Κορινθιακός: Ανάπτυξη και προστασία - Του Τάσου Δροσόπουλου

Αγαπητοί φίλοι έχοντας ως οδηγό την κοινή λογική, την εμπειρία και την επαφή με τους κατοίκους των παραθαλάσσιων περιοχών του Κορινθιακού θεώρησα αναγκαίο να παραθέσω κάποιες σκέψεις και προτάσεις που αφορούν αυτό το κλειστό και ευαίσθητο θαλάσσιο οικοσύστημα καθώς και τρόπους αύξησης των ιχθυαποθεμάτων.

Η πρώτη σκέψη έχει να κάνει με τους ανθρώπους που σχεδόν καθημερινά βρίσκονται στην θάλασσα μας βγάζοντας πενιχρό πλέον και αβέβαιο μελλοντικά μεροκάματο. 

Όλοι ρωτούν το ίδιο γιατί δεν έχει ψάρια, αφού τα βαριά αλιευτικά εργαλεία έχουν αποσυρθεί και απομακρυνθεί από την παράκτια ζώνη. Θα έπρεπε λογικά τα ψάρια να είναι περισσότερα και καλύτερες οι απολαβές για τους αλιείς. Σκέφτηκε μήπως κανείς σοβαρά ότι οι συνέπειες μιας αστικής ή βιομηχανικής δραστηριότητας είναι εξίσου ή και περισσότερο επιβλαβείς αφού λύματα, βαρέα μέταλλα και άλλα βιομηχανικά ή αστικά απόβλητα επιβαρύνουν αφόρητα το θαλάσσιο οικοσύστημα του Κορινθιακού

.Το τελευταίο χρονικό διάστημα κατόπιν αλλαγής της νομοθεσίας οποιοσδήποτε μπορεί να ζητήσει επαγγελματική άδεια αλιείας από τις αρμόδιες υπηρεσίες των περιφερειών με αποτέλεσμα σχετικοί και άσχετοι με το επάγγελμα να προσπαθούν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι όπως λέμε.
Υπεραλίευση από όλους και τα περισσότερα αλιεύματα να μην έχουν καμιά αγοραστική αξία λόγω μεγέθους στις ψαραγορές αλλά "αφού πιάστηκαν στα δίχτυα δώστα να φύγουνε".

Πραγματικά ο Κορινθιακός μας έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης τουριστικής με πολλά μέρη που μπορεί κάποιος να δεί και να μείνει κάνοντας διακοπές ταυτόχρονα. Αυτό που δεν έχει προωθηθεί σοβαρά έως σήμερα είναι η θαλάσσια τουριστική προβολή και η οργάνωση σε τέτοιο επίπεδο που να μπορεί να προσελκύσει περισσότερους επισκέπτες. Κανένας από τους δήμους του Νομού δεν έχει μέχρι σήμερα ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα και αρκετοί που έρχονται στον τόπο μας δεν γνωρίζουν τι μπορεί κάποιος να επισκεφθεί. 
Θα ήθελα να αναφέρω κάποια μέτρα που θα έπρεπε να έχουν ήδη παρθεί ή που θα πρέπει να ληφθούν σχετικά με τα θέματα της προστασίας και της ανάπτυξης του Κορινθιακού.
Θα πρέπει να γίνει έλεγχος από τις υπηρεσίες προστασίας του περιβάλλοντος σε όλους τους βιολογικούς του Νομού μας και των υπολοίπων Νομών που στέλνουν τα λύματα στον Κορινθιακό, σε βιομηχανίες που απορρίπτουν επεξεργασμένα ή μη υλικά και να γίνει ουσιαστικός έλεγχος των Μ.Π.Ε που καταθέτουν ιδιώτες μελετητές και αφορούν τέτοια θέματα. 
Να γίνει ορθολογική προστασία των φυσικών υφάλων με διετή απαγόρευση της αλιείας πάνω και γύρω από αυτούς με τοπική απόφαση του αρμόδιου Λιμενάρχη εφόσον ο νόμος το καθορίζει. Καθαρισμός των υφάλων από δίχτυα και παραγάδια ώστε ο ύφαλος να αποκτήσει ξανά ζωή. Κατασκευή τεχνητών υφάλων με στόχο όχι μόνο την αύξηση των ιχθυοαποθεμάτων αλλά και την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στον Κορινθιακό.

Ένα τέτοιο μέτρο φυσικά χρειάζεται αυστηρή και σχεδόν καθημερινή αστυνόμευση, πως όμως αφού δεν υπάρχει σκάφος στο Υπολιμεναρχείο Ιτέας και κανείς έως τώρα δεν έχει ενδιαφερθεί και δεν έχει απαιτήσει να έρθει, εκτός από τις επιστολές του συλλόγου Δυτών «Κρισσαίος» στα κεντρικά Λιμεναρχεία Πειραιά και Πάτρας χωρίς καμία απάντηση έως σήμερα.
Τροποποίηση των αδειών των επαγγελματικών σκαφών, με προσθήκη Κ.Α.Δ, ούτως ώστε να μπορούν με κατάλληλες επεμβάσεις να φιλοξενήσουν και να μεταφέρουν κόσμο για τουριστική ή καταδυτική περιήγηση.
Η ανάπτυξη στην οποία τόσο πολύ οι πολιτικοί μας αναφέρονται και περιμένουν ότι θα φέρει ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας, αναφορικά με τον Κορινθιακό μας απλά με τις σημερινές συνθήκες είναι σαν ένα καράβι χωρίς προπέλα. Είναι ωραίο σαν σκαρί, άχρηστο πρακτικά γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει εμπρός σε μια εποχή μεγάλου τουριστικού ανταγωνισμού και μεγάλης ύφεσης.

 Τάσος Δροσόπουλος
Φυσικός- Εκπαιδευτής Αυτόνομης Κατάδυσης
Πρόεδρος Συλλόγου Δυτών «Κρισσαίος»

http://amfissaface.gr/