Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022

Ν.Καζαντζάκης : Μικρά παραλειπόμενα...


Προσκεκλημένος της Κινεζικής Κυβέρνησης το 1957, ο Καζαντζάκης επιχειρεί το δεύτερο του ταξείδι σε ετούτη την χώρα. 
Επέστρεψε με κλονισμένη την υγεία του προσβληθείς από λευχαιμία. Νοσηλεύτηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας και το Φράιμπουργκ της Γερμανίας, όπου τελικά κατέληξε στις 26 Οκτωβρίου του 1957 σε ηλικία 74 ετών. Εντούτοις, σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, η λευχαιμία εμφανίστηκε στον Καζαντζάκη κατά το χειμώνα του 1938, 19 χρόνια πριν απ' το τέλος του, το οποίο αποδίδεται σε βαριάς μορφής ασιατική γρίπη.

Η σορός του μεταφέρθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Η Ελένη Καζαντζάκη ζήτησε από την Εκκλησία της Ελλάδος να τεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα, επιθυμία την οποία ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Θεόκλητος απέρριψε. Έτσι, η σορός του συγγραφέα μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο. Έπειτα από μεγάλη λειτουργία στον Ναό του Αγίου Μηνά, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου και 17 ακόμη ιερέων, έγινε η ταφή του Νίκου Καζαντζάκη, στην οποία όμως εκείνοι δεν συμμετείχαν κατόπιν απαγόρευσης του Αρχιεπισκόπου. 
Η ταφή έγινε στην Τάπια Μαρτινέγκο,πάνω στα βενετσιάνικα τείχη τού Ηρακλείου, διότι η ταφή του σε νεκροταφείο απαγορεύτηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Τη σορό συνόδευσαν ο τότε υπουργός Παιδείας Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος και ο ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης, ο οποίος αργότερα τιμωρήθηκε.

Στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη χαράχθηκε, όπως το θέλησε ο ίδιος, η επιγραφή:
Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.

Για την ιστορική ακρίβεια το ρητό της επιγραφής του τάφου του Νίκου Καζαντζάκη έχει την προέλευσή του στο έργο του Λουκιανού ''Βίος Δημώνακτος'', συγκεκριμένα στην παράγραφο 20 αναφέρει: Κι όταν κάποιος τον ρώτησε, ποιος νόμιζε αυτός πως είναι ο ορισμός της ευδαιμονίας, του αποκρίθηκε : «Ο μόνος ευδαίμων είναι ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»...Εκείνος τότε του είπε πώς υπάρχουν πολλοί ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ. «ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΜΗΤΕ ΕΛΠΙΖΕΙ ΜΗΤΕ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ».

Και πως είναι δυνατόν τούτο, είπεν ο άλλος, αφού όλοι είμαστε δούλοι των δύο αισθημάτων; Και όμως, απάντησε ο Δημώναξ, αν εξετάσεις κατά βάθος τα πράγματα, θα δεις ότι ούτε ελπίδος ούτε φόβου είναι άξια, καθότι πάντως θα λήξουν και τα λυπηρά και τα ευχάριστα.


αλιεύματα διαδικτύου

Δεν υπάρχουν σχόλια: