ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ( του Σαράντη Μιχαλόπουλου)

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΗΜΕΡΑ

Προσωπικές εμπειρίες των τελευταίων ημερών.

Τράπεζα Α : Επισκέπτομαι σχεδόν καθημερινά την ιστοσελίδα με τα στοιχεία του λογαριασμού που έχω (απλός συνταξιοδοτικός λογαριασμός). Κάποια στιγμή προσέχω μία σημείωση που λέει : Αναβαθμίστε τον λογαριασμό σας σε προνομιακό. Η αναβάθμιση θα γίνει αυτόματα στις 15/09/2025. Μπαίνω σε σχετικό σύνδεσμο που υπάρχει εκεί, για να μάθω λεπτομέρειες και βλέπω ότι, η αναβάθμιση αυτή θα σημαίνει μηνιαία χρέωση 0,8 €, ενώ τα «προνόμια» που θα έχω θα είναι

• Δωρεάν εισερχόμενα και εξερχόμενα εμβάσματα (δεν κάνω)

• Δωρεάν πληρωμές λογαριασμών και οφειλών (ήδη δεν πληρώνω καμία προμήθεια)

• Δωρεάν πάγιες εντολές (δεν έχω)

• Δωρεά φόρτιση prepaid κάρτας (δεν έχω)

Ευτυχώς προσέχω ότι στο τέλος υπάρχει η υποσημείωση : Αν δεν επιθυμείτε την αναβάθμιση, μπορείτε να επιλέξετε Διαχείριση Αναβάθμισης. 

Εκείνο που σκέφτομαι είναι πόσοι πελάτες της τράπεζας θα προσέξουν αυτή τη σημείωση και δεν θα βρεθούν χωρίς να το καταλάβουν να πληρώνουν μία προμήθεια (έστω μικρή) για «προνόμια» που δεν θα χρησιμοποιούν.

Τράπεζα Β : Θέλω να κάνω μία απλή ερώτηση για λογαριασμό δανείου. Διαπιστώνω ότι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας είναι μέσω ραντεβού, το οποίο όμως δεν μπορεί να κλειστεί νωρίτερα από μία εβδομάδα μετά. Αναρωτιέμαι αν η ερώτηση αυτή ήταν κρίσιμη για μία άλλη ενέργεια που ήθελα να κάνω, τι νόημα θα είχε αυτή η τηλεφωνική ή με προσωπική επίσκεψη σε υποκατάστημα «εξυπηρέτηση».

Τράπεζα Γ : Θέλω να χρησιμοποιήσω το e-banking, αλλά αποτυγχάνω να συνδεθώ διότι οι κωδικοί μου είναι λανθασμένοι. Προσπαθώ να τους ανακτήσω με τον τρόπο που προβλέπεται, αλλά δεν μπορώ να το ολοκληρώσω, διότι δεν μου έρχεται email με κωδικό επιβεβαίωσης (ΟΤΡ) που μου στέλνει το σύστημα. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μπλοκαριστεί ο λογαριασμός μου.

Παίρνω τηλέφωνο την τράπεζα και μου απαντά αυτόματος τηλεφωνητής, ο οποίος, στη δήλωσή μου ότι «έχουν μπλοκαριστεί οι κωδικοί», με καθοδηγεί λεπτομερώς να κάνω τη διαδικασία που ήδη είχα κάνει. Στην νέα δήλωσή μου ότι «το έχω κάνει αλλά χωρίς επιτυχία», εισπράττω μία απάντηση «δεν σας καταλαβαίνω» και ο αυτόματος τηλεφωνητής μου επαναλαμβάνει τα ίδια που μου είπε νωρίτερα.

Καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να βρω άκρη με την «τεχνητή νοημοσύνη» και τον «έξυπνο τηλεφωνητή» και αναγκάζομαι να καταφύγω σε ραντεβού τηλεφωνικό. Ευτυχώς, στην τράπεζα αυτή, το ραντεβού αυτό κλείνεται σε δύο ημέρες (και όχι 7, όπως στην προηγούμενη τράπεζα), οπότε διαπιστώνεται ότι το email δεν ερχόταν, διότι δεν είχαν επιβεβαιωθεί τα στοιχεία επικοινωνίας, παρότι τα στοιχεία αυτά υπάρχουν καταχωρημένα στο σχετικό μητρώο του Δημοσίου. Επομένως, χρειάζεται νέο ραντεβού με επίσκεψη σε υποκατάστημα. Ευτυχώς και εδώ, το ραντεβού αυτό γίνεται σε δύο ημέρες, δηλαδή η «εξυπηρέτηση» γίνεται σε 4 ημέρες και με φυσική παρουσία σε υποκατάστημα. Να σημειωθεί εδώ ότι στην κωμόπολη που μένω (Ιτέα), δεν υπάρχει υποκατάστημα και χρειάστηκε να μεταβώ στην κοντινή πόλη της Άμφισσας.

Όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές εμπειρίες, που με έκαναν να προβληματιστώ για το πως έχουν εξελιχθεί οι τράπεζες το τελευταίο διάστημα.

Μαζί με αυτά, ήρθε και ένα χιουμοριστικό κείμενο που διάβασα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και το οποίο μου άρεσε τόσο πολύ, που σκέφθηκα ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να το μοιραστώ και με άλλους συμπολίτες μου, που σίγουρα θα έχουν και εκείνοι ανάλογες εμπειρίες.

Ακολουθεί το κείμενο :

΄Έχετε πάει σε ΤΡΑΠΕΖΑ τον τελευταίο καιρό ???

Νιώσατε τουλάχιστον σαν καθυστερημένος ή σαν ενοχλητική μύγα κολλημένη στο τζάμι του υποκαταστήματος ???

Νιώσατε πως για να μπεις σε τράπεζα πλέον πρέπει να έχεις τουλάχιστον μάστερ στην πληροφορική ???

Αν ΝΑΙ σας ενδιαφέρει το παρακάτω κείμενο ...

Σήμερα ήρθε ο διευθυντής της τράπεζας που με εξυπηρετεί στην περιοχή μου να ψωνίσει από το κρεοπωλείο μου.

Πρώτα τον έβαλα να κάτσει σε μια καρέκλα για 30 λεπτά.

Όταν ευκαίρησα, τον ρώτησα τι θέλει και απάντησε ότι θέλει μπιφτέκια για χάμπουργκερ.

Του είπα ότι τώρα πουλάμε μπιφτέκια για μπέργκερ μόνο τις Παρασκευές.

Εναλλακτικά παρήγγειλε λουκάνικο αλλά του είπα ότι λουκάνικα πουλάμε από 8:30 εως 10:00 μόνο Τρίτη και Πέμπτη.

Είδε και αποείδε, παρήγγειλε ένα κοτόπουλο κομμένο στα τέσσερα.

Του έδωσα το κοτόπουλο, τα μαχαίρια και το ψαλίδι και του είπα να το κόψει μόνος του.

Όπως το περίμενα, απάντησε ότι δεν ήξερε πώς να το κάνει και ότι δεν ήταν δικιά του δουλειά.

Του απάντησα ευγενικά: 

- Αφού είναι η πρώτη φορά, θα σας βοηθήσω αλλά από εδώ και πέρα, θα πρέπει να το κάνετε μόνος σας, καθώς οι οδηγίες για τον τρόπο είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα μας και στην αντίστοιχη εφαρμογή για κινητά.

Με κοίταξε αποσβολωμένος και μου ζήτησε να σοβαρευτώ και να κάτσουμε να μιλήσουμε λογικά.

Του είπα ότι αν δεν ζητούσε ραντεβού, θα ήταν εντελώς αδύνατο να μου μιλήσει.

Τελικά πήρε το κοτόπουλο, το οποίο του ετοίμασα αλλά του εξήγησα ότι πέραν του κόστους, πρόσθεσα και τα τέλη συντήρησης του εξοπλισμού για το κόψιμο του κοτόπουλου.

Κατόπιν του επέστησα την προσοχή ότι στα πλαίσια της συνεργασίας μας αν θέλει να συνεχίσει να εξυπηρετείται από εμάς, θα πρέπει να προμηθευτεί την κάρτα της επιχείρησής μας που τον δεσμεύει να αγοράζει δύο κιλά παϊδάκια κάθε 15 μέρες, ειδάλλως θα έχει προσαύξηση 3% στις τιμές λιανικής στις υπόλοιπες συναλλαγές.

Μου ψέλλισε ένα κοσμητικό επίθετο και έφυγε μουρμουρίζοντας αλλά μετά από λίγο το ξανασκέφτηκε και επέστρεψε να πάρει το κοτόπουλο γιατί ήταν αργά να πάει αλλού και θα έμενε νηστικός.

Η ιστοριούλα μας είναι φανταστική αλλά φαντάζεστε να υπήρχε αυτό το φέρσιμο σε ένα κρεοπωλείο που ψωνίζατε για χρόνια και ξαφνικά να σας έθεταν αυτούς τους όρους;

Λοιπόν έτσι και χειρότερα μας φέρονται οι τράπεζες.

Εκτός από το να τους εμπιστευόμαστε τα λεφτά μας με τα οποία δουλεύουν, όταν αποτυγχάνουν, πρέπει να τις βοηθήσουμε να επανακάμψουν και πάλι με τα δικά μας λεφτά.

Μας παρέχουν όλο και λιγότερες υπηρεσίες με εξυπηρέτηση από υπαλλήλους στα καταστήματα, αναγκάζοντάς μας να κάνουμε εμείς την δουλειά τους, ενώ πληρώνουμε και προμήθεια σε κάθε συναλλαγή με το ποσό αυθαίρετα και μονομερώς επιβεβλημένο.

Αν δεν μπορούμε να αντιδράσουμε αλλιώς, τουλάχιστον ας το κυκλοφορήσουμε...