Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΝΟΜΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ : «ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ» - «ΣΚΛΑΒΟΙ ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟΝ 21ο»





ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ

        ΝΟΜΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ

 

ΣΚΛΑΒΟΙ ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟΝ 21ο

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ !

    …Από το 1993 ακόμη, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, προσπάθησαν να ενσωματώσουν στην ελληνική πραγματικότητα τις κατευθύνσεις  ενός κειμένου που συντάχθηκε πριν από 28 χρόνια και εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του 1993. Το κείμενο ήταν η περιβόητη «Λευκή Βίβλος για την Απασχόληση».                 

    10 χρόνια αργότερα ήρθε νέο κείμενο - οδηγία (2003 /88/ΕΚ) της ΕΕ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, για να μας πάει ακόμη πιο πίσω τις εργασιακές σχέσεις εν ονόματι της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

    Αν μέχρι σήμερα δεν αποτόλμησαν να υλοποιήσουν το 100% των κατευθύνσεων ήταν γιατί υπήρχε εργατικό κίνημα που αντιστεκότανε, έδινε τις μάχες του, είχε κατακτήσεις. Οι προηγούμενες γενιές ζυμωμένες τόσο από τις ατέλειωτες θυσίες τους τόσο στην κατοχή όσο και στην μετεμφυλιακή Ελλάδα,  αλλά και από τους αγώνες για απελευθέρωση και προκοπή και με μπροστάρηδες τους αγωνιστές που ανέδειξε η ταξική πάλη εκείνης της εποχής, δεν άφηνε περιθώρια σε καμία από τις κυβερνήσεις που πέρασαν να αποτολμήσουν τέτοιου είδους εγχειρήματα.

    Σήμερα με τη συνεχή υποχώρηση του λαϊκού αλλά και εργατικού κινήματος βρήκε την ευκαιρία το κεφάλαιο να πάρει τη ρεβάνς για όλες τις προηγούμενες «χαμένες» δεκαετίες. Ξεσαλωμένο από τις «επιτυχίες» του να έχει στις κυβερνήσεις τους ανθρώπους του, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και χρώματος, έχει βάλει προωθημένους στόχους να γυρίσει τις εργασιακές σχέσεις στο 19ο αιώνα.

    Γιατί τι άλλο σημαίνει το «τέντωμα» του καθημερινού ωραρίου, η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων, οι ατομικές συμβάσεις που προβλέπουν δουλειά όποτε θέλει, όσο θέλει, όπως και από όπου θέλει η εργοδοσία! Όλο αυτό δεν είναι σκηνή από το μέλλον αλλά πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζουν ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι σε μια σειρά κλάδους. Δίπλα στις παραπάνω ρυθμίσεις, το τοπίο συμπληρώνεται από το διευθυντικό δικαίωμα, την απειλή της απόλυσης ή πιο ...κομψά της «μη ανανέωσης της σύμβασης», που εξασφαλίζουν την απαραίτητη «συμφωνία» του εργαζόμενου. Δηλαδή δουλειά ακόμη και 13 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, δηλαδή κατάργηση και της Κυριακάτικής αργίας και τόσο άλλα.

    Το προωθούμενο νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα Εργασιακά και τη συνδικαλιστική δράση συνοδεύεται και από την αντίστοιχη αποπροσανατολιστική προπαγάνδα, τόσο από την κυβέρνηση που το φέρνει, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ που της παρέδωσε την αντεργατική σκυτάλη. Μεταξύ άλλων, η μεν κυβέρνηση παρουσιάζει την επιστροφή των εργαζομένων στο Μεσαίωνα ως... «εκσυγχρονισμό και πρόοδο» με βάση τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», ο δε ΣΥΡΙΖΑ το παρουσιάζει ως «νεοφιλελεύθερο όραμα της ΝΔ» που ως «εξαίρεση» τάχα αποκλίνει από το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»...

