Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΠΩΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΣ; (ΑΜΦΙΣΣΑΣ)


Αρκετοί οι ενδιαφερόμενοι για τον ιστορικό συνεταιρισμό της Άμφισσας

Εν Δελφοίς, Έντυπη Έκδοση, 8 Μαίου
 Ως μονόδρομος δείχνει να φαντάζει για τους περισσότερους στον καλλιεργητικό κόσμο της περιοχής η πώληση μέρους ή του συνόλου του Ελαιουργικού Αγροτικού Συνεταιρισμού Άμφισσας, του διαδόχου σχήματος της ιστορικής ‘Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Άμφισσας, που χρονολογείται από το 1935 και αποτελεί ένα από τα εμβληματικά και ταυτοτικά στοιχεία της σύγχρονης ιστορίας της πόλης. 
Τα οικονομικά προβλήματα που συνεχίζουν να ταλανίζουν το συνεταιρισμό, παρά τις προσπάθειες Ξηρού και ΔΣ, σε συνδυασμό με την αποψίλωσή του από μέλη, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελαιοκαλλιέργειας που δεν βρίσκουν λύση από το πολιτικό προσωπικό του τόπου -παρά την περί του αντιθέτου πλούσια σχετική ρητορεία χρόνια τώρα- αλλά και η αδράνεια που για του δικούς του λόγους έχει επιδείξει ο παραγωγικός κόσμος της περιοχής παρά την εξόχως προβληματική εικόνα του συνεταιρισμού τα τελευταία χρόνια, οδηγούν, όπως αναφέρουν στην Εν Δελφοίς πηγές και εκτιμήσεις από διάφορες πλευρές του παραγωγικού κόσμου της περιοχής, κατά τρόπο νομοτελειακό και με μαθηματική ακρίβεια είτε σύντομα είτε πολύ σύντομα στον οριστικό εκφυλισμό και το τέλος του συνεταιρίζεσθαι στον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας στον περίφημο ελαιώνα της Άμφισσας μετά από 85 περίπου χρόνια, ως μόνη λύση πλέον, μιας και η φθίνουσα πορεία του συνεταιρισμού δείχνει πια ως μη αναστρέψιμη.  
Ελάχιστες πλέον οι συνεταιριστικές μερίδες
Τα μέλη του συνεταιρισμού πια που έχουν απομείνει είναι λιγότερα από 50. Μετά τη θέσπιση της τιμής της μερίδας στα 500 ευρώ, όπως είχε ανακοινωθεί σε παλαιότερη γενική συνέλευση προκειμένου να αντιμετωπιστούν εν είδει εσωτερικού δανεισμού τα αυξημένα οικονομικά προβλήματα του συνεταιρισμού, δεν προσήλθαν, όπως ήταν αναμενόμενο, καλλιεργητές ή παλιοί μεριδιούχοι για να πληρώσουν το συγκεκριμένο αντίτιμο. Επιλογή της διοίκησης, βέβαια, που κατακρίθηκε με καθολικό και έντονο τρόπο από καλλιεργητές και πρώην συνεταιριστές και που απώθησε πάρα πολλούς πρώην μεριδιούχους. Αποτέλεσμα, οι αθρόες διαγραφές συνεταιριζομένων-μεριδιούχων και εν τέλει ο ΕΑΣ να απομείνει με λιγότερους από 50 συνεταιριζομένους ενεργούς.
Επιλογή, πρόσθετα, που έχει καταγγελθεί δημόσια από καλλιεργητές (στην ανοικτή συζήτηση με τον τ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Στ. Αραχωβίτη στην Άμφισσα στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη), ως σκόπιμη κίνηση απαξίωσης του συνεταιρισμού. Φυσικά, μετά από την εξέλιξη αυτή, και για όποιο λόγο κι αν τελικά συνέβη, ούτε τα οικονομικά ανοίγματα στάθηκε δυνατό να αντιμετωπιστούν, τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο, ούτε βέβαια μπορεί κανείς να μιλάει στα σοβαρά ουσιαστικά για συνεταιρισμό, όταν από τους 2.000 και πλέον καλλιεργητές “συνεταιριζόμενοι” είναι ένα αμελητέο και απειροελάχιστο πια ποσοστό, κι αυτό αποτελώντας έναν κύκλο “συγγενών και φίλων”. 
Ενεργός ξανά 
Μέχρι και πρόσφατα ο Συνεταιρισμός εμφανιζόταν ανενεργός. Το καθεστώς αυτό, εν τούτοις, εδώ και λίγο καιρό έχει μεταβληθεί και εμφανίζεται ως ενεργός, παρόλο, βέβαια, που τις δύο τελευταίες καλλιεργητικές σεζόν δεν λειτούργησε ουσιαστικά και δεν επιτέλεσε το ρόλο του, αν και βέβαια θα μπορούσε να το πράξει με πιστώσεις, όπως άλλωστε είχε δηλώσει σχετικά και ο Πρόεδρος του ΔΣ σε δικαστήριο πριν λίγο καιρό. 
Απόφαση που είχε επικυρωθεί από το διοικητικό συμβούλιο, το οποίο, εν πολλοίς άλλωστε, απαρτίζεται, όπως είναι γνωστό, από πρόσωπα του οικείου προεδρικού περιβάλλοντος, όπως γενικότερα συμβαίνει και με την μεγάλη πλειοψηφία της αποψιλωμένης Γενικής Συνέλευσης. Η εξέλιξη αυτή προέκυψε μετά και τη δεύτερη παρουσία του ορκωτού λογιστή και τον έλεγχο που ο τελευταίος πραγματοποίησε και κατά πάσα βεβαιότητα δεν είναι άσχετη με τα σενάρια περί πώλησης του εργοστασίου. 
Οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές 
Τέλος του τρέχοντος μήνα είναι προσδιορισμένη εξαμηνιαία πληρωμή δόσης της τάξης μεγέθους των 50.000 ευρώ προς την Τράπεζα Πειραιώς για το δάνειο που έχει ληφθεί για το εργοστάσιο. Προθεσμία ιδιαίτερα απαιτητική και ανελαστική για τις υποχρεώσεις του ΕΑΣ, με την επόμενη ισόποση δόση να τοποθετείται χρονικά για το τέλος περίπου του έτους. Στην προοπτική αυτή, και πάντα σύμφωνα με πληροφορίες μας, ήδη δύο ενδιαφερόμενοι για την εξαγορά του Συνεταιρισμού και, κυρίως, των εγκαταστάσεών του στην Άμφισσα, έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να εξαγοράσουν τμήμα ή το όλον του εργοστασίου.
Ο ένας αξ αυτών, πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, ενεργεί εδώ και καιρό συνομιλώντας απευθείαςμε την πιστώτρια τράπεζα , η οποία και έχει λόγο στην όλη ιστορία ως χορηγήτρια του δανείου, εφόσον, βέβαια, η διοίκηση δεν καταφέρει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση. Κάτι που, φυσικά, κάθε άλλο παρά απίθανο είναι. Και οι δύο αυτοί ενδιαφερόμενοι είναι επιχειρηματίες στο χώρο του πρωτογενούς τομέα και δεν έχουν έδρα των επιχειρήσεών τους τη Φωκίδα αλλά και τη Στερεά Ελλάδα γενικότερα.
Παράλληλα, έντονο ενδιαφέρον υφίστατο μέχρι πρότινος και από επιχειρηματία του χώρου από την στενή ακτίνα της περιοχής, ο οποίος εδράζει το ενδιαφέρον του στην ανάγκη επέκτασης της υφιστάμενης επιχείρησής του. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, παρά τις εκτεταμένες συζητήσεις που λάμβαναν χώρα εδώ και καιρό, η πιθανότητα αυτή ναυάγησε. Ωστόσο, οι συζητήσεις προκειμένου το εργοστάσιο να αλλάξει χέρια δεν κάνουν κάτι άλλο παρά να επιβεβαιώνουν εκείνο που για πολλούς στην Άμφισσα θεωρείται ως δεδομένο, ότι η νομοτελειακή εξέλιξη θα είναι το τέλος του συνεταιρισμού και το πέρασμα του εργοστασίου σε άλλη -μη συνεταιριστική, βέβαια- διεύθυνση.
Αυτή τη στιγμή, βέβαια, ο ΕΑΣ τελεί στο πρόγραμμα  “Αλέξανδρος Μπαλτατζής”, με βάση το οποίο και πραγματοποιήθηκε η χρηματοδότηση της ανέγερσης των νέων εγκαταστάσεων στο ΒΙΟΠΑ Άμφισσας και η μεταφορά του συνεταιρισμού εκεί. Πραγματικότητα η οποία δεν επιτρέπει πώληση ή ενοικίαση του χώρου και του πάγιου εξοπλισμού σε όποια επιχείρηση. Ωστόσο, οι ενδιαφερόμενοι θα αναλάβουν με κάποιο τρόπο να επωμιστούν οι ίδιοι τις συμβατικές αυτές υποχρεώσεις σύμφωνα με ό,τι ορίζει σχετικά η κείμενη νομοθεσία, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την αλλαγή χεριών και νομικού καθεστώτος στον ΕΑΣ, αφού από συνεταιριστική, έστω και τύποις όπως είναι αυτή τη στιγμή, θα μετατραπεί σε πλήρως και αμιγώς καπιταλιστική επιχείρηση. Εκτός και αν το όποιο “ντιλ” γίνει μέσω της οδού της συνεννόησης με την Τράπεζα Πειραιώς και της εκποίησης του εργοστασίου σε τιμή συμβατή με τα συμφέροντα του ενδιαφερόμενου επιχειρηματία και πέρα από την όποια βούληση της διοίκησης,, πάντα εφόσον βέβαια ο ΕΑΣ δεν καταφέρει αργά ή γρήγορα να εξυπηρετήσει τα δάνειά του. Κάτι που για τους περισσότερους από τους γνωρίζοντες στον χώρο της ελαιοκαλλιέργειας στη Φωκίδα είναι ήδη προεξοφλημένο. 
Μια άλλη σοβαρή εξέλιξη που έχει συμβεί, απόρροια της δημοσιότητας αφενός που έχει δοθεί στον κυκεώνα των προβλημάτων του συνεταιρισμού κι αφετέρου κινήσεων που έχουν γίνει από το πεδίο της αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης της Φωκίδας, είναι το ότι από την Εισαγγελία Άμφισσας ζητήθηκαν και προσκομίστηκαν από πλευράς ΔΣ του ΕΑΣ στοιχεία για τα ονόματα των μελών του πενταμελούς διοικητικού συμβουλίου και του ελεγκτικού, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστές αυτή τη στιγμή περισσότερες λεπτομέρειες, όπως και ποια η στόχευση της εμπλοκής της δικαιοσύνης στα εσωτερικά του συνεταιρισμού. Καθώς, βέβαια, και του τι μέλλον θα έχει η εξέλιξη αυτή.
Ελαιοτριβείο 
Όπως κι αυτό είναι ευρέως γνωστό στην Άμφισσα και την ευρύτερη περιοχή, το κτίριο του παλιού ελαιοτριβείου έχει εδώ και κάποιους μήνες εκποιηθεί σε μέλος του ΔΣ του Συνεταιρισμού. Παράλληλα, έχει εκποιηθεί και τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού -όσο τμήμα ήταν προς πώληση και όχι “σκραπ” (ανακυκλώσιμα υλικά απόβλητα της βιομηχανικής παραγωγής, δηλαδή)- σε αγοραστή ξανά εκτός Φωκίδας και Στερεάς. 
Εκποίηση, βέβαια, που έλαβε χώρα αντίθετα με την πάγια συνεταιριστική ηθική, σύμφωνα με την οποία τα περιουσιακά στοιχεία δεν ανήκουν στους μεριδιούχους, ούτε βέβαια σε μετόχους που οι συνεταιρισμοί καταστατικά δεν διαθέτουν, αλλά ανήκουν στις επόμενες γενιές του συνεταιρισμού. Αμφίβολο, ταυτόχρονα, είναι αν το τμήμα του μηχανολογικού εξοπλισμού βγήκε προς προσφορά σε κάθε ενδιαφερόμενο ή αν εκποιήθηκε στον Πελοποννήσιο αγοραστή. Ταυτόχρονα, ζήτημα υφίσταται, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Εν Δελφοίς, και με το χώρο του ελαιοτριβείου, καθώς πρόσωπο που έχει γειτνιάζον κτήμα στο χώρο φέρεται να θεωρεί πως έχει καταπατηθεί τμήμα του κτήματός του και να κινείται νομικά σχετικά.
ΟΣΔΕ
Όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερο ρεπορτάζ, η πύλη του ΟΣΔΕ είχε κλείσει για τον ΕΑΣ από τον ΟΠΕΚΕΠΕ εξαιτίας οφειλών προς τη Γαία-Επιχειρείν, θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς, τράπεζα με την οποία μάλιστα υπάρχει η δανειακή σύμβαση για το εργοστάσιο. Ο ΕΑΣ αντιμετώπισε το πρόβλημα αυτό, όπως είχε πράξει και την περσινή σεζόν, σε συνεργασία με την Ένωση Αγρινίου και τον Πρόεδρο της τελευταίας Θωμά Κουτσουπιά -φορέα με τον οποίο η γνωριμία και η συνεργασία υπάρχει από την εποχή της παλιάς ΠΑΣΕΓΕΣ. Παρά την κίνηση αυτή, ωστόσο, και σύμφωνα με τις πληροφορίες που προκύπτουν από το ρεπορτάζ, η βελτίωση κάθε άλλο παρά θεαματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Αρκετοί δικαιούχοι, ιδιαίτερα από την περιοχή της παραλιακής Δωρίδας, φαίνεται να προτιμούν άλλες λύσεις, ενώ άλλοι δικαιούχοι μάς αναφέρουν πως έχουν αραιώσει κατά πολύ και οι προεδρικές επισκέψεις προς τα χωριά για το σκοπό αυτό, σε αντίθεση με την πάγια πρακτική του παρελθόντος σχετικά. Παράλληλα, αγρότες μάς διατυπώνουν το παράπονο πως, αν και η διαδικασία πλέον γίνεται μόνο online, οι τιμές, εντούτοις, παραμένουν οι ίδιες με άλλα έτη. 
Εφόδια και άλλες εξελίξεις
Σε αντίθεση με τον ΟΣΔΕ, σημαντική ήταν η κίνηση το τελευταίο διάστημα στο κατάστημα αγροτικών εφοδίων, την έτερη πηγή προσπορισμού εισοδήματος για τον ΕΑΣ, εκτός από τον ΟΣΔΕ. Κι αυτό λόγω κορονοϊού και του γεγονότος ότι όλα τα άλλα συναφή καταστήματα παρέμεναν κλειστά στο πλαίσιο των περιοριστικών μέτρων που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. 
Παράλληλα, ο συνεταιρισμός έχει προσλάβει το τελευταίο διάστημα χημικό. Κίνηση η οποία δεν εξηγείται εύκολα, καθώς η ανάγκη τέτοιας ειδικότητας δεν υφίσταται, μιας και, όπως είναι γνωστό, ο ΕΑΣ δεν ασκεί λειτουργίες παστερίωσης, συσκευασίας ή τυποποίησης. Πληροφορίες, ωστόσο, σημειώνουν πως ο συγκεκριμένος υπάλληλος ασκεί επικουρικά καθήκοντα λογιστή στο συνεταιρισμό. Τέλος, σε εξέλιξη επίσης είναι και η σφοδρή δικαστική διαμάχη με τον υπάλληλο του συνεταιρισμού Α. Λαζογιώργο, με τον οποίο η διένεξη, σύμφωνα με πληροφορίες, σημείωσε και νέα επεισόδια το τελευταίο διάστημα.
Όποια βέβαια κι αν είναι η συνέχεια, η προοπτική του τέλους του συνεταιρισμού στην Άμφισσα είναι εδώ και καιρό η πιο πιθανή εξέλιξη, σύμφωνα με καλλιεργητές που γνωρίζουν πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα. Προοπτική που δεν αφορά στενά και μόνο μια από τις πιο σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου, την ελαιοκαλλιέργεια, πηγή στην οποία ο τόπος βάσισε εδώ και δεκαετίες την προκοπή του, αλλά αποτελεί ευρύτερο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ζήτημα. Γιατί ο Συνεταιρισμός και η καλλιέργεια συνιστούν ένα από τα πλέον σημαντικά καταγωγικά στοιχεία του τόπου. Και ο παγκόσμια γνωστός ελαιώνας της Άμφισσας το πιο πολύτιμο τοπόσημο της περιοχής ολόκληρης… 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μέ κάποιο τρόπο, που ποτέ καμία Αρχή της Πολιτείας δεν έψαξε πραγματικά και κανένας πολιτικός αυτού του τόπου δεν απαίτησε να ψαχτεί, κάπως έκλεισε ο Συνεταιρισμός Ιτέας. Τα ίδια χρόνια που κάποιοι πάλευαν τελευταίοι μπας και τον σώσουν, κάποιοι άλλοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι ίδιοι κύκλοι που ήταν πίσω απο αυτούς που προκάλεσαν την πτώχευση πάλευαν και μεθόδευαν με κάθε τρόπο την πτώχευση και του Συνεταιρισμού της Άμφισσας. Πραγματικότητα ή επιστημονική φαντασία; Τότε για τον Συνεταιρισμό Άμφισσας δεν είχε ακουστεί να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα ήταν σε κατάσταση ανάπτυξης, επενδύσεων, επαίνων κλπ, με κάποια περίεργα όμως προβλήματα που μόνο οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν. Δεν βαριέσαι όμως, προβλήματα πάντα υπάρχουν και τα προβλήματα είναι για να ξεπερνιούνται, το κυρίαρχο ήταν ότι ο Συνεταιρισμός ήταν σε ανάπτυξη για λογαριασμό όλου του ελαιώνα Άμφισσας και όχι μόνο για την Άμφισσα. Σήμερα, μετά απο κάποια χρόνια απο το τότε, ο ελαιώνας της Άμφισσας είναι ο τελευταίος που έχει μείνει απ΄ολη την Ελλάδα που είναι άγνωστος στην διεθνή αγορά ποιοτικών προϊόντων ελιάς πλην κάποιων ελάχιστων ηρώων τοπικών επιχειρηματιών που δεν τους βοήθησε και δεν τους βοηθάει όμως καμία τοπική αρχή σε τίποτα. Παντού στην Ελλάδα μεγαλώνουν τους ελαιώνες τους . Εδώ τον εγκαταλείπουμε χρόνο με το χρόνο. Και τελικά και ο Συνεταιρισμός Άμφισσας πτωχεύει! Τι σύμπτωση και αυτή!