Δελτίο
Τύπου
Όλα όσα ζούμε το τελευταίο διάστημα ασφαλώς και δε θα πρέπει να εκπλήσσουν κανένα. Δυστυχώς, είναι όλα προβλέψιμα και αποτελούν ένα σενάριο που κάθε μέρα, που περνάει, γίνεται όλο και πιο εφιαλτικό. Οι αποτυχίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι απανωτές κι αναμενόμενες και βυθίζουν όλο και περισσότερο τη χώρα και τους πολίτες της.
Η κυβέρνηση με την πολιτική της έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο πολιτικό αδιέξοδο. Έχει απέναντι της την καθολική αντίδραση της κοινωνίας. Μεταρρυθμίσεις χωρίς έστω μια ελάχιστη βάση συζήτησης και αποδοχής, με όλη την κοινωνία απέναντι, δεν μπορούν να γίνουν. Στο ασφαλιστικό, η πρόταση της κυβέρνησης έγινε τελικά μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Μπλοκάρει την οικονομία, διαλύει την ίδια την επαγγελματική υπόσταση της μεσαίας τάξης, ανοίγει πόλεμο με την παραγωγική Ελλάδα, οδηγεί σε σύγκρουση γενεών και ξαναβάζει σε αβεβαιότητα την πολιτική ζωή του τόπου, όπως προκύπτει από τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών.
Στο προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι φανερή η αγωνία της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα να διαχειριστεί το φιάσκο της πολιτικής της. Το γεγονός όμως, ότι η Ελλάδα κατέστη κύρια πύλη εισόδου των μεταναστών προς την Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα των τραγικών χειρισμών της κυβέρνησης. Τα στοιχεία από την αύξηση των ροών είναι αμείλικτα: Το 2014, εισήλθαν στην Ευρώπη 72.632 πρόσφυγες και μετανάστες από την Ελλάδα, ενώ το 2015, 873.000.(στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών). Το 2013 ένας στους τρεις περνούσαν από την Ελλάδα, σήμερα περνούν όλοι (93%).
Στο οικονομικό πεδίο, η κυβέρνηση παριστάνει, ότι διαπραγματεύεται, αφήνοντας υπονοούμενα για συμψηφισμό του προσφυγικού και της αξιολόγησης με τον κίνδυνο να βγει χαμένη και στα δύο. Δυστυχώς για την Ελλάδα, ο μοιραίος και άβουλος κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Αδυνατεί να αντιληφθεί, ότι οι κόκκινες γραμμές ξεθωριάζουν, χωρίς όμως να υπάρχει συμφωνία και ότι κάθε καθυστέρηση είναι επικίνδυνη από εδώ και πέρα.
Εμείς στη ΝΔ προεκλογικά, και ιδίως στη μάχη του Σεπτεμβρίου, όλες αυτές τις εξελίξεις, που και τότε ακόμα φαίνονταν καθαρά ως βεβαιότητες, τις είχαμε επισημάνει στον ελληνικό λαό. Δεν εισακουστήκαμε. Θα ήταν, όμως, λάθος μας τώρα, που μοιραία επιβεβαιωνόμαστε μέχρι κεραίας, να επιχαίρουμε ή να κατηγορούμε τους συμπολίτες μας που επέλεξαν άλλες κατευθύνσεις, έστω και φαινομενικά ευχάριστες. Αυτό που επείγει για την παράταξη, που ιστορικά εκπροσωπούμε, είναι να στοχαστούμε, γιατί δεν εισακουστήκαμε. Κι αυτό είναι το σπουδαιότερο. Και η αρχή οφείλει να γίνει από αυτές τις εσωκομματικές διαδικασίες, που έχουμε μπροστά μας!
Αλλά, δυστυχώς, και σε τοπικό επίπεδο κυριαρχεί η ίδια εσωστρέφεια, η ίδια μελαγχολία κι ο ίδιος προβληματισμός. Η ΝΔ κατηγορήθηκε, και κατηγορείται ακόμα, για την αναπτυξιακή στασιμότητα του τόπου μας. Φαίνεται, πως αυτή η λύση είναι η ευκολότερη. Όμως, εδώ και σχεδόν ενάμιση χρόνο κανείς δε βλέπει κάτι θετικό να κινείται. Οι απαραίτητες πρόοδοι στο ζήτημα των οδικών αξόνων δεν έχουν προωθηθεί στο ελάχιστο. Η τουριστική προβολή παραμένει ανίσχυρη και ανεπαρκής. Το κορυφαίο ζήτημα των δομών υγείας στο νομό, με κεντρικό θέμα τη στελέχωση του νοσοκομείου της Άμφισσας, αγνοείται, παρά τις πομπώδεις δεσμεύσεις εδώ και καιρό, τις δηλώσεις, τις συνεντεύξεις τύπου και τα "παράλληλα προγράμματα". Η αξιοποίηση του ελαιώνα της Άμφισσας έχει μείνει στα χαρτιά. Και μαζί με αυτά πολλά άλλα. Όλα όμως, το ίδιο δυσάρεστα και καταθλιπτικά.
Το κυριότερο όμως, δεν είναι η ανυπαρξία έργου στη Φωκίδα. Κατανοεί κανείς, ότι μερίδα συμπατριωτών μας δίνει πίστωση χρόνου, ίσως, γιατί θεωρεί, ότι η παρούσα κυβερνητική έκφραση στο νομό απαιτεί ικανό χρόνο για να παράξει αποτελέσματα. Όμως, αν στο βάθος υπήρχε προοπτική, αυτό θα είχε διαφανεί ήδη. Αντ’ αυτού καμία σοβαρή ιδέα δεν έχει ακουστεί για όλα αυτά τα θέματα από τα χείλη του ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας. Κι αυτό προϊδεάζει για την ανυπαρξία πολιτικών και στο μέλλον.
Το κυριότερο συνεπώς είναι, ότι η τοπική κοινωνία δεν στρέφει την προσοχή της στο κόμμα μας. Μπροστά μας έχουμε μια εσωκομματική διαδικασία που, υπό άλλες προϋποθέσεις, θα ήταν γιορτή της δημοκρατίας. Κάτι τέτοιο σημαίνει προσήλωση στο τι λέει, τι αισθάνεται και τι περιμένει από μας ο πολίτης δίπλα μας. Η έλλειψη αυτοκριτικής, απέναντι στις συνεχείς ήττες τα δύο τελευταία χρόνια, μας απομάκρυνε από την πραγματική ζωή και τις απαιτήσεις της κοινωνίας της Φωκίδας. Για άλλη μια φορά, όμως, ορισμένοι αδυνατούν να συμπλεύσουν με τον παλμό της κοινωνίας. Το μόνο που ξανά μας απασχολεί, είναι η προώθηση στις κομβικές θέσεις των ημετέρων, των κολλητών και των ελεγχόμενων. Κι όχι εκείνων, που είναι καταξιωμένοι στην κοινωνία, που διακρίνονται για τις ιδέες, την ανιδιοτέλεια και τη διάθεση προσφοράς στον τόπο.
Αυτή, ακριβώς, είναι και η βασική μας παθογένεια. Το έχω επισημάνει πολλές φορές και θα το επαναλάβω και τώρα. Όπως η πραγματική ζωή, έτσι κι η πραγματική πολιτική δεν εξαντλείται πίσω από κλειστές πόρτες, αποκλεισμούς, φατριασμούς, αλισβερίσια και περίεργες δοσοληψίες. Βρίσκεται στην καθημερινή επαφή με τον πολίτη, στα προβλήματά του, στη γνώση των ανοικτών ζητημάτων και στη διατύπωση ρεαλιστικών προτάσεων και βιώσιμων λύσεων. Αυτό μου επιβάλλει η συνείδησή μου, η αγάπη προς τον τόπο μου κι ο σεβασμός στο συμπολίτη μου, να συνεχίσω να πράττω. Και θα συνεχίζω να προσπαθώ να ανταποκριθώ στο ακέραιο.
Όλα όσα ζούμε το τελευταίο διάστημα ασφαλώς και δε θα πρέπει να εκπλήσσουν κανένα. Δυστυχώς, είναι όλα προβλέψιμα και αποτελούν ένα σενάριο που κάθε μέρα, που περνάει, γίνεται όλο και πιο εφιαλτικό. Οι αποτυχίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι απανωτές κι αναμενόμενες και βυθίζουν όλο και περισσότερο τη χώρα και τους πολίτες της.
Η κυβέρνηση με την πολιτική της έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο πολιτικό αδιέξοδο. Έχει απέναντι της την καθολική αντίδραση της κοινωνίας. Μεταρρυθμίσεις χωρίς έστω μια ελάχιστη βάση συζήτησης και αποδοχής, με όλη την κοινωνία απέναντι, δεν μπορούν να γίνουν. Στο ασφαλιστικό, η πρόταση της κυβέρνησης έγινε τελικά μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Μπλοκάρει την οικονομία, διαλύει την ίδια την επαγγελματική υπόσταση της μεσαίας τάξης, ανοίγει πόλεμο με την παραγωγική Ελλάδα, οδηγεί σε σύγκρουση γενεών και ξαναβάζει σε αβεβαιότητα την πολιτική ζωή του τόπου, όπως προκύπτει από τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών.
Στο προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι φανερή η αγωνία της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα να διαχειριστεί το φιάσκο της πολιτικής της. Το γεγονός όμως, ότι η Ελλάδα κατέστη κύρια πύλη εισόδου των μεταναστών προς την Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα των τραγικών χειρισμών της κυβέρνησης. Τα στοιχεία από την αύξηση των ροών είναι αμείλικτα: Το 2014, εισήλθαν στην Ευρώπη 72.632 πρόσφυγες και μετανάστες από την Ελλάδα, ενώ το 2015, 873.000.(στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών). Το 2013 ένας στους τρεις περνούσαν από την Ελλάδα, σήμερα περνούν όλοι (93%).
Στο οικονομικό πεδίο, η κυβέρνηση παριστάνει, ότι διαπραγματεύεται, αφήνοντας υπονοούμενα για συμψηφισμό του προσφυγικού και της αξιολόγησης με τον κίνδυνο να βγει χαμένη και στα δύο. Δυστυχώς για την Ελλάδα, ο μοιραίος και άβουλος κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Αδυνατεί να αντιληφθεί, ότι οι κόκκινες γραμμές ξεθωριάζουν, χωρίς όμως να υπάρχει συμφωνία και ότι κάθε καθυστέρηση είναι επικίνδυνη από εδώ και πέρα.
Εμείς στη ΝΔ προεκλογικά, και ιδίως στη μάχη του Σεπτεμβρίου, όλες αυτές τις εξελίξεις, που και τότε ακόμα φαίνονταν καθαρά ως βεβαιότητες, τις είχαμε επισημάνει στον ελληνικό λαό. Δεν εισακουστήκαμε. Θα ήταν, όμως, λάθος μας τώρα, που μοιραία επιβεβαιωνόμαστε μέχρι κεραίας, να επιχαίρουμε ή να κατηγορούμε τους συμπολίτες μας που επέλεξαν άλλες κατευθύνσεις, έστω και φαινομενικά ευχάριστες. Αυτό που επείγει για την παράταξη, που ιστορικά εκπροσωπούμε, είναι να στοχαστούμε, γιατί δεν εισακουστήκαμε. Κι αυτό είναι το σπουδαιότερο. Και η αρχή οφείλει να γίνει από αυτές τις εσωκομματικές διαδικασίες, που έχουμε μπροστά μας!
Αλλά, δυστυχώς, και σε τοπικό επίπεδο κυριαρχεί η ίδια εσωστρέφεια, η ίδια μελαγχολία κι ο ίδιος προβληματισμός. Η ΝΔ κατηγορήθηκε, και κατηγορείται ακόμα, για την αναπτυξιακή στασιμότητα του τόπου μας. Φαίνεται, πως αυτή η λύση είναι η ευκολότερη. Όμως, εδώ και σχεδόν ενάμιση χρόνο κανείς δε βλέπει κάτι θετικό να κινείται. Οι απαραίτητες πρόοδοι στο ζήτημα των οδικών αξόνων δεν έχουν προωθηθεί στο ελάχιστο. Η τουριστική προβολή παραμένει ανίσχυρη και ανεπαρκής. Το κορυφαίο ζήτημα των δομών υγείας στο νομό, με κεντρικό θέμα τη στελέχωση του νοσοκομείου της Άμφισσας, αγνοείται, παρά τις πομπώδεις δεσμεύσεις εδώ και καιρό, τις δηλώσεις, τις συνεντεύξεις τύπου και τα "παράλληλα προγράμματα". Η αξιοποίηση του ελαιώνα της Άμφισσας έχει μείνει στα χαρτιά. Και μαζί με αυτά πολλά άλλα. Όλα όμως, το ίδιο δυσάρεστα και καταθλιπτικά.
Το κυριότερο όμως, δεν είναι η ανυπαρξία έργου στη Φωκίδα. Κατανοεί κανείς, ότι μερίδα συμπατριωτών μας δίνει πίστωση χρόνου, ίσως, γιατί θεωρεί, ότι η παρούσα κυβερνητική έκφραση στο νομό απαιτεί ικανό χρόνο για να παράξει αποτελέσματα. Όμως, αν στο βάθος υπήρχε προοπτική, αυτό θα είχε διαφανεί ήδη. Αντ’ αυτού καμία σοβαρή ιδέα δεν έχει ακουστεί για όλα αυτά τα θέματα από τα χείλη του ΣΥΡΙΖΑ Φωκίδας. Κι αυτό προϊδεάζει για την ανυπαρξία πολιτικών και στο μέλλον.
Το κυριότερο συνεπώς είναι, ότι η τοπική κοινωνία δεν στρέφει την προσοχή της στο κόμμα μας. Μπροστά μας έχουμε μια εσωκομματική διαδικασία που, υπό άλλες προϋποθέσεις, θα ήταν γιορτή της δημοκρατίας. Κάτι τέτοιο σημαίνει προσήλωση στο τι λέει, τι αισθάνεται και τι περιμένει από μας ο πολίτης δίπλα μας. Η έλλειψη αυτοκριτικής, απέναντι στις συνεχείς ήττες τα δύο τελευταία χρόνια, μας απομάκρυνε από την πραγματική ζωή και τις απαιτήσεις της κοινωνίας της Φωκίδας. Για άλλη μια φορά, όμως, ορισμένοι αδυνατούν να συμπλεύσουν με τον παλμό της κοινωνίας. Το μόνο που ξανά μας απασχολεί, είναι η προώθηση στις κομβικές θέσεις των ημετέρων, των κολλητών και των ελεγχόμενων. Κι όχι εκείνων, που είναι καταξιωμένοι στην κοινωνία, που διακρίνονται για τις ιδέες, την ανιδιοτέλεια και τη διάθεση προσφοράς στον τόπο.
Αυτή, ακριβώς, είναι και η βασική μας παθογένεια. Το έχω επισημάνει πολλές φορές και θα το επαναλάβω και τώρα. Όπως η πραγματική ζωή, έτσι κι η πραγματική πολιτική δεν εξαντλείται πίσω από κλειστές πόρτες, αποκλεισμούς, φατριασμούς, αλισβερίσια και περίεργες δοσοληψίες. Βρίσκεται στην καθημερινή επαφή με τον πολίτη, στα προβλήματά του, στη γνώση των ανοικτών ζητημάτων και στη διατύπωση ρεαλιστικών προτάσεων και βιώσιμων λύσεων. Αυτό μου επιβάλλει η συνείδησή μου, η αγάπη προς τον τόπο μου κι ο σεβασμός στο συμπολίτη μου, να συνεχίσω να πράττω. Και θα συνεχίζω να προσπαθώ να ανταποκριθώ στο ακέραιο.
Τέλος, εύχομαι σε όλους
τους υποψήφιους στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη Προέδρων των
ΔΗΜ.Τ.Ο. Δελφών και Δωρίδος , των μελών ΔΗΜ.Τ.Ε. και των αντιπροσώπων συνέδρων
της Νομαρχιακής Οργάνωσης στο Ι’ Τακτικό Συνέδριο της παράταξής μας, καλή
επιτυχία, κινούμενοι με γνώμονα πάντα το κοινό καλό. Ας επιλέξουμε να βαδίσουμε
με συνέπεια στο δρόμο της ευθύτητας, της αλήθειας και των αξιών.
Κωνσταντίνος Εμ. Χαλιορής
Οικονομολόγος
Πολιτευτής Νέας Δημοκρατίας Ν. Φωκίδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου