ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΕΛΦΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ; (μέρος Δεύτερο) / του Α.Γ

Το μεγάλο μυστήριο  που ζητά   επειγόντως απάντηση είναι:

Τι φταίει και ο  Δήμος  Δελφών και η Φωκίδα   βρίσκονται πανελλαδικά στην χειρότερη θέση παραγωγικά εργασιακά πληθυσμιακά κ.λ.π.; Και μάλιστα σε μια  Ελλάδα που βρίσκεται παγκοσμίως σε πολύ άσχημη κατάσταση στα ίδια μεγέθη. Ο δήμος Δελφών στον πάτο σε παγκόσμιο επίπεδο;

       Οι μόνες μεγάλες  επιχειρήσεις που υπάρχουν στο Δήμο Δελφών  είναι από αυτές που έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής εξαιτίας των περιβαλλοντικών νόμων που πρέπει να εφαρμόσουν , δηλαδή του είδους των επιχειρήσεων    που σε υπανάπτυκτες χώρες παίζουν παιχνίδια φτωχοποίησης  προκειμένου να ερημώσει ο τόπος ώστε ανενόχλητες στην συνέχεια να μην τηρούν τους περιβαλλοντικούς νόμους και τα λεφτά να μένουν στα ταμεία.

      Στον δήμο Δελφών δεν υπάρχει ούτε μία μεγάλη επιχείρηση  χαμηλών περιβαλλοντικών επιπτώσεων  που να αφορά στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Π.χ. τυποποίησης συσκευασίας και εξαγωγής λαδιού ή ελιάς, εμφιάλωσης νερού παρότι έχει τα πιο πλούσια σε νερό βουνά της Ελλάδας, ή  τουρισμού   παρότι πρωτοστάτησε πανελλαδικά μετά τον  πόλεμο  στον κλάδο αυτό.  

Κάποιες από τις πτυχές της υπόθεσης είναι πολύ απλές και μπορούν να γίνουν κατανοητές από τον καθένα. Τι κίνητρο μπορεί να έχει κάποια εταιρία για να θέλει την παρακμή και την ερήμωση ενός τόπου;

           Στην  εξόρυξη κοστίζει  πολύ περισσότερο η υπόγεια από ότι η επιφανειακή οπότε συμφέρει κατά πολύ να κάνουν επιφανειακές. Όταν κάνουν  επιφανειακές εξορύξεις, γλυτώνουν τεράστια ποσά  εάν έχουν τρόπο να μην κάνουν αποκαταστάσεις  που να εξαφανίζουν την καταστροφή που προκάλεσαν  στο τοπίο. Εάν   μετά από πολλά χρόνια μαζευτούν χρέη σε αποκαταστάσεις που ξεπερνούν  την ίδια την αξία της εταιρίας, τότε τα παιχνίδια ελέγχου  της κοινωνίας και της πολιτείας είναι  απαραίτητα και για να μην ζητήσει ποτέ κανείς  τα χρωστούμενα. 

          Στις υπόγειες εξορύξεις, κοστίζουν πάρα πολύ τα μέτρα ασφαλείας οπότε μένουν πολλά χρήματα στο ταμείο εάν καταφέρνουν να μην τα πληρώνουν . Απαραίτητη  συνθήκη η σιωπή των υποψήφιων θυμάτων, δηλαδή η απόλυτη εξάρτηση από την εταιρία.

          Στις εξορύξεις γενικά,  η εταιρία υποχρεούται να κάνει πάρα πολλά έξοδα για να εξασφαλίσει ότι  κάθε  κοίτασμα  δεν σχετίζεται με μία υπόγεια  λίμνη από αυτές  που υπάρχουν στα βουνά από ασβεστόλιθο ή άλλα στεγανά πετρώματα  (π.χ. όπως είναι η Γκιώνα και ο Παρνασσός). Είναι οι λίμνες  στα  κενά μεταξύ των διάφορων στρωμάτων  βράχου με την σωστή κλίση, που κρατάνε τα νερά των βροχών και των χιονιών κάθε χειμώνα και από τις  ρωγμές τους έχουμε τις γνωστές πηγές από τις οποίες έπιναν οι άνθρωποι νερό από τα βάθη των αιώνων μέχρι σήμερα. Όταν δεν υπάρχει ζήτημα υπόγειων νερών, τότε και μόνο τότε,  η εταιρία μπορεί  να ζητήσει άδεια να κάνει την εξόρυξη. Όλα αυτά θα έπρεπε να τα ελέγχει το Ελληνικό Κράτος με τις τοπικές υπηρεσίες που θα πρέπει να έχουν προσωπικό για αυτή την δουλειά. Στην περίπτωση που παρά τα έξοδα των ερευνών διαπιστώνεται έστω και την τελευταία στιγμή ότι ένα κοίτασμα  αγγίζει  τέτοια υπόγεια λίμνη, η εταιρία θα πρέπει να το ξεχάσει. Εάν μια εταιρία δεν κάνει έρευνα ακριβείας και βρεί δε βρεί υπόγεια λίμνη το κοίτασμα το παίρνει, τότε τα κέρδη είναι μεγάλα. Σε αυτή την περίπτωση τα βουνά  και τα χωριά   χάνουν το ένα μετά το άλλο τις πηγές που έπιναν νερό επι αιώνες-χιλιετίες. Αυτό συμβάλει  σημαντικά στην ερήμωση του χωριού. Εάν ο αρμόδιος ΟΤΑ μπει στα έξοδα να φέρει νερό από μακριά, εκεί που οι κάτοικοι είχαν δωρεάν νερό της καλύτερης δυνατής ποιότητας,  στην θέση του δωρεάν νερού άριστης ποιότητας της φύσης, ΟΤΑ και κάτοικοι  θα πληρώνουν στο διηνεκές   τα κέρδη μιας φοράς  της εταιρίας.       

             Κατά την εξόρυξη π.χ. βωξίτη,  παράγονται και πολλά βιομηχανικά  απόβλητα που είναι τα μπάζα από τα απλά  πετρώματα που θρυμματίστηκαν  κατά την εξόρυξη του μεταλλεύματος  αλλά δεν έχουν αξία. Κανονικά αυτά τα μπάζα θα  πρέπει να πληρώνουν να τα μεταφέρουν στα κενά παλαιότερων εξοφλημένων  κοιτασμάτων ή οπουδήποτε δεν επιβαρύνουν επιπλέον το περιβάλλον. Εάν η εταιρία τα πετά ανεξέλεγκτα  στις πλαγιές των βουνών δίπλα στο κάθε κοίτασμα και στις πλαγιές των δρόμων που άνοιξε για να πάει σε αυτό,  καταστρέφει ακόμα περισσότερο δάσος με τρόπο που δεν θα ξαναφυτρώσει ποτέ.   Και πάλι τα έξοδα που δεν έγιναν μένουν στα ταμεία.

 Φάκελος Ιχθυοκαλλιέργειες

            Ιχθυοκαλλιέργειες υπάρχουν σε πολλές χώρες της Μεσογείου και του κόσμου.  Εάν  μία εταιρία αντί να μετακινεί   κάθε κάποια χρόνια τα κλουβιά  όπως προβλέπεται τα αφήνει  συνεχώς στην ίδια θέση, καταστρέφει   αυτό  που προστατεύουν οι   νόμοι που καταπατά αλλά τα έξοδα μένουν στο ταμείο.

           Εάν αναπτύσσει κλουβιά σε όλο και περισσότερους όρμους , είναι  σαφώς πολύ μικρότερου κόστους  από το να φτιάχνει εγκαταστάσεις ανοιχτής θάλασσας, δηλαδή νησίδες κλουβιών ένα μίλι από την ακτή που δεν ενοχλούν  την οικιστική χρήση  και δεν απαγορεύουν την τουριστική ανάπτυξη στην ακτογραμμή. Στα ανοιχτά   έχει και περισσότερο κόστος  καθημερινής μετακίνησης, και μεγαλύτερο κόστος  ποιότητας και αντοχής  εγκαταστάσεων για να μην κινδυνεύουν από το ότι είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον καιρό. 

          Επίσης,  μετακινώντας ή μη τα κλουβιά κάθε κάποια χρόνια, δεν θα έπρεπε να φτιάχνει κλουβιά πάνω από  περιοχές με οργανισμούς πολύτιμους για το οικοσύστημα όπως λιβάδια ποσειδωνίας από τα οποία εξαρτάται άμεσα το ότι το οικοσύστημα δεν κινδυνεύει με κατάρρευση.  Για να μην συμβεί αυτό όμως θα έπρεπε και πάλι τα κλουβιά να φτιάχνονται στα ανοιχτά σε μεγάλα βάθη που κοστίζει.

          Επίσης εφόσον μία εταιρία έχει βρει τις συνθήκες να φτιάχνει κλουβιά δίπλα στην ακτογραμμή, συμφέρει πάρα πολύ να τα φτιάχνει εκεί που προϋπάρχουν δρόμοι που φτάνουν στην ακτογραμμή αυτή επειδή    οδηγούν σε οικισμούς  ντόπιων ή παραλίες  ή αγροτικές εκτάσεις.   Το ότι οι οικισμοί και οι παραλίες απαξιώνονται εντελώς  για τους ντόπιους και αποκλείεται  ο τουρισμός   βολεύει συμπτωματικά ή μη αφάνταστα στον στόχο της ερήμωσης και του ελέγχου της περιοχής  όπως προαναφέρθηκε.

        Είναι εύκολο μία εταιρία να καμαρώνει ότι έχει μεγάλες εξαγωγές και αυτό ανεβάζει το κύρος της στους αρμοδίους που υπογράφουν εύκολα και νέες άδειες.  Στην πραγματικότητα όμως είναι ντροπή,  για μία πολιτεία και μία κοινωνία, να καμαρώνουν  ότι κάνουν  εξαγωγές προϊόντων επειδή παράγουν   εις βάρος του τόπου και του μέλλοντος των παιδιών τους. Δεν είναι επίτευγμα να παράγεις  τριτοκοσμικά με αποτέλεσμα  τα  προϊόντα να είναι φτηνότερα από αυτά που παράγουν οι ανταγωνιστές στις πολιτισμένες χώρες.  Είναι κατάντια.

 Φάκελος Αιολικά πάρκα

          Τα αιολικά πάρκα βρίσκονται σαν περιβαλλοντικό  και επιχειρηματικό εγχείρημα σε παγκόσμια κρίση. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες  ισχυρίζονται ότι με τον τρόπο που εγκαθίστανται  χωρίς σύστημα αποθήκευσης  της ενέργειας που παράγουν όταν δεν την χρειαζόμαστε (οπότε την πετάμε)   δεν σώζουν τίποτα. Δεκαετίες μετά την εγκατάσταση των πρώτων με πρόσχημα ότι έτσι θα σωθεί ο πλανήτης  δεν υπάρχει ούτε μία αναλυτική αναφορά  που να αποδεικνύει ότι  η χρήση τους μας γλυτώνει από το κάψιμο λιγνίτη  περισσότερου απ’ ότι κάψαμε για να την φτιάξουμε.  Όλο και περισσότερα στοιχεία  που προκύπτουν από την πραγματικότητα  στοιχειοθετούν και τις σοβαρές αρνητικές  περιβαλλοντικές επιπτώσεις.  Αιολικά πάρκα δεν φτιάχνονται πλέον ούτε στις χώρες παραγωγής τους αλλά τα εργοστάσια εξακολουθούν να  υπάρχουν και να μπορούν να βγάλουν κέρδος. Τα αιολικά πάρκα προς το παρόν   μπαίνουν όπου βρουν τριτοκοσμικές συνθήκες. Σε κοινωνίες που δεν μπορούν να αντιληφθούν τις περιβαλλοντικές ή οικονομικές αρνητικές επιπτώσεις ή  ερημωμένες και «εκπαιδευμένες»  να μην αντιδρούν.

           Ο άνεμος  που έρχεται από μεγάλη απόσταση από την θάλασσα  (ή από ένα πολύ  μεγάλο κάμπο) και ξαφνικά συναντά ένα βουνό, περνά πάνω  από τις πρώτες κορυφές με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα απ’ ότι ήρθε μέχρι εκεί. Έτσι στις παραλιακές βουνοκορφές  τα αιολικά έχουν μεγαλύτερη απόδοση απ΄ ότι σε οποιαδήποτε βουνοκορυφή στην ενδοχώρα, άρα μεγαλύτερη απόδοση κερδών.

