ΠΑΡΑΛΙΑ ''ΦΟΙΝΙΚΩΝ'' ΙΤΕΑΣ : ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΜΕ(Α)ΤΑΝΟΉΤΩΝ...

 

Α-νόητο 

Υπάρχει ένα ενδεχόμενο: 

Να υπήρξε μια (τοπική) κακοκαιρία, να υπήρξε μια (τοπική) φουσκοθαλασσιά, της οποίας το μένος, να εκδηλώθηκε μόνον σε μια έκταση ολίγων τετραγωνικών μέτρων αιγιαλού και η διάρκειά της να ήταν μόνον κάποια δευτερόλεπτα. 
Και μάλιστα αυτό να εσυνέβη κάποια στιγμή της ημέρας ή της νύκτας και με τέτοιον τρόπο,  ώστε αυτή η τοπική''εκδίκηση'' της θαλάσσης, να μην έγινε αντιληπτή από κανέναν.  Ούτε από τους τριγύρω συχνάζοντες, ούτε από τους περιοίκους!...  

Όσον και να φαίνεται απίθανο, δεν παύει να είναι ένα ενδεχόμενο.

   Για τον απλό και λογικό λόγο, ότι δεν είναι δυνατόν πολιτισμένος άνθρωπος, εσκεμμένα να''ξηλώσει'' και να καταστρέψει τις τοποθετημένες επάνω στα βότσαλα τσιμεντόπλακες, για την προσβασιμότητα και την χρήση της παραλίας από ΑμΕΑ.

  Περιγράφουμε το ''σκηνικό'' το οποίο αντίκρισαν προ ημερών οι περιπατητές και οι εκεί διαμένοντες.  Με τις κατεστραμμένες τσιμεντόπλακες, εμπρός από τα αποδυτήρια και τον διάδρομο για την χρήση από ΑμΕΑ προς την θάλασσα, στην παραλία των Φοινίκων.  Σε ένα μικρής εκτάσεως έργο, το οποίο ήταν και προαπαιτούμενο για την βράβευση με γαλάζια σημαία της παραλίας στο ''Μαϊάμι''.

   Δεν παύει όμως να υπάρχει το διττό ερώτημα :

-  Η θάλασσα κατάφερε να ανέβει τόσο ψηλά σε εκείνο το σημείο (μόνον)   καταστρέφοντας, τον από τσιμεντόπλακες διαμορφωμένον διάδρομο;

-  Ή μήπως, η ανοησία κάποιων, πέραν από το ηθικό, εξεπέρασε και το όριο του πολιτισμένου ανθρώπου;