Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ 3) ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ κ.ΝΙΚΗΣ ΠΟΛΥΖΩΗ - ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΕΙ ΟΤΙ ΜΑΣ «ΓΡΟΥΣΟΥΖΕΥΟΥΝ»;

Η συζήτηση για το πώς θα επιβιώσει η ,υπό κατάρρευση, οικονομία -κοινωνία  των Δελφών και της Φωκίδας , διευρύνεται συνεχώς. Ερχόμενοι από παρελθόν σίγουρα γεμάτο λάθη από όλους τους εμπλεκόμενους  (αλλιώς δεν θα είχαμε το  αποτέλεσμα της κατάρρευσης)  είναι βέβαιο  ότι η αναγκαία αυτοκριτική θα πονέσει . Είτε για την  μέχρι σήμερα αδράνεια  είτε για την αφέλεια που δείξαμε εμπιστευόμενοι λάθος ανθρώπους σχετικά με το ποια είναι η αλήθεια.  Αν δεν περάσουμε αυτό το στάδιο όμως, δεν θα αλλάξουμε προς το καλύτερο και πιο προσοδοφόρο ,  ούτε εμείς,  ούτε το επερχόμενο αποτέλεσμα. 

Είναι άκοπο και βολικό να παίρνει κάποιος έτοιμες απόψεις  από πρόσωπα που θεωρεί αξιόπιστα και να τις αναπαράγει και μάλιστα με στόμφο και ύφος.  Η ανατροπή έρχεται την στιγμή που αυτά που υποστήριζε μέχρι τώρα , στραφούν εναντίον του . Οπότε ερχόμαστε στο σήμερα όπου απαιτείται η αναπαραγωγή απόψεων με επιχειρήματα και τεκμηρίωση και  ικανότητα αντίκρουσης αυτού που διαφωνεί , πάντα με επιχειρήματα και τεκμηρίωση. Αυτό σημαίνει σοβαρός διάλογος. 

Το «παραγωγικό μοντέλο» για την Φωκίδα και τους Δελφούς που υποστήριζαν κάποιοι με  εξυπνακίστικες ατάκες ,σοφιστείες , σκλόγκαν και συνθήματα αποδείχτηκε καταστροφικό. 

Πρόσφατο σατυρικό άρθρο στον τοπικό τύπο, βασισμένο σε  δήλωση που έκανε η περιφερειακή σύμβουλος Νίκη Πολυζώη στην διάρκεια συζήτησης  του περιφερειακού συμβουλίου, με περίσσια ειρωνεία και αποκαλυπτικότητα (όπως κάνει συνήθως η σάτιρα) ανέδειξε πολλές ατάκες και σλόγκαν με τα οποία πολλοί εκτέθηκαν αρνητικά στο παρελθόν χρησιμοποιώντας τα ως απόψεις τους. Μεταξύ αυτών και κάποιοι  με «υψηλή»  μόρφωση και πολλοί  που τελικά αποφάσιζαν για τα κοινά (γι΄αυτό και το αποτέλεσμα). 

Η δήλωση της κας Πολυζώη ήταν ότι :  «η Φωκίδα είναι νεκροταφείο που φυτρώνουν μόνο μεταλλεία και ανεμογεννήτριες».

Από τον τίτλο κιόλας το σατυρικό σχόλιο  «κατηγορεί» την κα Πολυζώη ότι «γρουσουζεύει»  με τις δηλώσεις της ,  την Φωκίδα , θίγοντας ευθέως   μια από τις κωμικοτραγικές  αλήθειες που οδήγησαν στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται αυτό σήμερα, μέχρι χθες αποτελούσε την «άποψη». Πολλοί ήσαν αυτοί που  συχνά έθεταν στην παρέα και στην αγορά το ζήτημα (πως κάτι πάει πολύ στραβά στον τόπο)  και η πρώτη απάντηση που ακουγόταν  πολλές  φορές ήταν κάτι σαν:

-«Είμαστε καταραμένος τόπος» (οι Φωκίδα και οι Δελφοί), 

-«Μας έχουν ματιασμένους», 

-«Μας γρουσουζεύουν». 

Δογματικά και με περίσσειο πεσιμισμό , χωρίς κανένα ορθολογικό προβληματισμό,  το συμπέρασμα ήταν ότι είμαστε καταδικασμένοι άρα δεν έχει νόημα να ψάξουμε τι φταίει!   Η δεύτερη και η τρίτη άποψη είχαν ανάγκη και εχθρού , οπότε έντεχνα και καθόλου τυχαία καλλιεργήθηκε  έντονος τοπικισμός όπου όλα τα χωριά (που αργοπέθαιναν)  έβλεπαν μέσα από κάποια φαντασιακή αντίληψη  ως υπαίτιο  για το χάλι τους , το διπλανό χωριό.  Απόψεις που πολύ εύκολα κάποιοι κύκλοι συντηρούσαν και πολλοί «αφελείς» αναπαρήγαγαν. 

Πολλοί τοπικιστές αναδείχθηκαν σε αυτοδιοικητικά αξιώματα, το ένα χωριό κοίταζε «να βγάλει τα μάτια του διπλανού χωριού » για να προκόψει αυτό ! 

Πολλές λανθασμένες (;) αποφάσεις για την συνολική προκοπή του τόπου  πάρθηκαν με βάση τον τοπικισμό τον οποίο συντηρούσαν αυτοί που εκμεταλλεύονταν τον τόπο και εξυπηρετούσαν έτσι τα συμφέροντα τους(πτυχή που αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς).

Στον κόσμο της αγοράς , βέβαια  , δεν είναι τίποτα τυχαίο. Ότι και να συμβαίνει εξυπηρετεί κάποιο πολύ συγκεκριμένο οικονομικό συμφέρον και ας ζημιώνει κάποιες φορές ένα άλλο οικονομικό συμφέρον. Όταν δε το οικονομικό συμφέρον που ζημιώνεται είναι το δημόσιο συμφέρον -το κοινό για όλους, είναι αυτονόητο  πως όλο το παιχνίδι γίνεται στο παρασκήνιο.  Αξίωμα…

Στην περίπτωση Φωκίδας και Δελφών  το «κοινό συμφέρον» δεν υπάρχει πλέον , έχει καταρρεύσει.  Γι’ αυτό και με το που άνοιξε η συζήτηση , από τα πρώτα ερωτήματα  που τέθηκαν είναι  τι εννοούν  τόσοι νόμοι και τόσες επιστήμες όταν λένε «ανταγωνιστικά συμφέροντα» και  «ανταγωνιστικές δραστηριότητες»; 

Αρχικά , «ανταγωνιστικά»  σημαίνει ότι όταν ο ένας κερδίζει , ο άλλος χάνει. Υπάρχουν πολλοί νόμοι που ρυθμίζουν πως μπορούν να συνυπάρχουν τέτοια συμφέροντα. Υπάρχει κάποιος που κερδίζει από την κατάρρευση του κοινού οικονομικού συμφέροντος στην περίπτωση της Φωκίδας και των Δελφών;  

Και πάντα στο πνεύμα του σατιρικού σχολιασμού της άποψης της κας Πολυζώη,  όσοι πιστεύουν στη βασκανία και την γρουσουζιά σε προσωπικό επίπεδο, που έχουν κάθε δικαίωμα, να είναι σίγουροι ότι σε μαζικό και πολιτικό επίπεδο, κυριαρχεί πάντα κάποιο παιχνίδι οικονομικών  συμφερόντων. 

Αν δεν θέλουν να το πιστέψουν δεν πειράζει. Ας επιδοθούν σε ξόρκια και ας απευθυνθούν σε  ξεματιάστρες , μήπως και σώσουν από την μεριά τους την Φωκίδα και τους Δελφούς  , αλλά ας μη προσπαθούν να το περάσουν σαν άποψή τους στην δημόσια συζήτηση που ψάχνει ορθολογικά συμπεράσματα και λύσεις στο οικονομικό αδιέξοδο των Δελφών και της Φωκίδας.

(συνεχίζεται)                                                                                                                                                                            EDITORIAL