έδρα της δικής του φιλοσοφικής σχολής, του επονομαζόμενου «Κήπου». Ο Επίκουρος και οι οπαδοί του ήταν εγκατεστημένοι στο σπίτι με κήπο που διατηρούσε ο φιλόσοφος στην Αθήνα, και όπου είχε δημιουργήσει μια κλειστή κοινότητα πιστών που συνδέονταν μεταξύ τους με δεσμούς φιλίας.
Οι οπαδοί του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν γυναίκες και δούλοι, ζούσαν αποτραβηγμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία ακολουθώντας έναν άκρως λιτό τρόπο διαβίωσης σύμφωνα με τα προτάγματα του δασκάλου τους.
Οι μόνες ιδέες που αξίζουν είναι όσες σου έρχονται περπατώντας» υποστήριζε ο Νίτσε, και δεν ήταν μόνος. Ο Καντ, ο Ρουσώ, ο Θορώ, ο Ρεμπώ, ο Χαίλντερλιν, όπως και πολλοί άλλοι περπατούσαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και με τον δικό του τρόπο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου