Αυτή είναι η ημέρα της Αμερικής.
Αυτή είναι η ημέρα της δημοκρατίας.
Μια μέρα ιστορίας και ελπίδας.
Ανανέωσης και αποφασιστικότητας.
Μέσα από ένα χωνευτήριο για αιώνες η Αμερική έχει δοκιμαστεί εκ νέου και η Αμερική έχει ανέλθει στην πρόκληση.
Σήμερα, γιορτάζουμε τον θρίαμβο όχι ενός υποψηφίου, αλλά μιας αιτίας, της αιτίας της δημοκρατίας.
Η θέληση του λαού ακούστηκε και η βούληση του λαού έχει ληφθεί υπόψη.
Μάθαμε ξανά ότι η δημοκρατία είναι πολύτιμη.
Η δημοκρατία είναι εύθραυστη.
Και αυτή την ώρα, φίλοι μου, η δημοκρατία έχει επικρατήσει.
Τώρα λοιπόν, σε αυτό το ιερό έδαφος όπου πριν από λίγες μέρες η βία προσπαθούσε να κλονίσει το ίδιο το ίδρυμα του Καπιτωλίου, συναντιόμαστε ως ένα έθνος, υπό τον Θεό, αδιαίρετο, για να πραγματοποιήσουμε την ειρηνική μεταβίβαση εξουσίας όπως έχουμε για περισσότερους από δύο αιώνες.
Κοιτάζουμε μπροστά με τον μοναδικό μας αμερικανικό τρόπο - ανήσυχος, τολμηρός, αισιόδοξος - και βλέπουμε τα βλέμματα στο έθνος που ξέρουμε ότι μπορούμε να είμαστε και πρέπει να είμαστε.
Ευχαριστώ τους προκατόχους μου και των δύο μερών για την παρουσία τους εδώ.
Τους ευχαριστώ από το κάτω μέρος της καρδιάς μου.
Γνωρίζετε την ανθεκτικότητα του Συντάγματός μας και τη δύναμη του έθνους μας.
Όπως και ο Πρόεδρος Κάρτερ, με τον οποίο μίλησα χθες το βράδυ αλλά που δεν μπορεί να είναι μαζί μας σήμερα, αλλά με τον οποίο χαιρετίζουμε για τη διάρκεια της υπηρεσίας του.
Μόλις έχω πάρει τον ιερό όρκο που έκαναν όλοι αυτοί οι πατριώτες - όρκος που ορκίστηκε πρώτα από τον Τζορτζ Ουάσιγκτον
Αλλά η αμερικανική ιστορία δεν εξαρτάται από κανέναν από εμάς, όχι από μερικούς από εμάς, αλλά από όλους μας.
Στο «Εμείς οι άνθρωποι» που αναζητούν μια πιο τέλεια Ένωση.
Αυτό είναι ένα μεγάλο έθνος και είμαστε καλοί άνθρωποι.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων μέσα από καταιγίδες και συγκρούσεις, στην ειρήνη και στον πόλεμο, έχουμε φτάσει μέχρι τώρα. Αλλά έχουμε ακόμη πολλά να διανύσουμε.
Θα προχωρήσουμε προς τα εμπρός με ταχύτητα και επείγον, γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε αυτόν τον χειμώνα κινδύνου και πιθανότητας.
Πολλά για επισκευή.
Πολλά για επαναφορά.
Πολύ για να θεραπεύσει.
Πολλά να χτιστούν.
Και πολλά να κερδίσεις.
Λίγες περίοδοι στην ιστορία του έθνους μας ήταν πιο δύσκολες ή δύσκολες από αυτές που βρισκόμαστε τώρα.
Ένας ιός που χρονολογείται από έναν αιώνα αιωρείται σιωπηλά τη χώρα.
Χρειάστηκαν τόσες ζωές σε ένα χρόνο όσο η Αμερική έχασε σε όλο τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εκατομμύρια θέσεις εργασίας έχουν χαθεί.
Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν.
Μια κραυγή για φυλετική δικαιοσύνη περίπου 400 χρόνια στη δημιουργία μας συγκινεί. Το όνειρο της δικαιοσύνης για όλους δεν θα αναβληθεί πλέον.
Μια κραυγή για επιβίωση προέρχεται από τον ίδιο τον πλανήτη. Μια κραυγή που δεν μπορεί να είναι πλέον απελπισμένη ή πιο ξεκάθαρη.
Και τώρα, μια αύξηση του πολιτικού εξτρεμισμού, της λευκής υπεροχής, της εγχώριας τρομοκρατίας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και θα την νικήσουμε.
Για να ξεπεραστούν αυτές οι προκλήσεις - να αποκατασταθεί η ψυχή και να διασφαλιστεί το μέλλον της Αμερικής - απαιτούνται περισσότερα από λόγια.
Απαιτεί τα πιο ασαφή πράγματα στη δημοκρατία:
Ενότητα.
Ενότητα.
Σε έναν άλλο Ιανουάριο στην Ουάσινγκτον, την Πρωτοχρονιά του 1863, ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε τη Διακήρυξη της Χειραφέτησης.
Όταν έβαλε στυλό σε χαρτί, ο Πρόεδρος είπε: «Αν το όνομά μου έχει μπει ποτέ στην ιστορία θα είναι για αυτήν την πράξη και ολόκληρη η ψυχή μου είναι σε αυτήν»
Ολόκληρη η ψυχή μου είναι μέσα του.
Σήμερα, αυτή την ημέρα του Ιανουαρίου, ολόκληρη η ψυχή μου είναι σε αυτό:
Ενώνοντας την Αμερική.
Ενώνοντας τους ανθρώπους μας.
Και ενώνοντας το έθνος μας.
Ζητώ από όλους τους Αμερικανούς να συμμετάσχουν σε αυτόν τον σκοπό.
Ενώνοντας για να πολεμήσουμε τους κοινούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε:
Θυμός, δυσαρέσκεια, μίσος.
Εξτρεμισμός, ανομία, βία.
Ασθένεια, ανεργία, απελπισία.
Με ενότητα μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα. Σημαντικά πράγματα.
Μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη.
Μπορούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να δουλεύουν σε καλές δουλειές.
Μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας σε ασφαλή σχολεία.
Μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτόν τον θανατηφόρο ιό.
Μπορούμε να ανταμείψουμε την εργασία, να ανοικοδομήσουμε τη μεσαία τάξη και να κάνουμε την υγειονομική περίθαλψη
ασφαλή για όλους.
Μπορούμε να προσφέρουμε φυλετική δικαιοσύνη.
Μπορούμε να κάνουμε την Αμερική, για άλλη μια φορά, την κορυφαία δύναμη για το καλό στον κόσμο.
Ξέρω ότι το να μιλάμε για ενότητα μπορεί να ακούγεται σε μερικούς σαν μια ανόητη φαντασία.
Ξέρω ότι οι δυνάμεις που μας χωρίζουν είναι βαθιές και είναι πραγματικές.
Αλλά ξέρω επίσης ότι δεν είναι καινούργια.
Η ιστορία μας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας μεταξύ του αμερικανικού ιδεώδους που όλοι μας δημιουργήσαμε ίσοι και η σκληρή, άσχημη πραγματικότητα που ο ρατσισμός, ο νατιβισμός, ο φόβος και η δαιμονοποίηση μας έχουν από καιρό χωρίσει.
Η μάχη είναι αιώνια.
Η νίκη δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένη.
Μέσω του εμφυλίου πολέμου, της μεγάλης κατάθλιψης, του παγκόσμιου πολέμου, της 11ης Σεπτεμβρίου, μέσω του αγώνα, της θυσίας και των αποτυχιών, οι «καλύτεροι άγγελοι» μας πάντα κυριαρχούσαν.
Σε κάθε μια από αυτές τις στιγμές, αρκετοί από εμάς συγκεντρώθηκαν για να μας μεταφέρουν όλοι μπροστά.
Και, μπορούμε να το κάνουμε τώρα.
Η ιστορία, η πίστη και ο λόγος δείχνουν τον δρόμο, τον δρόμο της ενότητας.
Μπορούμε να δούμε ο ένας τον άλλον όχι ως αντίπαλους αλλά ως γείτονες.
Μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να σταματήσουμε να φωνάζουμε και να μειώσουμε τη θερμοκρασία.
Διότι χωρίς ενότητα, δεν υπάρχει ειρήνη, μόνο πικρία και μανία.
Χωρίς πρόοδο, μόνο εξαντλητική οργή
Κανένα έθνος, μόνο μια κατάσταση χάους.
Αυτή είναι η ιστορική μας στιγμή κρίσης και πρόκλησης και η ενότητα είναι η πορεία προς τα εμπρός.
Και, πρέπει να συναντηθούμε αυτή τη στιγμή ως Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Αν το κάνουμε αυτό, σας εγγυώμαι, δεν θα αποτύχουμε.
Δεν έχουμε, ποτέ, ποτέ αποτύχει στην Αμερική όταν έχουμε ενεργήσει μαζί.
Και λοιπόν σήμερα, αυτή τη στιγμή και σε αυτό το μέρος, ας ξεκινήσουμε εκ νέου.
Ολοι μας.
Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον.
Ακούστε ο ένας τον άλλον.
Δείτε το ένα το άλλο.
Δείξτε σεβασμό ο ένας στον άλλο.
Η πολιτική δεν χρειάζεται να είναι μια οργισμένη φωτιά που καταστρέφει τα πάντα στο δρόμο της.
Κάθε διαφωνία δεν πρέπει να είναι αιτία για πλήρη πόλεμο.
Και, πρέπει να απορρίψουμε μια κουλτούρα στην οποία τα ίδια τα γεγονότα χειρίζονται και ακόμη κατασκευάζονται.
Οι Αμερικανοί μου, πρέπει να είμαστε διαφορετικοί από αυτό.
Η Αμερική πρέπει να είναι καλύτερη από αυτήν.
Και, πιστεύω ότι η Αμερική είναι καλύτερη από αυτήν.
Κοιτάξτε γύρω.
Εδώ βρισκόμαστε, στη σκιά ενός θόλου του Καπιτωλίου που ολοκληρώθηκε εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, όταν η ίδια η Ένωση κρέμεται από την ισορροπία.
Ωστόσο, υπομείναμε και επικρατήσαμε.
Εδώ κοιτάζουμε το υπέροχο εμπορικό κέντρο όπου ο Δρ Κινγκ μίλησε για το όνειρό του.
Εδώ βρισκόμαστε, όπου πριν από 108 χρόνια σε άλλη εναρκτήρια, χιλιάδες διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν τις γενναίες γυναίκες να βαδίσουν για το δικαίωμα ψήφου.
Σήμερα, σηματοδοτούμε την ορκωμοσία της πρώτης γυναίκας στην αμερικανική ιστορία που εξελέγη σε εθνικό αξίωμα - Αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις.
Μην μου πεις τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν.
Εδώ βρισκόμαστε απέναντι από το Potomac από το Εθνικό Νεκροταφείο του Άρλινγκτον, όπου ήρωες που έδωσαν το τελευταίο πλήρες μέτρο αφοσίωσης στηρίζονται σε αιώνια ειρήνη.
Και εδώ βρισκόμαστε, λίγες μέρες μετά από έναν ταραχώδη όχλο που πίστευε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη βία για να σιωπήσουν τη βούληση του λαού, να σταματήσουν το έργο της δημοκρατίας μας και να μας απομακρύνουν από αυτό το ιερό έδαφος.
Αυτό δεν συνέβη.
Δεν θα συμβεί ποτέ.
Οχι σήμερα.
Οχι αύριο.
Ποτέ.
Σε όλους όσους υποστήριξαν την εκστρατεία μας, ταπεινωθώ από την πίστη που έχετε εμπιστευτεί.
Σε όλους όσους δεν μας υποστήριξαν, επιτρέψτε μου να το πω: Ακούστε με καθώς προχωράμε. Πάρτε ένα μέτρο για μένα και την καρδιά μου.
Και αν εξακολουθείτε να διαφωνείτε, ας είναι.
Αυτή είναι η δημοκρατία. Αυτή είναι η Αμερική. Το δικαίωμα διαφωνίας ειρηνικά, μέσα στα προστατευτικά της Δημοκρατίας μας, είναι ίσως η μεγαλύτερη δύναμη του έθνους μας.
Ακούστε όμως με σαφήνεια: Η διαφωνία δεν πρέπει να οδηγεί σε αποδιοργάνωση.
Και σας το υπόσχομαι: Θα είμαι Πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς.
Θα παλέψω τόσο σκληρά για εκείνους που δεν με υποστήριξαν όσο και για εκείνους που το υποστήριξαν.
Πριν από πολλούς αιώνες, ο Άγιος Αυγουστίνος, ένας άγιος της εκκλησίας μου, έγραψε ότι ένας λαός ήταν ένα πλήθος που οριζόταν από τα κοινά αντικείμενα της αγάπης τους.
Ποια είναι τα κοινά αντικείμενα που αγαπάμε που μας ορίζουν ως Αμερικανούς;
Νομίζω ότι ξέρω.
Ευκαιρία.
Ασφάλεια.
Ελευθερία.
Αξιοπρέπεια.
Σεβασμός.
Τιμή.
Και, ναι, η αλήθεια.
Οι πρόσφατες εβδομάδες και μήνες μάς έχουν διδάξει ένα οδυνηρό μάθημα.
Υπάρχει αλήθεια και υπάρχουν ψέματα.
Το ψέμα είπε για δύναμη και για κέρδος.
Και ο καθένας μας έχει καθήκον και ευθύνη, ως πολίτες, ως Αμερικανοί, και ειδικά ως ηγέτες - ηγέτες που έχουν δεσμευτεί να τιμήσουν το Σύνταγμά μας και να προστατεύσουν το έθνος μας - να υπερασπιστούν την αλήθεια και να νικήσουν τα ψέματα.
Κατανοώ ότι πολλοί Αμερικανοί βλέπουν το μέλλον με κάποιο φόβο και τρόμο.
Κατανοώ ότι ανησυχούν για τη δουλειά τους, για τη φροντίδα των οικογενειών τους, για το τι θα ακολουθήσει.
Το καταλαβαίνω.
Αλλά η απάντηση δεν είναι να στραφείτε προς τα μέσα, να υποχωρήσετε σε ανταγωνιστικές φατρίες, να μην εμπιστεύεστε εκείνους που δεν μοιάζουν με εσάς ή να λατρεύετε τον τρόπο που κάνετε, ή να μην λαμβάνετε τα νέα τους από τις ίδιες πηγές που κάνετε.
Πρέπει να τερματίσουμε αυτόν τον αστικό πόλεμο που βγαίνει κόκκινος ενάντια σε μπλε, αγροτικούς έναντι αστικούς, συντηρητικούς έναντι φιλελεύθερους.
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν ανοίξουμε τις ψυχές μας αντί να σκληρύνουμε τις καρδιές μας.
Αν δείξουμε λίγη ανοχή και ταπεινότητα.
Εάν είμαστε πρόθυμοι να σταθεί στα παπούτσια του άλλου ατόμου για μια στιγμή.
Επειδή εδώ είναι το θέμα της ζωής: Δεν υπάρχει καμία λογική για το τι θα σας αντιμετωπίσει η μοίρα.
Υπάρχουν μερικές μέρες που χρειαζόμαστε ένα χέρι.
Υπάρχουν άλλες μέρες όταν μας καλούν να δανείσουμε.
Έτσι πρέπει να είμαστε μεταξύ μας.
Και, αν είμαστε έτσι, η χώρα μας θα είναι ισχυρότερη, πιο ευημερούσα, πιο έτοιμη για το μέλλον.
Οι συνάδελφοί μου Αμερικανοί, στο έργο μπροστά μας, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.
Θα χρειαστεί όλη μας τη δύναμη για να επιμείνουμε σε αυτόν τον σκοτεινό χειμώνα.
Μπαίνουμε σε μια πιο δύσκολη και θανατηφόρα περίοδο του ιού.
Πρέπει να παραμερίσουμε την πολιτική και τελικά να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πανδημία ως ένα έθνος.
Σας υπόσχομαι αυτό: όπως λέει η Βίβλος, το κλάμα μπορεί να αντέξει για μια νύχτα, αλλά η χαρά έρχεται το πρωί.
Θα το ξεπεράσουμε μαζί
Ο κόσμος παρακολουθεί σήμερα.
Εδώ λοιπόν είναι το μήνυμά μου προς όσους βρίσκονται πέρα από τα σύνορά μας: η Αμερική έχει δοκιμαστεί και βγήκαμε πιο δυνατές για αυτήν.
Θα επισκευάσουμε τις συμμαχίες μας και θα συνεργαστούμε ξανά με τον κόσμο.
Όχι για να ανταποκριθούμε στις χθεσινές προκλήσεις, αλλά σήμερα και αύριο.
Θα οδηγήσουμε όχι μόνο από το παράδειγμα της δύναμής μας αλλά από τη δύναμη του παραδείγματος μας.
Θα είμαστε ένας ισχυρός και αξιόπιστος συνεργάτης για την ειρήνη, την πρόοδο και την ασφάλεια.
Έχουμε περάσει τόσα πολλά σε αυτό το έθνος.
Και, στην πρώτη μου πράξη ως Πρόεδρος, θα ήθελα να σας ζητήσω να συμμετάσχετε σε μια στιγμή σιωπηλής προσευχής για να θυμηθείτε όλα αυτά που χάσαμε τον περασμένο χρόνο από την πανδημία.
Σε αυτούς τους 400.000 συναδέλφους Αμερικανούς - μητέρες και πατέρες, συζύγους και συζύγους, γιους και κόρες, φίλους, γείτονες και συναδέλφους.
Θα τους τιμήσουμε με το να γίνουμε οι άνθρωποι και το έθνος που γνωρίζουμε ότι μπορούμε και πρέπει να είμαστε.
Ας πούμε μια σιωπηλή προσευχή για όσους έχασαν τη ζωή τους, για εκείνους που άφησαν πίσω και για τη χώρα μας.
Αμήν.
Αυτή είναι μια στιγμή δοκιμών.
Αντιμετωπίζουμε μια επίθεση κατά της δημοκρατίας και της αλήθειας.
Ένας οργισμένος ιός.
Αυξανόμενη ανισότητα.
Το τσίμπημα του συστημικού ρατσισμού.
Ένα κλίμα σε κρίση.
Ο ρόλος της Αμερικής στον κόσμο.
Οποιοδήποτε από αυτά θα ήταν αρκετό για να μας προκαλέσει με βαθύ τρόπο.
Αλλά το γεγονός είναι ότι τα αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα, παρουσιάζοντας σε αυτό το έθνος τη μεγαλύτερη ευθύνη.
Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε.
Ολοι μας.
Είναι καιρός για τόλμη, γιατί υπάρχουν πολλά να κάνουμε.
Και αυτό είναι σίγουρο.
Θα κριθούμε, εσείς και εγώ, για τον τρόπο επίλυσης των διαδοχικών κρίσεων της εποχής μας.
Θα ανέβουμε στην περίσταση;
Θα κυριαρχήσουμε αυτή τη σπάνια και δύσκολη ώρα;
Θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας και θα περάσουμε σε έναν νέο και καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας;
Πιστεύω ότι πρέπει και πιστεύω ότι θα το κάνουμε.
Και όταν το κάνουμε, θα γράψουμε το επόμενο κεφάλαιο στην αμερικανική ιστορία.
Είναι μια ιστορία που μπορεί να ακούγεται σαν ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά για μένα.
Ονομάζεται "American Anthem" και υπάρχει ένας στίχος που ξεχωρίζει:
«Το έργο και οι προσευχές
των αιώνων μας έφεραν μέχρι σήμερα.
Ποια θα είναι η κληρονομιά μας;
Τι θα πουν τα παιδιά μας;…
Ενημερώστε με στην καρδιά
μου Όταν οι μέρες μου περνούν από την
Αμερική
Αμερική,
σας έδωσα τα καλύτερα. "
Ας προσθέσουμε τη δική μας δουλειά και προσευχές στην ιστορία του έθνους μας.
Αν το κάνουμε αυτό, όταν οι μέρες μας περνούν από τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας θα μας πουν ότι έδωσαν τα καλύτερα.
Έκαναν το καθήκον τους.
Θεράπευσε μια σπασμένη γη.
Οι Αμερικανοί μου, κλείνω σήμερα από όπου άρχισα, με έναν ιερό όρκο.
Πριν από τον Θεό και όλους εσάς σας δίνω το λόγο.
Θα είμαι πάντα επίπεδος μαζί σου.
Θα υπερασπιστώ το Σύνταγμα.
Θα υπερασπιστώ τη δημοκρατία μας.
Θα υπερασπιστώ την Αμερική.
Θα δώσω τα πάντα στην υπηρεσία σας χωρίς να σκεφτόμαστε δύναμη, αλλά δυνατότητες.
Όχι προσωπικού ενδιαφέροντος, αλλά για το δημόσιο συμφέρον.
Και μαζί, θα γράψουμε μια αμερικανική ιστορία ελπίδας, όχι φόβου.
Για ενότητα, όχι διαίρεση.
Φωτός, όχι σκοτάδι.
Μια αμερικανική ιστορία αξιοπρέπειας και αξιοπρέπειας.
Της αγάπης και της θεραπείας.
Του μεγαλείου και της καλοσύνης.
Ας είναι αυτή η ιστορία που μας καθοδηγεί.
Η ιστορία που μας εμπνέει.
Η ιστορία που λέει τις επόμενες εποχές που απαντήσαμε στο κάλεσμα της ιστορίας.
Γνωρίσαμε τη στιγμή.
Εκείνη η δημοκρατία και η ελπίδα, η αλήθεια και η δικαιοσύνη, δεν πέθανε στην επιφυλακή μας, αλλά ευημερούσαν.
Ότι η Αμερική μας εξασφάλισε την ελευθερία στο σπίτι και στάθηκε για άλλη μια φορά ως φάρος στον κόσμο.
Αυτό οφείλουμε τους προγόνους μας, ο ένας στον άλλο, και τις επόμενες γενιές.
Έτσι, με σκοπό και αποφασιστικότητα στρέφουμε στα καθήκοντα της εποχής μας.
Υποστηρίζεται από την πίστη.
Οδηγείται από την πεποίθηση.
Και, αφιερωμένοι ο ένας στον άλλο και σε αυτήν τη χώρα που αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.
Είθε ο Θεός να ευλογεί την Αμερική και ο Θεός να προστατεύει τα στρατεύματά μας.
Ευχαριστώ, Αμερική.
Αυτή είναι η ημέρα της δημοκρατίας.
Μια μέρα ιστορίας και ελπίδας.
Ανανέωσης και αποφασιστικότητας.
Μέσα από ένα χωνευτήριο για αιώνες η Αμερική έχει δοκιμαστεί εκ νέου και η Αμερική έχει ανέλθει στην πρόκληση.
Σήμερα, γιορτάζουμε τον θρίαμβο όχι ενός υποψηφίου, αλλά μιας αιτίας, της αιτίας της δημοκρατίας.
Η θέληση του λαού ακούστηκε και η βούληση του λαού έχει ληφθεί υπόψη.
Μάθαμε ξανά ότι η δημοκρατία είναι πολύτιμη.
Η δημοκρατία είναι εύθραυστη.
Και αυτή την ώρα, φίλοι μου, η δημοκρατία έχει επικρατήσει.
Τώρα λοιπόν, σε αυτό το ιερό έδαφος όπου πριν από λίγες μέρες η βία προσπαθούσε να κλονίσει το ίδιο το ίδρυμα του Καπιτωλίου, συναντιόμαστε ως ένα έθνος, υπό τον Θεό, αδιαίρετο, για να πραγματοποιήσουμε την ειρηνική μεταβίβαση εξουσίας όπως έχουμε για περισσότερους από δύο αιώνες.
Κοιτάζουμε μπροστά με τον μοναδικό μας αμερικανικό τρόπο - ανήσυχος, τολμηρός, αισιόδοξος - και βλέπουμε τα βλέμματα στο έθνος που ξέρουμε ότι μπορούμε να είμαστε και πρέπει να είμαστε.
Ευχαριστώ τους προκατόχους μου και των δύο μερών για την παρουσία τους εδώ.
Τους ευχαριστώ από το κάτω μέρος της καρδιάς μου.
Γνωρίζετε την ανθεκτικότητα του Συντάγματός μας και τη δύναμη του έθνους μας.
Όπως και ο Πρόεδρος Κάρτερ, με τον οποίο μίλησα χθες το βράδυ αλλά που δεν μπορεί να είναι μαζί μας σήμερα, αλλά με τον οποίο χαιρετίζουμε για τη διάρκεια της υπηρεσίας του.
Μόλις έχω πάρει τον ιερό όρκο που έκαναν όλοι αυτοί οι πατριώτες - όρκος που ορκίστηκε πρώτα από τον Τζορτζ Ουάσιγκτον
Αλλά η αμερικανική ιστορία δεν εξαρτάται από κανέναν από εμάς, όχι από μερικούς από εμάς, αλλά από όλους μας.
Στο «Εμείς οι άνθρωποι» που αναζητούν μια πιο τέλεια Ένωση.
Αυτό είναι ένα μεγάλο έθνος και είμαστε καλοί άνθρωποι.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων μέσα από καταιγίδες και συγκρούσεις, στην ειρήνη και στον πόλεμο, έχουμε φτάσει μέχρι τώρα. Αλλά έχουμε ακόμη πολλά να διανύσουμε.
Θα προχωρήσουμε προς τα εμπρός με ταχύτητα και επείγον, γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε αυτόν τον χειμώνα κινδύνου και πιθανότητας.
Πολλά για επισκευή.
Πολλά για επαναφορά.
Πολύ για να θεραπεύσει.
Πολλά να χτιστούν.
Και πολλά να κερδίσεις.
Λίγες περίοδοι στην ιστορία του έθνους μας ήταν πιο δύσκολες ή δύσκολες από αυτές που βρισκόμαστε τώρα.
Ένας ιός που χρονολογείται από έναν αιώνα αιωρείται σιωπηλά τη χώρα.
Χρειάστηκαν τόσες ζωές σε ένα χρόνο όσο η Αμερική έχασε σε όλο τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εκατομμύρια θέσεις εργασίας έχουν χαθεί.
Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν.
Μια κραυγή για φυλετική δικαιοσύνη περίπου 400 χρόνια στη δημιουργία μας συγκινεί. Το όνειρο της δικαιοσύνης για όλους δεν θα αναβληθεί πλέον.
Μια κραυγή για επιβίωση προέρχεται από τον ίδιο τον πλανήτη. Μια κραυγή που δεν μπορεί να είναι πλέον απελπισμένη ή πιο ξεκάθαρη.
Και τώρα, μια αύξηση του πολιτικού εξτρεμισμού, της λευκής υπεροχής, της εγχώριας τρομοκρατίας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και θα την νικήσουμε.
Για να ξεπεραστούν αυτές οι προκλήσεις - να αποκατασταθεί η ψυχή και να διασφαλιστεί το μέλλον της Αμερικής - απαιτούνται περισσότερα από λόγια.
Απαιτεί τα πιο ασαφή πράγματα στη δημοκρατία:
Ενότητα.
Ενότητα.
Σε έναν άλλο Ιανουάριο στην Ουάσινγκτον, την Πρωτοχρονιά του 1863, ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε τη Διακήρυξη της Χειραφέτησης.
Όταν έβαλε στυλό σε χαρτί, ο Πρόεδρος είπε: «Αν το όνομά μου έχει μπει ποτέ στην ιστορία θα είναι για αυτήν την πράξη και ολόκληρη η ψυχή μου είναι σε αυτήν»
Ολόκληρη η ψυχή μου είναι μέσα του.
Σήμερα, αυτή την ημέρα του Ιανουαρίου, ολόκληρη η ψυχή μου είναι σε αυτό:
Ενώνοντας την Αμερική.
Ενώνοντας τους ανθρώπους μας.
Και ενώνοντας το έθνος μας.
Ζητώ από όλους τους Αμερικανούς να συμμετάσχουν σε αυτόν τον σκοπό.
Ενώνοντας για να πολεμήσουμε τους κοινούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε:
Θυμός, δυσαρέσκεια, μίσος.
Εξτρεμισμός, ανομία, βία.
Ασθένεια, ανεργία, απελπισία.
Με ενότητα μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα. Σημαντικά πράγματα.
Μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη.
Μπορούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να δουλεύουν σε καλές δουλειές.
Μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας σε ασφαλή σχολεία.
Μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτόν τον θανατηφόρο ιό.
Μπορούμε να ανταμείψουμε την εργασία, να ανοικοδομήσουμε τη μεσαία τάξη και να κάνουμε την υγειονομική περίθαλψη
ασφαλή για όλους.
Μπορούμε να προσφέρουμε φυλετική δικαιοσύνη.
Μπορούμε να κάνουμε την Αμερική, για άλλη μια φορά, την κορυφαία δύναμη για το καλό στον κόσμο.
Ξέρω ότι το να μιλάμε για ενότητα μπορεί να ακούγεται σε μερικούς σαν μια ανόητη φαντασία.
Ξέρω ότι οι δυνάμεις που μας χωρίζουν είναι βαθιές και είναι πραγματικές.
Αλλά ξέρω επίσης ότι δεν είναι καινούργια.
Η ιστορία μας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας μεταξύ του αμερικανικού ιδεώδους που όλοι μας δημιουργήσαμε ίσοι και η σκληρή, άσχημη πραγματικότητα που ο ρατσισμός, ο νατιβισμός, ο φόβος και η δαιμονοποίηση μας έχουν από καιρό χωρίσει.
Η μάχη είναι αιώνια.
Η νίκη δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένη.
Μέσω του εμφυλίου πολέμου, της μεγάλης κατάθλιψης, του παγκόσμιου πολέμου, της 11ης Σεπτεμβρίου, μέσω του αγώνα, της θυσίας και των αποτυχιών, οι «καλύτεροι άγγελοι» μας πάντα κυριαρχούσαν.
Σε κάθε μια από αυτές τις στιγμές, αρκετοί από εμάς συγκεντρώθηκαν για να μας μεταφέρουν όλοι μπροστά.
Και, μπορούμε να το κάνουμε τώρα.
Η ιστορία, η πίστη και ο λόγος δείχνουν τον δρόμο, τον δρόμο της ενότητας.
Μπορούμε να δούμε ο ένας τον άλλον όχι ως αντίπαλους αλλά ως γείτονες.
Μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να σταματήσουμε να φωνάζουμε και να μειώσουμε τη θερμοκρασία.
Διότι χωρίς ενότητα, δεν υπάρχει ειρήνη, μόνο πικρία και μανία.
Χωρίς πρόοδο, μόνο εξαντλητική οργή
Κανένα έθνος, μόνο μια κατάσταση χάους.
Αυτή είναι η ιστορική μας στιγμή κρίσης και πρόκλησης και η ενότητα είναι η πορεία προς τα εμπρός.
Και, πρέπει να συναντηθούμε αυτή τη στιγμή ως Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Αν το κάνουμε αυτό, σας εγγυώμαι, δεν θα αποτύχουμε.
Δεν έχουμε, ποτέ, ποτέ αποτύχει στην Αμερική όταν έχουμε ενεργήσει μαζί.
Και λοιπόν σήμερα, αυτή τη στιγμή και σε αυτό το μέρος, ας ξεκινήσουμε εκ νέου.
Ολοι μας.
Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον.
Ακούστε ο ένας τον άλλον.
Δείτε το ένα το άλλο.
Δείξτε σεβασμό ο ένας στον άλλο.
Η πολιτική δεν χρειάζεται να είναι μια οργισμένη φωτιά που καταστρέφει τα πάντα στο δρόμο της.
Κάθε διαφωνία δεν πρέπει να είναι αιτία για πλήρη πόλεμο.
Και, πρέπει να απορρίψουμε μια κουλτούρα στην οποία τα ίδια τα γεγονότα χειρίζονται και ακόμη κατασκευάζονται.
Οι Αμερικανοί μου, πρέπει να είμαστε διαφορετικοί από αυτό.
Η Αμερική πρέπει να είναι καλύτερη από αυτήν.
Και, πιστεύω ότι η Αμερική είναι καλύτερη από αυτήν.
Κοιτάξτε γύρω.
Εδώ βρισκόμαστε, στη σκιά ενός θόλου του Καπιτωλίου που ολοκληρώθηκε εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, όταν η ίδια η Ένωση κρέμεται από την ισορροπία.
Ωστόσο, υπομείναμε και επικρατήσαμε.
Εδώ κοιτάζουμε το υπέροχο εμπορικό κέντρο όπου ο Δρ Κινγκ μίλησε για το όνειρό του.
Εδώ βρισκόμαστε, όπου πριν από 108 χρόνια σε άλλη εναρκτήρια, χιλιάδες διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν τις γενναίες γυναίκες να βαδίσουν για το δικαίωμα ψήφου.
Σήμερα, σηματοδοτούμε την ορκωμοσία της πρώτης γυναίκας στην αμερικανική ιστορία που εξελέγη σε εθνικό αξίωμα - Αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις.
Μην μου πεις τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν.
Εδώ βρισκόμαστε απέναντι από το Potomac από το Εθνικό Νεκροταφείο του Άρλινγκτον, όπου ήρωες που έδωσαν το τελευταίο πλήρες μέτρο αφοσίωσης στηρίζονται σε αιώνια ειρήνη.
Και εδώ βρισκόμαστε, λίγες μέρες μετά από έναν ταραχώδη όχλο που πίστευε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη βία για να σιωπήσουν τη βούληση του λαού, να σταματήσουν το έργο της δημοκρατίας μας και να μας απομακρύνουν από αυτό το ιερό έδαφος.
Αυτό δεν συνέβη.
Δεν θα συμβεί ποτέ.
Οχι σήμερα.
Οχι αύριο.
Ποτέ.
Σε όλους όσους υποστήριξαν την εκστρατεία μας, ταπεινωθώ από την πίστη που έχετε εμπιστευτεί.
Σε όλους όσους δεν μας υποστήριξαν, επιτρέψτε μου να το πω: Ακούστε με καθώς προχωράμε. Πάρτε ένα μέτρο για μένα και την καρδιά μου.
Και αν εξακολουθείτε να διαφωνείτε, ας είναι.
Αυτή είναι η δημοκρατία. Αυτή είναι η Αμερική. Το δικαίωμα διαφωνίας ειρηνικά, μέσα στα προστατευτικά της Δημοκρατίας μας, είναι ίσως η μεγαλύτερη δύναμη του έθνους μας.
Ακούστε όμως με σαφήνεια: Η διαφωνία δεν πρέπει να οδηγεί σε αποδιοργάνωση.
Και σας το υπόσχομαι: Θα είμαι Πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς.
Θα παλέψω τόσο σκληρά για εκείνους που δεν με υποστήριξαν όσο και για εκείνους που το υποστήριξαν.
Πριν από πολλούς αιώνες, ο Άγιος Αυγουστίνος, ένας άγιος της εκκλησίας μου, έγραψε ότι ένας λαός ήταν ένα πλήθος που οριζόταν από τα κοινά αντικείμενα της αγάπης τους.
Ποια είναι τα κοινά αντικείμενα που αγαπάμε που μας ορίζουν ως Αμερικανούς;
Νομίζω ότι ξέρω.
Ευκαιρία.
Ασφάλεια.
Ελευθερία.
Αξιοπρέπεια.
Σεβασμός.
Τιμή.
Και, ναι, η αλήθεια.
Οι πρόσφατες εβδομάδες και μήνες μάς έχουν διδάξει ένα οδυνηρό μάθημα.
Υπάρχει αλήθεια και υπάρχουν ψέματα.
Το ψέμα είπε για δύναμη και για κέρδος.
Και ο καθένας μας έχει καθήκον και ευθύνη, ως πολίτες, ως Αμερικανοί, και ειδικά ως ηγέτες - ηγέτες που έχουν δεσμευτεί να τιμήσουν το Σύνταγμά μας και να προστατεύσουν το έθνος μας - να υπερασπιστούν την αλήθεια και να νικήσουν τα ψέματα.
Κατανοώ ότι πολλοί Αμερικανοί βλέπουν το μέλλον με κάποιο φόβο και τρόμο.
Κατανοώ ότι ανησυχούν για τη δουλειά τους, για τη φροντίδα των οικογενειών τους, για το τι θα ακολουθήσει.
Το καταλαβαίνω.
Αλλά η απάντηση δεν είναι να στραφείτε προς τα μέσα, να υποχωρήσετε σε ανταγωνιστικές φατρίες, να μην εμπιστεύεστε εκείνους που δεν μοιάζουν με εσάς ή να λατρεύετε τον τρόπο που κάνετε, ή να μην λαμβάνετε τα νέα τους από τις ίδιες πηγές που κάνετε.
Πρέπει να τερματίσουμε αυτόν τον αστικό πόλεμο που βγαίνει κόκκινος ενάντια σε μπλε, αγροτικούς έναντι αστικούς, συντηρητικούς έναντι φιλελεύθερους.
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν ανοίξουμε τις ψυχές μας αντί να σκληρύνουμε τις καρδιές μας.
Αν δείξουμε λίγη ανοχή και ταπεινότητα.
Εάν είμαστε πρόθυμοι να σταθεί στα παπούτσια του άλλου ατόμου για μια στιγμή.
Επειδή εδώ είναι το θέμα της ζωής: Δεν υπάρχει καμία λογική για το τι θα σας αντιμετωπίσει η μοίρα.
Υπάρχουν μερικές μέρες που χρειαζόμαστε ένα χέρι.
Υπάρχουν άλλες μέρες όταν μας καλούν να δανείσουμε.
Έτσι πρέπει να είμαστε μεταξύ μας.
Και, αν είμαστε έτσι, η χώρα μας θα είναι ισχυρότερη, πιο ευημερούσα, πιο έτοιμη για το μέλλον.
Οι συνάδελφοί μου Αμερικανοί, στο έργο μπροστά μας, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.
Θα χρειαστεί όλη μας τη δύναμη για να επιμείνουμε σε αυτόν τον σκοτεινό χειμώνα.
Μπαίνουμε σε μια πιο δύσκολη και θανατηφόρα περίοδο του ιού.
Πρέπει να παραμερίσουμε την πολιτική και τελικά να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πανδημία ως ένα έθνος.
Σας υπόσχομαι αυτό: όπως λέει η Βίβλος, το κλάμα μπορεί να αντέξει για μια νύχτα, αλλά η χαρά έρχεται το πρωί.
Θα το ξεπεράσουμε μαζί
Ο κόσμος παρακολουθεί σήμερα.
Εδώ λοιπόν είναι το μήνυμά μου προς όσους βρίσκονται πέρα από τα σύνορά μας: η Αμερική έχει δοκιμαστεί και βγήκαμε πιο δυνατές για αυτήν.
Θα επισκευάσουμε τις συμμαχίες μας και θα συνεργαστούμε ξανά με τον κόσμο.
Όχι για να ανταποκριθούμε στις χθεσινές προκλήσεις, αλλά σήμερα και αύριο.
Θα οδηγήσουμε όχι μόνο από το παράδειγμα της δύναμής μας αλλά από τη δύναμη του παραδείγματος μας.
Θα είμαστε ένας ισχυρός και αξιόπιστος συνεργάτης για την ειρήνη, την πρόοδο και την ασφάλεια.
Έχουμε περάσει τόσα πολλά σε αυτό το έθνος.
Και, στην πρώτη μου πράξη ως Πρόεδρος, θα ήθελα να σας ζητήσω να συμμετάσχετε σε μια στιγμή σιωπηλής προσευχής για να θυμηθείτε όλα αυτά που χάσαμε τον περασμένο χρόνο από την πανδημία.
Σε αυτούς τους 400.000 συναδέλφους Αμερικανούς - μητέρες και πατέρες, συζύγους και συζύγους, γιους και κόρες, φίλους, γείτονες και συναδέλφους.
Θα τους τιμήσουμε με το να γίνουμε οι άνθρωποι και το έθνος που γνωρίζουμε ότι μπορούμε και πρέπει να είμαστε.
Ας πούμε μια σιωπηλή προσευχή για όσους έχασαν τη ζωή τους, για εκείνους που άφησαν πίσω και για τη χώρα μας.
Αμήν.
Αυτή είναι μια στιγμή δοκιμών.
Αντιμετωπίζουμε μια επίθεση κατά της δημοκρατίας και της αλήθειας.
Ένας οργισμένος ιός.
Αυξανόμενη ανισότητα.
Το τσίμπημα του συστημικού ρατσισμού.
Ένα κλίμα σε κρίση.
Ο ρόλος της Αμερικής στον κόσμο.
Οποιοδήποτε από αυτά θα ήταν αρκετό για να μας προκαλέσει με βαθύ τρόπο.
Αλλά το γεγονός είναι ότι τα αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα, παρουσιάζοντας σε αυτό το έθνος τη μεγαλύτερη ευθύνη.
Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε.
Ολοι μας.
Είναι καιρός για τόλμη, γιατί υπάρχουν πολλά να κάνουμε.
Και αυτό είναι σίγουρο.
Θα κριθούμε, εσείς και εγώ, για τον τρόπο επίλυσης των διαδοχικών κρίσεων της εποχής μας.
Θα ανέβουμε στην περίσταση;
Θα κυριαρχήσουμε αυτή τη σπάνια και δύσκολη ώρα;
Θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας και θα περάσουμε σε έναν νέο και καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας;
Πιστεύω ότι πρέπει και πιστεύω ότι θα το κάνουμε.
Και όταν το κάνουμε, θα γράψουμε το επόμενο κεφάλαιο στην αμερικανική ιστορία.
Είναι μια ιστορία που μπορεί να ακούγεται σαν ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά για μένα.
Ονομάζεται "American Anthem" και υπάρχει ένας στίχος που ξεχωρίζει:
«Το έργο και οι προσευχές
των αιώνων μας έφεραν μέχρι σήμερα.
Ποια θα είναι η κληρονομιά μας;
Τι θα πουν τα παιδιά μας;…
Ενημερώστε με στην καρδιά
μου Όταν οι μέρες μου περνούν από την
Αμερική
Αμερική,
σας έδωσα τα καλύτερα. "
Ας προσθέσουμε τη δική μας δουλειά και προσευχές στην ιστορία του έθνους μας.
Αν το κάνουμε αυτό, όταν οι μέρες μας περνούν από τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας θα μας πουν ότι έδωσαν τα καλύτερα.
Έκαναν το καθήκον τους.
Θεράπευσε μια σπασμένη γη.
Οι Αμερικανοί μου, κλείνω σήμερα από όπου άρχισα, με έναν ιερό όρκο.
Πριν από τον Θεό και όλους εσάς σας δίνω το λόγο.
Θα είμαι πάντα επίπεδος μαζί σου.
Θα υπερασπιστώ το Σύνταγμα.
Θα υπερασπιστώ τη δημοκρατία μας.
Θα υπερασπιστώ την Αμερική.
Θα δώσω τα πάντα στην υπηρεσία σας χωρίς να σκεφτόμαστε δύναμη, αλλά δυνατότητες.
Όχι προσωπικού ενδιαφέροντος, αλλά για το δημόσιο συμφέρον.
Και μαζί, θα γράψουμε μια αμερικανική ιστορία ελπίδας, όχι φόβου.
Για ενότητα, όχι διαίρεση.
Φωτός, όχι σκοτάδι.
Μια αμερικανική ιστορία αξιοπρέπειας και αξιοπρέπειας.
Της αγάπης και της θεραπείας.
Του μεγαλείου και της καλοσύνης.
Ας είναι αυτή η ιστορία που μας καθοδηγεί.
Η ιστορία που μας εμπνέει.
Η ιστορία που λέει τις επόμενες εποχές που απαντήσαμε στο κάλεσμα της ιστορίας.
Γνωρίσαμε τη στιγμή.
Εκείνη η δημοκρατία και η ελπίδα, η αλήθεια και η δικαιοσύνη, δεν πέθανε στην επιφυλακή μας, αλλά ευημερούσαν.
Ότι η Αμερική μας εξασφάλισε την ελευθερία στο σπίτι και στάθηκε για άλλη μια φορά ως φάρος στον κόσμο.
Αυτό οφείλουμε τους προγόνους μας, ο ένας στον άλλο, και τις επόμενες γενιές.
Έτσι, με σκοπό και αποφασιστικότητα στρέφουμε στα καθήκοντα της εποχής μας.
Υποστηρίζεται από την πίστη.
Οδηγείται από την πεποίθηση.
Και, αφιερωμένοι ο ένας στον άλλο και σε αυτήν τη χώρα που αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.
Είθε ο Θεός να ευλογεί την Αμερική και ο Θεός να προστατεύει τα στρατεύματά μας.
Ευχαριστώ, Αμερική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου