Εντελώς τυχαία έπεσα πάνω στο -γνωστό πια- διάγραμμα, όπου η Ελλάδα εμφανίζεται τελευταία μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην «αγοραστική δύναμη των ετήσιων αποδοχών εργασίας ανά μισθωτό κατά το 2025 (σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης Κύπρος = 100). Πηγή: Ameco Database Εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2025 με βάση το εννεάμηνο», όπως αναγράφεται στο διάγραμμα. Και με αφορμή αυτό, είπα να φρεσκάρω μερικές σκέψεις και να τις μοιραστώ μαζί σας.
Το διάγραμμα είναι ένα από τα πολλά στοιχεία, που κατατάσσουν τη χώρα μας τελευταία ή προτελευταία μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Η πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας, που επιμελώς αποκρύπτει η Κυβέρνηση, φαίνεται σε όλες τις παραμέτρους. Υπάρχει πλούσια ιστορία γύρω από το θέμα αυτό, η οποία σήμερα επαναλαμβάνεται με άλλες μορφές. Το πώς και το γιατί, νομίζω, διδάσκεται -πρέπει να διδάσκεται- πια στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου.
Το σχέδιο για την απαξίωση/υποβάθμιση του παραγωγικού ιστού της χώρας και την μετατροπή της σε φθηνό τουριστικό προορισμό της Βόρειας Ευρώπης, ξεκίνησε κυρίως με την είσοδό της στην ΟΝΕ, με τα τερτίπια και τους πολιτικούς ελιγμούς της κυβέρνησης Σημίτη. Κορυφώθηκε με τη φούσκα του χρηματιστηρίου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε βρήκαν την ευκαιρία κάποιοι χιλιάδες «έξυπνοι» -έχουν ονόματα- και έβγαλαν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια στις τράπεζες της Ελβετίας και τις offshore εταιρείες. Γεγονός που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μεθοδική μεταφορά του πλούτου της κοινωνίας μας προς εκείνες τις αχανείς μαύρες τρύπες κυρίως του κεφαλαίου. Χρήματα, που τώρα φέρνουν σιγά σιγά με τις φερόμενες «επενδύσεις» στο Real Estate, στην ενέργεια και αλλού. Προσπαθούν να τα ξεπλύνουν και να τα ρίξουν στην πραγματική οικονομία, γιατί όσο μένουν, σαπίζουν. Υπερτιμολογήσεις, ανεξέλεγκτες διαδικασίες, τεμενάδες κυβερνητικές με το αζημίωτο, κεντρικές αποφάσεις για στρατηγικές επενδύσεις που παρακάμπτουν τις ενδιάμεσες «χρονοβόρες» νόμιμες διαδικασίες. Και με την κοινωνία στο περιθώριο.
Παράλληλα δύσκολα σήμερα θα αμφισβητήσει κανείς την πλήρη αποσύνθεση της Ελλάδας. Δύσκολα θα αμφισβητήσει την φτωχοποίηση της κοινωνίας, την ισοπέδωση του κοινωνικού ιστού, των κοινωνικών δομών και κεκτημένων. Δύσκολα θα αμφισβητήσει την παραπληροφόρηση, τις πρακτικές χειραγώγησης, την άθλια εικόνα της πολιτικής, της δικαιοσύνης και ό,τι έχει να κάνει με την δημοκρατική συνείδηση. Αυτή είναι η εικόνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η εικόνα δε της αντιπολίτευσης, πέραν των άλλων, δηλώνει και δείχνει έναν λαό, έναν κόσμο εξουθενωμένο από τις απανωτές κρίσεις∙ και αποστραγγισμένο. Έναν λαό που έχει παραδοθεί. Αυτό καλλιεργεί την απογοήτευση και την έλλειψη ελπίδας. Ακούγεται από παντού ότι τα χειρότερα έρχονται! Το δε «διαίρει και βασίλευε» δεν είναι μόνο μια από τα πάνω διαδικασία.
Το ακόμα πιο δύσκολο όμως είναι η ιδεολογική και πνευματική νωθρότητα, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κοινωνική απραξία, μέσα στην οποία έχουν χαθεί τα αντανακλαστικά της κριτικής σκέψης, της αμφισβήτησης και του «ευ αγωνίζεσθαι».
Στέφανος Σταμέλλος
1 σχόλιο:
Μην είστε μίζεροι βρε , μην είστε μίζεροι. Φάτε λίγο ήλιο….
Δημοσίευση σχολίου