         Επίσης, όσο πιο κοντά σε  κατοικημένες περιοχές τόσο το καλύτερα διότι  είναι πιο κοντά σε υπάρχων δίκτυο μεταφοράς ρεύματος και έχουν μειωμένο κόστος κατασκευής για να συνδεθούν σε αυτό.

         Το ότι οι οικισμοί   οι παραλίες και τα βουνά με θέα στο βιομηχανικό τοπίο των αιολικών πάρκων  αποκλείεται  ο τουρισμός,  ιδιαίτερα σε περιοχές σαν την Ελλάδα   βολεύει αφάνταστα στον στόχο της ερήμωσης και πλήρη ελέγχου της περιοχής  όπως προαναφέρθηκε προκειμένου να μπορούν να μπουν ακόμα περισσότερα πάρκα χωρίς αντιδράσεις. Εργοστάσια υπάρχουν, κοινωνίες κορόιδα είναι το ζητούμενο.

-Υπάρχουν εταιρίες εξόρυξης, ιχθυοκαλλιεργειών και αιολικών πάρκων στην περιοχή των Δελφών που καταπατούν έως αγνοούν την περιβαλλοντική νομοθεσία;

     Εάν ναι, έχουν και το κίνητρο  να κάνουν ότι και οι όμοιές τους στις υπανάπτυκτες χώρες  για να μπορούν να το κάνουν αυτό στο διηνεκές. 

-Υπάρχουν σεληνιακά τοπία στα βουνά των Δελφών από επιφανειακές εξορύξεις και άναρχο πέταμα μπαζών στις πλαγιές;

-Υπάρχουν στα βουνά σεληνιακά τοπία, δηλαδή χρέη αποκαταστάσεων που συγκαλύπτουν μέχρι και  σήμερα οι Κυβερνήσεις;

-Έχουν χαθεί τον τελευταίο μισό αιώνα  πηγές που πότιζαν ανθρώπους και ζώα από τα βάθη της ιστορίας; 

-Υπάρχουν προβλήματα ασφάλειας στις στοές;

-Υπάρχουν κλουβιά ιχθυοκαλλιεργειών στην ανοιχτή θάλασσα στους Δελφούς;

-Υπάρχει στους Δελφούς και την Φωκίδα παραλιακό μέτωπο που περνά δρόμος και να μην υπάρχουν ή να μην προβλέπεται  να μπουν ιχθυοκαλλιέργειες;

-Μετακινούνται τα κλουβιά των ιχθυοκαλλιεργειών κάθε κάποια χρόνια

-Μπαίνουν κλουβιά πάνω από λιβάδια ποσειδωνίας;

-Υπάρχει παραλιακό μέτωπο στην Φωκίδα όπου να μην φαίνονται ή να μην προβλέπεται να μπουν αιολικά πάρκα;   

-Έχουν μήπως οι εταιρίες αυτές  σχέσεις μεταξύ τους, είτε κοινούς μετόχους είτε  ως προς τα πρόσωπα της τοπικής πολιτικής και της κοινωνίας που τις υποστηρίζουν; 

-Εμπλέκονται οι εταιρίες αυτές στις κατά καιρούς εκλογές προκειμένου να ελέγξουν την περιοχή των Δελφών και της Φωκίδας; Τάζουν εργασία στους εναπομείναντες απελπισμένους ιθαγενείς πριν από κάθε εκλογές προκειμένου να ελέγξουν το αποτέλεσμα και να προωθήσουν εκ νέου στην ανεργία και την ερημοποίηση; 

Όλοι οι κάτοικοι που ενδιαφέρονται πραγματικά   έχουν πολύ καλή εικόνα της απάντησης σε όλα αυτά.

Υπάρχουν περιοχές που να είχαν πέσει  στα δίχτυα βρώμικων παιχνιδιών ελέγχου απαξίωσης και ερημοποίησης και να ξέφυγαν;

Ναι. Και στην Ελλάδα και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Το παιχνίδι είναι δυναμικό. Όπου βρίσκουν και όσο βρίσκουν τα κάνουν. Όταν  αντιδράσουν με αποφασιστικότητα οι κάτοικοι της περιοχής, τελικά κερδίζουν και παίρνουν πίσω τον τόπο τους .

Αρκεί να μην είναι αργά όταν αντιδράσουν.

(συνεχίζεται αύριο)