     Μια ματιά στην πείρα των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη, εκεί που τα αντίστοιχα αντεργατικά μέτρα εφαρμόζονται εδώ και χρόνια, από κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και με καθοριστικό μάλιστα το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας - τόσο στις κυβερνήσεις όσο και στις ηγεσίες των κεντρικών συνδικαλιστικών οργανώσεων - καταρρίπτει και αυτούς τους μύθους. Το τσάκισμα του 8ωρου, το ωράριο - λάστιχο, ο ασφυκτικός έλεγχος στα συνδικάτα και το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος δεν είναι ούτε «πρόοδος» ούτε «νεοφιλελεύθερη εξαίρεση»: Είναι ο κανόνας της αντεργατικής πολιτικής με τη σφραγίδα της ΕΕ, είναι οι «βέλτιστες πρακτικές» για το κεφάλαιο, που έχουν φέρει αύξηση της εκμετάλλευσης, χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους.

   Εμείς , οι συνταξιούχοι δεν αποδεχόμαστε αυτού του είδους τη ζωή για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Θα σταθούμε δίπλα τους αλληλέγγυοι και θα αγωνιστούμε για να έρθουν τα πάνω κάτω όχι κατά πως θέλει το κεφάλαιο αλλά κατά πως απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες για καλλίτερη ζωή.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Πέμπτη 6 Μάη 10,30 στην πλ. Κεχαγιά

Στη συγκέντρωση του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ !!!! ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ {χωρις χρεωση} ΤΑ ΠΕΡΝΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΛΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΙΠΟΛΗΤΕΥΣΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΥΜΙΑΣ !!!!!

Ανώνυμος είπε...

Όλες οι ανακοινώσεις είναι ίδιες. Λες και τις γράφει ο ίδιος άνθρωπος.
Ο ίδιος που έκανε καριέρα σαν εργοδηγός με παχουλό μισθό μανατζάροντας τους εργάτες και στη σύνταξη θυμήθηκε τα δικαιώματα του εργάτη για να βγάζει χαρτζηλίκι.

Ανώνυμος είπε...

Η Πρωτομαγιά πήγε από Σάββατο σε Τρίτη και από Τρίτη σε Πέμπτη.
Οι μόνοι στον κόσμο που την γιορτάσαμε τρεις φορές!

Για τον 1,28 άγρια μεσάνυχτα είπε...

