ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Δ. ΔΕΛΦΩΝ
Φέραμε στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 27/4/15
ως θέμα, το ζήτημα της πώλησης των βωξιτών γιατί οι εκμεταλλεύτριες εταιρείες έχουν προξενήσει ήδη κακό στην περιοχή και
συνεχίζουν να προξενούν.
Ο Κυριακόπουλος ως κατακτητής της περιοχής
πούλησε το θησαυρό της περιοχής μας, που
είναι λαϊκός πλούτος, σαν ήταν δικιά του περιουσία, κληρονομιά από τους
παππούδες του. Ο βωξίτης πριν 80 πάνω
κάτω χρόνια, με απόφαση των Γερμανών
κατακτητών, δόθηκε πεσκέσι σε αυτή την
οικογένεια.
Οι
κυβερνήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων δίνανε γη και ύδωρ, προνόμια και
επιδοτήσεις, για κάποιες θέσεις εργασίας, σε εργάτες που παρήγαγαν αυτόν
ακριβώς τον πλούτο, για να γίνει ο όμιλος της οικογένειας των Ηλιοπουλαίων ένας
παγκόσμιος κολοσσός. και βέβαια για να έχουν την εύνοια των «αφεντικών» της
περιοχής. Τα σημερινά αποτελέσματα είναι 1200 λιγότερες θέσεις εργασίας,
ξεκοιλιασμένα βουνά, νεκρούς και σακάτηδες εργάτες. Σε πάντρεμα με τις εκάστοτε
πολιτικές, φτώχεια και ανεργία στο Νομό, ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Αυτή η
καταστροφή παραγωγικής δύναμης, φυσικού πλούτου καθώς και της σημερινής
κατάστασης που βιώνουν οι συμπολίτες μας εργαζόμενοι του μεταλλείου, που σε
καθεστώς στενής επιτήρησης, εκφοβισμού και αβεβαιότητας που σκόπιμα
καλλιεργείτε από τους νέους ιδιοκτήτες της δικιάς μας περιουσίας, συνεχίζεται.
Οι εργαζόμενοι του μεταλλείου είναι στην «τσίτα» για το εάν αύριο θα είναι στη
δουλειά ή όχι.
Η πώληση του δικού μας βωξίτη, έγινε με τη
σημερινή διακυβέρνηση. Το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει (και που προκλητικά διατηρείτε) δίνει τη
δυνατότητα στην εργοδοσία να τα αλλάξει όλα. Εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις,
μισθούς. ΟΛΑ. Όσο δεν παίρνονται φιλεργατικά μέτρα και όσο διατηρούνται προνόμια για τους
μεγαλοεργοδότες τόσο θα πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα ασυδοσίας και
«κανιβαλισμού» και στην περιοχή μας.
Σε
αυτή τη δικαιολογημένη φοβία, με άμεσες επιπτώσεις σε όλη την οικονομική ζωή
της περιοχής, το Δημ. Συμβούλιο πρέπει
να κάνει γνωστό στον καθέναν ότι δεν θα ανεχτεί καμία μείωση θέσης εργασίας,
καμία μείωση μισθών, καμία αλλαγή σύμβασης. Να πάψει ΤΩΡΑ κάθε δραστηριότητα
που τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, πολλαπλασιάζει την ένταση της εργασίας και
αυξάνει την παραγωγικότητα με όποιες συνέπειες για εργατικά ατυχήματα. Είτε
αυτή πηγάζει από ενέργειες του εργοδότη, είτε από το νομοθετικό πλαίσιο που
υπάρχει (μείωση μισθών), είτε αυτό που επίκειται (μείωση θέσεων εργασίας)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ
Το δημοτικό συμβούλιο θα είναι συμπαραστάτης
και αρωγός στο Εργατικό Κέντρο (που μας ζήτησε την αρωγή) και θα σταθεί δίπλα
στους αγώνες των εργαζομένων και των Σωματείων του μαζί με το σύνολο του λαού
της περιοχής καταγγέλλοντας τη συνεχή και με πολλούς τρόπους τρομοκράτηση των
εργαζομένων.
Η πρότασή μας δεν έγινε αποδεκτή ως είχε, από
όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις του ΔΣ, υιοθετώντας τελικά αυτό ένα «άνευρο,
ανούσιο» ψήφισμα, μακριά από το όλο κλίμα που υπάρχει στους εργαζόμενους του
μεταλλείου.
1 σχόλιο:
δρυός πεσούσης ακόμη και το Εργατικό Κέντρο ξυλεύεται. Έστω και έτσι καλώς κάνει αλλά έχω πολύ απωθημένο και δεν μπορώ να μην γράψω κάτι. Να γλυτώσω κανένα χάπι γιατί με αυτά που έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια έχω μισοτρελαθεί. Ότι σώσω.
Δεν μας λέει το Εργατικό Κέντρο ολες τις τελευταίες δεκαετίες, πότε έσυρε στην δικαιοσύνη την εταιρία για έστω έναν απο τους θανάτους συμπολιτών μας στα μεταλλεία του κατακτητή; Ούτε μία φορά στους δεκάδες νεκρούς δεν ξέσκισαν την εταιρία ώστε να την συμφέρει να λάβει μέτρα για να μην ξανασυμβεί.
Θα μου πεις τι να κάνει εάν οι εργάτες του ήταν όλοι μα όλοι απρόσεκτοι και πάντα έφτεγαν αυτοί που σκοτώθηκαν και ποτέ η εταιρία του Κου Κουριακόπουλου.
Ή έφταιγε άραγε το λαδι οπότε ο βιασμός γινόταν απόλαυση; Μήπως απλά τελείωσε το λάδι; Σε ποιόν βάζανε το λάδι; Ποτέ δεν φτάνει για όλους.
Δημοσίευση σχολίου