« ΚΑΙ ΗΛΘΕ, ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ, ΠΟΥ Ο ΦΕΛΟΣ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ »

Όταν ο λόγος γίνεται πανούργος αποκτά κάποια χαρακτηριστικά που τον καθιστούν ικανό να παραπλανήσει το μυαλό, το συναίσθημα, την κριτική διάθεση και, βέβαια, τις αντιστάσεις των ανθρώπων.

Έτσι, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα :

 ● όπου τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια καταστράφηκαν σοβαρά οι ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ,

● όπου κατέρρευσε ανησυχητικά η ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων,

● όπου υποβαθμίσθηκε σημαντικά η ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ που επί χρόνια άνθιζε με πλήθος δημοσίων και ιδιωτικών παραγωγικών μονάδων σε πλήθος κλάδων δραστηριότητας,

 ● όπου οι ΑΓΡΟΤΕΣ, οι ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ και, γενικότερα, οι ΠΟΛΙΤΕΣ είδαν και συνεχίζουν να βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται προκλητικά,

● όπου οι ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ κατακρεουργήθηκαν –και όχι μόνο αυτές– χάριν της σωτηρίας ξένων και ντόπιων τραπεζών,

 ● όπου το ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ αγγίζει πλέον τα 400 δις $ περίπου,

● όπου το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ των Ελλήνων αγγίζει τα ίδια περίπου επίπεδα,

● όπου οι ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ και της κερδοσκοπίας συγχέονται συχνά τεχνηέντως,

● όπου η ΕΠΙΔΟΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ εμφανίζεται ως κρατική μορφή κοινωνικής πρόνοιας αγγίζοντας τα όρια της κοροϊδίας,

● όπου τα ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΩΛΗΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ, σύμφωνα με τις επιταγές του ΔΝΤ και τις διαταγές των μνημονίων,

 ● όπου ό,τι έχει απομείνει από δημόσια περιουσία και ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΛΟΥΤΟ είναι ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟ για πολλά χρόνια,

● όπου επί πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ στον βωμό της προστασίας ξένων και ντόπιων συμφερόντων, ή αποφυγής γεωπολιτικών συγκρούσεων τοπικού και ευρύτερου χαρακτήρα,

● όπου οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ, οι ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, τα FUNDS, οι ΕΞΩΧΩΡΙΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, οι ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ –που ενημερωτικές εμβαπτίσθηκαν–, οι ασφαλιστικοί κολοσσοί και οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης έχουν το πάνω χέρι και πετυχαίνουν ό,τι επιθυμούν υπό καθεστώς μηδενικών αντιστάσεων,

● όπου η ΑΚΙΝΗΤΗ αλλά και η ΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ των ανθρώπων ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ, ή και ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ –νομίμως– με νόμους που ειδικά προς τούτο ψηφίστηκαν υπό την πίεση οργανωμένων συμφερόντων που απομυζούν τους απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας, παραβιάζοντας ακόμη και βασικές αρχές του δικαίου όπως το γνωστό rebus sic stantibus,

● όπου η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ δεν βασίζεται στην πειθώ, στη συζήτηση, στον ειλικρινή και ανεπηρέαστο διάλογο, στην ορθή και πολυμερή πληροφόρηση, αλλά στον φόβο και στα ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ και δι’ αυτών στην καταστολή των αντιστάσεων, ή ακόμη και των απλών αντιρρησιών,

 ● όπου οι ΝΕΟΙ ΔΡΑΠΕΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ για να κερδίσουν την ζωή, όπου ο εγωκεντρισμός, ο ατομικισμός και ο καταναλωτισμός επί χρόνια έως και σήμερα λατρεύθηκαν σαν υπέρτατες αξίες,

 ● όπου τα ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ υπό την πίεση (νέο) φιλελεύθερων εμμονών,

 ● όπου η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και η ΒΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΟΝΤΑΙ, με τον λαό να εθίζεται στις απαράδεκτες αυτές αντικοινωνικές συμπεριφορές,

● όπου οι ΑΠΕΙΛΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ είναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ και συστηματικά προβαλλόμενες,

● όπου οι ΕΞΟΥΣΙΕΣ παντός είδους παρουσιάζονται, συχνά αστήρικτα, να κινούνται στους χώρους της ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, ή της ΣΚΕΥΩΡΙΑΣ οδηγούμενες με τον τρόπο αυτό στην απώλεια του κύρους τους και στην ανυποληψία,

 ● όπου η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ είναι συνήθως ΑΠΟΥΣΑ και, συχνά, ανίκανη να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στην παρατηρούμενη παρακμή, τότε, όταν συμβαίνουν όλα αυτά και άλλα, το να έρχεται ο Οίκος Αξιολόγησης FITCH και να μας ανακοινώνει, εν είδει θριάμβου, ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την κατάκτηση της περίφημης επενδυτικής βαθμίδας που θα μας οδηγήσει, ως εκ θαύματος, στην αφθονία και στην ευημερία που μας επιφυλάσσουν τα τεχνολογικά και επενδυτικά επιτεύγματα της παράδοξης νέας εποχής, αποτελεί φρικτή κοροϊδία, ΑΘΛΙΑ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, απαράδεκτη ύβρη προς το πρόσωπο και την αξιοπρέπειά μας, ενώ προοιωνίζεται χρόνους χαλεπούς, μέρες δύσκολες, κατά τη διάρκεια των οποίων η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θα είναι παραλλαγμένη σε ό,τι αφορά την ουσία της, η ΥΠΟΤΑΓΗ θα είναι κυρίαρχη κατάσταση, η εφαρμογή επιστημονικών μεθόδων ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ θα είναι του συρμού, και ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ θα αποτελεί παρελθόν! Κι αν όλα αυτά θεωρηθούν απαισιόδοξα, τότε ας σημειώσω, ότι κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες η αισιοδοξία είναι ουσιαστικά απαισιόδοξη και επικίνδυνα καθησυχαστική!

Έλεγε κάποτε ο εθνικός μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης:

«Θα ’ρθει ο καιρός που ο φελός θα μιμηθεί την άγκυρα και θα κλέψει την ομορφιά του βυθού!»

Και μάλλον εκεί βρισκόμαστε.

*Ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας του ΔΠΘ.

Πηγή : www.paratiritis-news.gr