Μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο κυριαρχούν οι αρνητικοί παράγοντες και μάλιστα σε ανοδική τάση, το ελληνικό δημόσιο χρέος εξακολουθεί να κινείται... εξωπραγματικά. Τα επιτόκια μειώνονται, οι εκδόσεις που γίνονται από τον ΟΔΔΗΧ γίνονται ανάρπαστες, επίσημοι θεσμικοί επενδυτές προγραμματίζουν αγορές παρά την μη επενδυτική βαθμίδα του και οι primary dealers περιμένουν στην πόρτα για να γραφτούν πρώτοι στην λίστα των αναδόχων.

Στο «θαύμα» αυτό, που έχει μετατρέψει την αχίλλειο πτέρνα της ελληνικής οικονομίας στο αποδοτικότερο asset του ελληνικού δημοσίου, αναμφίβολα ο πρώτος ρόλος ανήκει στην ΕΚΤ και στην ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο έκτακτο QE, το περιβόητο πλέον PEPP, με το οποίο η κα Λαγκάρντ έχει το ελεύθερο να «αγοράσει» ολόκληρο το δημοσιονομικό έλλειμα (!) του 2021.

Η άλλη πλευρά αυτού του νομίσματος είναι βέβαια ότι η ΕΚΤ δεν έκανε κάποια χάρη. Απλώς επιχείρησε να θωρακίσει το ευρωσύστημα από το ενδεχόμενο να ανοίξει στην παρούσα πρωτοφανή κρίση η ελληνική «Κερκόπορτα» της Ευρωζώνης. Παρ' όλα αυτά η μπακέτα της ΕΚΤ δεν είναι η μοναδική πίσω από τα μαγικά αποτελέσματα στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων.

Η συμφωνία του 2018

Αυτό που όλοι «ξεχνάμε» είναι ο Ιούνιος του 2018. Τότε που διαμορφώθηκε η συμφωνία εξόδου από το τρίτο μνημόνιο.

Όλοι βέβαια θυμούνται ότι τότε αποφασίσθηκε πως ένα μέρος του υπολοίπου του δανείου του ESM, κάπου 15 δισ. ευρώ θα πρέπει να μείνουν ως μαξιλάρι εγγύησης για τα επόμενα λίγα χρόνια. Στην πραγματικότητα ή εγγύηση αφορούσε το ενδεχόμενο νέας στήριξης της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Εκείνο όμως που όλοι «ξεχνούν» είναι ότι μαζί με την συμφωνία αυτή υπήρξε και μία άλλη πρόβλεψη στην συμφωνία. Αυτή «λέει» ότι το 2032 θα επανεξετασθεί η πορεία βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και εφόσον εκτιμηθεί ότι θα χρειασθεί θα γίνει οποιαδήποτε επέμβαση στηρίζει τη βιωσιμότητά του.

Αυτός ο όρος της συμφωνίας συνήθως δεν αναφέρεται πουθενά. Όμως καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν διαθέτει αυτή την στιγμή, σε μία τέτοια κρίση, μια τέτοια συμφωνία «αλεξίπτωτο» έναντι του κινδύνου του υψηλού χρέους.

Η Ιταλία, η οποία πρόσφατα προσκάλεσε τον Μάριο Ντράγκι να αναλάβει την κυβέρνησή της, έχει το τρίτο μεγαλύτερο χρέος του πλανήτη μετά την Ιαπωνία και την Ελλάδα. Αλλά πέραν του PEPP και του APP (το κανονικό QE) δεν διαθέτει κανένα (αλεξίπτωτο) αλά ελληνικά...

Με αυτά τα πλεονεκτήματα, μέσα στην «τέλεια καταιγίδα» που βρίσκεται ο πλανήτης, το ελληνικό χρέος... επιπλέει προς το παρόν με προσοχή μεν, αλλά και με ολοένα περισσότερη άνεση στην τρικυμία των αγορών. Και σ' αυτό βέβαια έχει βοηθήσει καθοριστικά η «μαεστρία» των πλοηγών στον ΟΔΔΗΧ καθώς κάθε στραβοτιμονία θα μπορούσε να ρίξει το καράβι στα βράχια.

Και οι... τράπεζες

Και αυτό θα ήταν καταστροφικό αν σκεφτεί κανείς ότι ολόκληρο το εγχείρημα της «εξαέρωσης» των κόκκινων δανείων μέσω της αγοράς, που έχει δρομολογηθεί μέσω του Ηρακλή Ι και ΙΙ, στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη διατήρηση αυτού του ισχυρού περιβάλλοντος ζήτησης για ελληνικούς εταιρικούς τίτλους χρέους, όπως η τίτλοποίηση των npls...

Στην πραγματικότητα ο ΟΔΔΗΧ δεν δουλεύει για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού δημόσιου χρέους, αλλά για την διοχέτευση του τεράστιου ιδιωτικού χρέους - που βρίσκεται αποθηκευμένο στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια - στις αγορές...

Και αυτό γιατί η «εγγύηση» και η απορρόφηση των τίτλων αυτών μέσω του Ηρακλή Ι και ΙΙ από τις αγορές, εξαρτάται «αποκλειστικά» από την αξιοπιστία του non investment grade δημόσιου χρέους. Πραγματικά πρόκειται για το μεγαλύτερο «παράδοξο» στις αγορές κρατικού και ιδιωτικού χρέους, κάτι που ξεπερνάει και τα παιχνίδια που έγιναν με το GameStop.

Βέβαια για να μη ξεχνιόμαστε αυτό είναι ένα «σκηνικό» που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά ολόκληρη την Ευρωζώνη μέσα στις συνθήκες της κρίσης.

Το δήλωσε ξεκάθαρα η κα Λαγκάρντ όταν σε σχετική συνέντευξη απέκλεισε τυπικά το αίτημα των 100 ευρωπαίων οικονομολόγων για διαγραφή του χρέους της πανδημίας, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι «όλες οι χώρες της ευρωζώνης θα βγουν από αυτή την κρίση με αυξημένα επίπεδα χρέους». Όμως «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα μπορέσουν να το αποπληρώσουν. Τα χρέη είναι διαχειρίσιμα μακροπρόθεσμα...». Αυτό άλλωστε είναι και το μικρό... μυστικό της ΕΚΤ για τις επόμενες κινήσεις της. Και σ' αυτό η υπόθεση του 2032 είναι ήδη μία μικρή, αλλά σημαντική «παράγραφος» που είναι ήδη γραμμένη.

Φωτογραφία: Getty Images / Ideal Image


ΠΗΓΗ