Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Απεβίωσε ένας μεγάλος Ιτιώτης....



Έφυγε από τη ζωή στις 5/10/2017, στα 77 του χρόνια, ο Κωνσταντίνος Παπαπολίτης, μετά από δεκαετή μάχη με το Αλτσχάιμερ.

Ο Κωνσταντίνος Παπαπολίτης υπήρξε πρότυπο αυτοδημιούργητου επιχειρηματία.

Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του υπηρέτησε το εμπόριο ειδών υγιεινής και πλακιδίων, δημιουργώντας μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου στην Ελλάδα.

Άνθρωπος με όραμα και πάθος, αγαπητός από όλους, εργαζόμενους, πελάτες, προμηθευτές, συνεργάτες, ακόμη και ανταγωνιστές.

Φιλόδοξος, παθιασμένος, αυθόρμητος, περήφανος, ευγενής, έντιμος, γενναιόδωρος, ρομαντικός, αθεράπευτα αισιόδοξος αλλά και πραγματιστής, ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητος: όποιος τον γνώρισε μόνον όμορφα έχει να διηγηθεί γι’ αυτόν.

Γεννήθηκε στην Ιτέα Φωκίδος στις 27 Φεβρουαρίου του 1940, το μικρότερο παιδί μιας επταμελούς οικογένειας ψαράδων.
Ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει έχοντας στην τσέπη του το υστέρημα που μάζεψαν γι αυτόν τ’ αδέλφια του – κάτι που ποτέ του δεν ξέχασε. Όπως δεν ξέχασε και τον τόπο καταγωγής του: επισκεπτόταν τη Φωκίδα όσο ήταν όρθιος και βοηθούσε την τοπική κοινωνία αθόρυβα και αδιάλειπτα.

Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ ενώ παράλληλα δούλευε για να ζήσει. Σερβιτόρος, στην οικοδομή, σε ιδιαίτερα, μέρα και νύχτα. Διδάσκοντας μαθηματικά, φυσική, χημεία γνώρισε μια διαφορετική μαθήτρια, τη γυναίκα της ζωής του, την Ευδοκία το γένος Ζουμπουνέλλη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Νάσο και την Ειρήνη. Πρόλαβε να χαρεί και τα τρία του εγγόνια, τη Δάφνη, τον Κωνσταντίνο και τον Γιώργο, πριν τον νικήσει η αρρώστια.

Πριν από 50 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1967, ίδρυσε μαζί με δύο φίλους του την ΕΜΠΟΡΟΤΕΧΝΙΚΗ Ο.Ε., πρόγονο της Κ. Παπαπολίτης ΑΕΒΕ.

Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις συλλογικές δράσεις και για πολλά χρόνια υπήρξε Γραμματέας στο Σύλλογο εμπόρων ειδών υγιεινής. Πίστευε στην «ισχύ εν τη ενώσει» και πρωταγωνίστησε για πολλά χρόνια σε εμπορικούς συνεταιρισμούς του κλάδου.

Το 1977 έκανε το επόμενο βήμα και μετέφερε την εταιρία σε νέο μεγαλύτερο χώρο, στο Παγκράτι, όπου και η έδρα της για περίπου είκοσι χρόνια. Εταιρία υπερήφανη για τα ότι εμπορεύεται τα καλύτερα προϊόντα με συνέπεια και ήθος, με μεγαλύτερή της περιουσία το καλό της όνομα και με πελάτες όχι απλώς ευχαριστημένους, αλλά ενθουσιασμένους.
Το 1996 είδε ένα μεγάλο όνειρό του να πραγματοποιείται, την είσοδο των παιδιών του στην εταιρία. Η εταιρία αναδιοργανώθηκε σε σύγχρονα πρότυπα και αναπτύχθηκε κι άλλο, ενώ στις βάσεις του παρελθόντος προστέθηκαν η καινοτομία και η ομαδικότητα.Το 1997 ολοκληρώθηκε ένα ακόμη όραμά του, το πρότυπο υπερ-κατάστημα στη Βούλα, το οποίο άλλαξε την εικόνα των καταστημάτων του κλάδου στην Ελλάδα και όχι μόνο. Το 1998 η εταιρία πρωτοπόρησε για άλλη μια φορά, δημιουργώντας τον πρώτο Ελληνικό διαδικτυακό τόπο του κλάδου, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα το σημείο αναφοράς των ειδών υγιεινής και πλακιδίων στη χώρα μας.

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δημιουργήθηκαν τέσσερα πρότυπα υπερ-καταστήματα, στη Βούλα, στην Κηφισιά, στην Αγία Παρασκευή και στο Μαρκόπουλο όπου και το Κέντρο Διανομής της εταιρίας.

Ο Κωνσταντίνος Παπαπολίτης επαναλάμβανε ακούραστα ότι «η δουλειά μας δεν είναι να πουλάμε λεκάνες, είναι πολλά παραπάνω απ’ αυτό».  
Αυτή είναι η μεγαλύτερη του κληρονομιά για όλους εμάς εδώ στην Papapolitis.

Έφυγε αφήνοντας πίσω του το πρότυπο του σωστού επιχειρηματία, του εξαιρετικού οικογενειάρχη, του «καλού καγαθού» ανδρός.

Θα τον θυμόμαστε με άπειρη αγάπη όσο ζούμε – κι έτσι θα ζει για πάντα στις καρδιές μας.

Η κηδεία του θα γίνει στο κοιμητήριο Δήμου Ηλιούπολης την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου στις 14.30μμ.

Η οικογένεια Παπαπολίτη παρακαλεί αντί στεφάνων τα χρήματα να διατεθούν στην «Κιβωτό του Κόσμου».

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα το άρθρο και θεός συγχώρεσε τον, αλλά δεν κατάλαβα γιατί ήταν "μεγάλος Ιτιωτης"...... τι έκανε για την ιτιά που τον αποκαλείται έτσι?

Ανώνυμος είπε...

Λεει οτι βοηθούσε τη τοπική κοινωνία όσο ήταν όρθιος.
Επίσης ίσως τον θεωρεί μεγάλο ιτιωτη απο την άποψη οτι πήγε στην Αθήνα άφραγκος και μεγαλούργησε.

Ανώνυμος είπε...

απαντάτε μόνοι σας κριμένοι πίσω απο την ανωνυμία