Ο ορισμός της ηλιθιότητας

Οι δημοσκοπήσεις τεκμηριώνουν πως παρά τα εγκλήματα που έχουν προηγηθεί με τελική κατάληξη το ξεπούλημα της Ελλάδας, από όλα τα κόμματα που συγκυβέρνησαν μετά το 2009, οι Έλληνες συνεχίζουν να τα στηρίζουν – ότι δηλαδή δεν έβαλαν ακόμη μυαλό μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης, όπου καταδικάστηκαν σε στρατιωτικό προτεκτοράτο των Η.Π.Α. και σε μία εξαθλιωμένη οικονομική αποικία της Γερμανίας.

.

«Όποιος ελέγχει το παρελθόν αλλάζοντας κατά το δοκούν την ιστορία, όπως στην περίπτωση της Μακεδονίας, ελέγχει το παρόν – ενώ όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το μέλλον. Βασικό εργαλείο ελέγχου των μαζών είναι ο διανοητικός εποικισμός, μέσω της άσκησης πολιτικής και οικονομικής βίας – όπου οι άνθρωποι πείθονται πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, εκτός από τη λύση των θυτών τους, παρά το ότι είναι συνώνυμη με τη θανατική τους καταδίκη» (Orwell με παρεμβάσεις).

.

Ανάλυση

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Πρέσπας, όπου σαφώς η Ελλάδα παρέδωσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, της ιστορίας της και του πολιτισμού της, αναγνωρίζοντας τον ξεριζωμό, το διωγμό και το θάνατο των Ελλήνων που επί αιώνες ζούσαν στο έδαφος των σημερινών Σκοπίων (άρθρο), πολλαπλασιάζονται τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ για τους κινδύνους και τα τριάντα τάλαντα της «προδοσίας» – αναφερόμενα στα εξής:

(α) σε μία πρόσφατη κυνική έκθεση του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών που επιβεβαιώνει πως η Ελλάδα ξεπουλήθηκε στρατιωτικά στις Η.Π.Α. δίνοντας γη και ύδωρ (πηγή),

(β) σε μία έρευνα αμερικανικού πανεπιστημίου που ισχυρίζεται πως το Ελληνικό Κράτος όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την Μακεδονική μειονότητα που ζει στην Νότια Μακεδονία (!), όχι μόνο δεν επιτρέπει να διδάσκεται η Μακεδονική γλώσσα στα σχολεία, αλλά καταπατά επί πλέον τα ανθρώπινα δικαιώματα των Μακεδόνων (=Σκοπιανών) και τους αντιμετωπίζει ως υπανθρώπους (πηγή),

(γ) στην ανάλυση του ιδρύματος της «Ανοιχτής Κοινωνίας» του κ. Soros που τεκμηριώνει την «προδοσία» (πηγή), καθώς επίσης

(δ) στις μεθοδεύσεις της γερμανικής κυβέρνησης που χρησιμοποίησε τα Σκόπια ως Δούρειο Ίππο – με τελικό αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί η Ελλάδα σε στρατιωτικό μεν προτεκτοράτο των Η.Π.Α., αλλά σε οικονομική αποικία της Γερμανίας.

Είτε ισχύουν τώρα τα παραπάνω είτε όχι, το βέβαιο είναι πως η Ελλάδα έχει πλέον ισοπεδωθεί οικονομικά και ταπεινωθεί εθνικά, ως αποτέλεσμα των σφαλμάτων, εάν όχι της προδοσίας των κυβερνήσεων της μετά το 2009 – μία διαδικασία που προετοιμάσθηκε από τα κόμματα που ανήλθαν στην εξουσία μετά το 1981, ιδρύοντας το πελατειακό κράτος, διαφθείροντας τους Έλληνες και υπερχρεώνοντας τη χώρα.

Ειδικότερα, τη σκόπιμη υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ παρά τις πολλαπλές λύσεις που υπήρχαν το 2010 από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ακολούθησε η οικονομική υποταγή της στη Γερμανία το βρώμικο 2012 από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ – με το εγκληματικό PSI, όπου η πατρίδα μας εγκλωβίσθηκε στην Ευρωζώνη, παραδίδοντας αμαχητί τα κλειδιά της στον κ. Σόιμπλε.

Η χαριστική βολή δε δόθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετά την καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015 με τεράστιες ευθύνες του «Γιάννη» (ανάλυση), την παράνομη αντιστροφή του δημοψηφίσματος, το τρίτο μνημόνιο, τον αφελληνισμό των τραπεζών, το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ κλπ. που ολοκλήρωσαν την οικονομική κατοχή, προέβη στη στρατιωτική παράδοση της Ελλάδας στις Η.Π.Α. – χωρίς να διστάσει να απεμπολήσει το όνομα της Μακεδονίας, παρά το ότι γνωρίζει πως όταν δίνεις όνομα, δίνεις έδαφος.

Εν προκειμένω εξυπηρέτησε αφενός μεν τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας (σύνδεση του Δούναβη με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης που έχει ήδη εξαγοράσει, πρόσβαση στα ενεργειακά μας αποθέματα και στους αγωγούς, προσέγγιση του κινεζικού δρόμου του μεταξιού κλπ.), αφετέρου τα στρατιωτικά των Η.Π.Α. σε σχέση με τη Ρωσία και την Κίνα – διακινδυνεύοντας έναν εγχώριο εμφύλιο πόλεμο, καθώς επίσης μεγάλες περιπέτειες στα Βαλκάνια, στη Θράκη, στην Ήπειρο, στο Αιγαίο και στη Κύπρο.

Εν τούτοις, οι δημοσκοπήσεις τεκμηριώνουν πως παρά τα θηριώδη εγκλήματα που έχουν προηγηθεί, καθώς επίσης τη χρεοκοπία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μέσω του ασύστολου τραπεζικού δανεισμού τους παρά τις κρατικές επιχορηγήσεις που υπερέβαιναν τα 400.000 € μηνιαία κοκ., οι Έλληνες συνεχίζουν να στηρίζουν τους διεφθαρμένους θύτες τους – ότι δηλαδή δεν έβαλαν ακόμη μυαλό μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης,επιμένοντας να διαιωνίζουν το κομματικό-πελατειακό κράτος και εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στη συγκεκριμένη γάγγραινα.

Αντί λοιπόν να αλλάξουν εντελώς εκλογική συμπεριφορά, στηρίζοντας νέα κόμματα και κρίνοντας τα με τα προγράμματα τους, κάτι που συνέβη σε όλα τα άλλα κράτη που αντιμετώπισαν στο παρελθόν πολύ μικρότερα προβλήματα από την Ελλάδα, σχεδόν αποκλειστικά και μόνο οικονομικά όπως η Τουρκία, συνεχίζουν την ίδια τακτική – έχοντας την εντύπωση πως με την ίδια συνταγή και με τα ίδια σάπια υλικά θα επιτευχθεί ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, γεγονός που αποτελεί τον ορισμό της ηλιθιότητας, χωρίς καμία διάθεση να προσβάλλουμε κανέναν.

Εύλογα λοιπόν οι νέοι εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα, έχοντας σιχαθεί τόσο τα κόμματα, όσο και τους εκλογείς τους – ενώ ασφαλώς ντρέπονται για την πολιτική της υποτέλειας, των υποκλίσεων, της δουλοπρέπειας και της διεθνούς επαιτείας που ασκούν μετά το 2009, μισώντας παράλληλα το διεφθαρμένο κομματικό-πελατειακό κράτος που κυριολεκτικά ορίζει τις ζωές των Πολιτών, χωρίς καμία αξιοκρατία και χωρίς κανέναν σεβασμό για τα δικαιώματα τους.

Το γεγονός δε, σύμφωνα με το οποίο τα κόμματα έχουν διαστρεβλώσει το αρχικό μας Σύνταγμα, «εμπλουτίζοντας» το με νόμους που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα τους με έναν εντελώς απαράδεκτο τρόπο (άρθρο), είναι αρκετό για να τεκμηριώσει το μέγεθος της διαφθοράς τους – αποδεικνύοντας παράλληλα πως δεν υπάρχει μέλλον για εκείνους τους νέους στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν θέλουν να διαπλέκονται για να επιβιώσουν, αλλά να δημιουργήσουν, να παράγουν και να μεγαλουργήσουν.

Με δεδομένο δε το ότι, όλοι αυτοί οι νέοι που εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα, δεν έχουν καμία πρόθεση να γυρίσουν πίσω, σε πλήρη αντίθεση με τους οικονομικούς μετανάστες προηγουμένων εποχών, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως ο ελληνικός πληθυσμός θα αλλοιωθεί ανεπιστρεπτί σε βάθος χρόνου – με τη χώρα να παραμένει υπό διαρκή κατοχή, με απώλειες εδαφών και με τους Πολίτες της εξαθλιωμένους, φθηνούς σκλάβους χρέους, χωρίς περιουσιακά στοιχεία και χωρίς καθόλου δικαιώματα.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν υπάρχει ακόμη λύση για την Ελλάδα – παρά το ότι έπεσαν ήδη οι τίτλοι τέλους και βαδίζει ολοταχώς προς την επόμενη χρεοκοπία, έχοντας ήδη μετατραπεί σε ένα κράτος-ζόμπι, με κόμματα υποχείρια των Η.Π.Α. και της Γερμανίας.

Η απάντηση είναι πως πάντοτε υπάρχει λύση, ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, αλλά όχι χωρίς τη ριζική αλλαγή αντιλήψεων της κοινωνίας – με την ταυτόχρονη εξαφάνιση του υπάρχοντος αποτυχημένου πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με την παραδειγματική τιμωρία όλων εκείνων των κυβερνήσεων και των πολιτικών που συνέβαλλαν στην καταστροφή.

Τέλος, υπενθυμίζουμε πως το σύγχρονο πεδίο της μάχης δεν είναι πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά στο εσωτερικό του, στο μυαλό και στα συναισθήματα του – ενώ οι μιλιταριστικές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μέσω του στρατιωτικού αποικισμού με στόχο την κατοχή μίας χώρας, αλλά με τον διανοητικό αποικισμό για τον έλεγχο της κοινωνίας της.