Ρε συ φίλε επειδή διαβλέπω ότι έχεις σοβαρή εμμονή με τον πρώην εργοδηγό και νυν συνταξιούχο (γράφεις γι’ αυτόν στις 1,28 τα άγρια μεσάνυχτα) με αποτέλεσμα να τον κάνεις ήρωα με τις κάθε τόσο αναφορές σου, επί παντός επιστητού, σε αυτόν, σου προτείνω κάποιες λύσεις για την αποθεραπεία σου:
- Να πάψεις να κοιμάσαι μήπως και πάψεις να βλέπεις τον εφιάλτη σου
- Να επισκεφτείς παρ’ αυτά έναν καλό ψυχίατρο για αποθεραπεία χωρίς εγκλεισμό (με αντικαταθλιπτική αγωγή και με θεραπεία ενάντια στη μανία καταδίωξης). Σου παραθέτω παρακάτω την επιστημονική εξήγηση της μανίας σου και πράξε εσύ ανάλογα.
Οι “ρίζες” της παραληρηματικής διαταραχής
Ο ανθρώπινος νους, πολλές φορές, πλάθει εικόνες και καταστάσεις οι οποίες, ενώ δεν έχουν καμία υπόσταση, φαντάζουν άκρως αληθινές. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας απλοϊκός ορισμός των παραληρηματικών ιδεών, όπως είναι δηλαδή και η επιστημονική τους ονομασία. Πρόκειται για έμμονες ιδέες οι οποίες συνήθως αφορούν φανταστικές απειλές, φοβίες σχετικές με την υγεία και πολλές άλλες “ενοχλήσεις”. Άλλες μπορεί να είναι λογικοφανείς και πιθανές και άλλες εντελώς εξωπραγματικές. Στις ιδέες αυτές εντάσσεται και η μανία καταδίωξης, η οποία αφορά το έντονο αίσθημα ότι το άτομο βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση από “κάποιον” που επιθυμεί να το ενοχλήσει, να το επικρίνει ή να το βλάψει.
Όσον αφορά στο παραλήρημα καταδίωξης αλλά και την παραληρηματική διαταραχή σε γενικά πλαίσια, οι ειδικοί έχουν αποφανθεί πως πρόκειται για μία ψυχωσική πάθηση η οποία μπορεί να εκδηλωθεί στον καθένα ανεξάρτητα. Βέβαια, τα άτομα που έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλοντα με έντονο το αίσθημα της καχυποψίας ή είναι λιγότερο κοινωνικά έχουν τις περισσότερες πιθανότητες. Οικογένειες ιδιαίτερα αυστηρές ή περιστατικά βίας και κακοποίησης μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως ικανά αίτια για να προκαλέσουν τέτοιου είδους διαταραχές. Ανάλογα την ηλικία του ασθενή, συναισθηματικά έντονα γεγονότα και δραματικές αλλαγές μπορούν να τον φέρουν αντιμέτωπο με την παραληρηματική διαταραχή η οποία μπορεί να έχει οποιοδήποτε περιεχόμενο ανάλογα με τις σκέψεις που επικρατούν στον κάθε άνθρωπο.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Όπως αναφέραμε, πρόκειται για μία από τις εκφάνσεις τις παραληρηματικής διαταραχής κατά την οποία το άτομο αισθάνεται αλλά και πιστεύει πως παρακολουθείται ¨ασφυκτικά” από κάποιον που επιθυμεί να το ενοχλήσει απλά ή ακόμα χειρότερα να του κάνει κακό. Πρόκειται για μία διαταραχή της σκέψης με σκοπό την αποδόμηση της πραγματικότητας και την επανασυγκρότησή της με έναν διαφορετικό τρόπο. Το άτομο που πάσχει από παραλήρημα αρχίζει να έχει έντονες εναλλαγές διάθεσης, αϋπνία (γι’ αυτό μου κάθεσαι στις 1,28 παίζοντας στα site), αλλαγές στις συνήθειες, έντονες αντιδράσεις αλλά και τάση για απομόνωση. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί το κατακλύζει ένα γενικότερο συναίσθημα καχυποψίας απέναντι σε όλους και σε όλα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται πολύ γρήγορα, εντός λίγων ημερών ή μηνών αλλά η έντασή τους κλιμακώνεται με την πάροδο του χρόνου. Η ιδιομορφία του παραληρήματος είναι πως συνήθως αργεί να γίνει αντιληπτή καθώς το άτομο δεν “ανοίγεται” λόγω του ότι δεν εμπιστεύεται το περιβάλλον του και έτσι το πρόβλημα δε γίνεται άμεσα αντιληπτό.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Ανάλογα με τον βαθμό που το άτομο έχει πληγεί από την διαταραχή, ο στόχος της θεραπείας του είναι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα και να μπορέσει να επανενταχθεί κανονικά στο περιβάλλον του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί άμεσα με τη βοήθεια ενός ειδικού, ο οποίος θα μπορέσει να εντοπίσει το πρόβλημα και να κατευθύνει το άτομο. Σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής κρίνεται αναγκαία. Επίσης, το περιβάλλον του ασθενή πρέπει να είναι ιδιαίτερα παρατηρητικό εάν αντιληφθεί πως έχουν επέλθει έντονες ή ανησυχητικές αλλαγές στη συμπεριφορά του αλλά και βοηθητικό ώστε να μπορέσει να επανέλθει. Η υποστήριξη και η υπομονή από τους κοντινούς του ανθρώπους μπορούν να δράσουν ευεργετικά.