Κύριε διευθυντά
Διάβασα προ ημερών στην «Κ» μία εξαιρετική έρευνα του συνεργάτη σας κ. Γιάννη Ελαφρού σχετικά με την «επιδρομή» εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας στη Σαλαμίνα, την απειλή καταστροφής της θαλάσσιας πανίδας και τον αγώνα των κατοίκων της προς εκλογίκευση και νομιμότητα των απαιτήσεων. Κινδυνεύει η θάλασσά τους και οι παραλίες τους.
Το δημοσίευμα παρέχει σημαντικά στοιχεία και πληροφορίες της εξειδικευμένης βρετανικής εταιρείας στα θέματα ιχθυοκαλλιεργειών και προστασίας του περιβάλλοντος (Mas Allister – Elliot). Η ΜΑΕ προχώρησε σε αξιολόγηση της στρατηγικής μελέτης περιβάλλοντος (ΣΜΠΕ) βάσει της οποίας προχωρεί η ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών στην Ελλάδα και εκτίμησε ότι καλύπτει μόνο 10 από τα 35 κριτήρια των επιπτώσεων των έργων. Στην έκθεσή της αναφέρεται ότι η τρέχουσα φόρμουλα βασίζεται σε περιορισμένους παράγοντες, παραβλέποντας αυτούς που αφορούν στην ποιότητα της θαλάσσιας ζωής κ.λπ. Προσθέτει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά τις κρίσιμες ρυθμίσεις. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες απαιτούν ελάχιστες αποστάσεις 1-3 χιλιομέτρων από τις ακτές των ιχθυοκαλλιεργειών. Η Ελλάδα, πάντοτε πρωτοπόρα στις παρανομίες επιτρέπει εγκαταστάσεις μονάδων ακόμα και στα 50 μ. εν ονόματι της ανάπτυξης αδιαφορώντας για την καταστροφή των παραλιών.
∆εν θα προχωρήσω σε άλλες λεπτομέρειες, αλλά θα προσθέσω στα της Σαλαμίνος ότι η κατάσταση είναι χειρότερη στη Β. Εύβοια, κλειστή θάλασσα με μη ανανεωνόμενα, σχεδόν, ύδατα όπου, με τη βοήθεια της «εξουσίας», έχει γίνει εισβολή για κατάληψη όλου, σχεδόν, του θαλασσίου χώρου, απειλουμένων και των παραλιών κολύμβησης. Μετά την ασυδοσία των εργολάβων που επέτρεψε την καταστροφή των νησιών-διαμαντιών, ακολουθούν τώρα οι θάλασσες.
Ελπίζω ότι κάποια Αρχή θα συγκινηθεί και θα βάλει φρένο.
*Υποτγος ε.α., Συγγραφέας Ερευνητής Αμυντικών Θεμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου