Ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αστικής τάξης βρίσκεται σε
αδιέξοδο. Πληρώνει εξωφρενικά ποσά σε φόρους και έχει να αντιμετωπίσει ένα
απόλυτα παράλογο κράτος που εκδίδει μέσα σε μια χρονιά 695 ερμηνευτικές
εγκυκλίους για φορολογικά θέματα. Καλείται και πάλι να πληρώσει υπέρογκους
φόρους για τα ακίνητα, ενώ αντιμετωπίζει το φάσμα της τυπικής ή ουσιαστικής
δήμευσης της περιουσίας του.
Οι άνθρωποι του μόχθου και της κοινής λογικής δεν θέλουν να
στηρίξουν τις λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις του πολιτικού φάσματος.
Αποτελούν, άλλωστε, τη ραχοκοκαλιά της αστικής κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
Από την άλλη, θέλουν να δουν ένα πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται το δημόσιο
χρήμα και το κράτος με τον ίδιο τρόπο που διαχειρίζονται εκείνοι τα όποια
χρήματα τους έχουν απομείνει. Περιμένουν να δουν ένα κράτος φιλικό στον πολίτη
και εισπρακτικούς μηχανισμούς που δεν αντιμετωπίζουν τους πάντες ως πιθανούς
κλέφτες και υποψήφιους για κατασχέσεις. Χάνουν την υπομονή τους. Δεν ανέχονται
ούτε μισή υποψία νεποτισμού ή αδιαφανούς διαχείρισης. Όποιος αγνοεί αυτόν τον
υπόκωφο αλλά θυελλώδη θυμό κάνει μεγάλο σφάλμα.
H
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου