Νόμος – Ύβρις
Με την ψήφο 176 βουλευτών και την υποκριτική αποχή 46 άλλων, ψηφίστηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2024 το νομοσχέδιο της ΝΔ το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει τη δυνατότητα πολιτικού γάμου αλλά και τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια.
Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, το επόμενο πρωί τα κανάλια έδειχναν τους πανηγυρισμούς των ομοφυλόφιλων στους δρόμους, στα θεωρεία της Βουλής, σε μαγαζιά, ενώ η σημαία του ουράνιου τόξου δέσποζε, μιας και το θέμα προκαλούσε και «πουλούσε». Οι νεοέλληνες, αντίθετοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία με τα ψηφισθέντα, παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι τις θλιβερές εικόνες.
Ούτως ήάλλως αντίδραση δεν υπάρχει. Μοιραίοι και άβουλοι προσμένουν ταχειρότερα.
Εντούτοις, για αρκετές εβδομάδες, θέματα που απασχολούν έντονα τηνΕλληνική κοινωνία, όπως της ακρίβειας, των αγροτών, τηςπαραβατικότητας των νέων, της ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων,της ανεργίας αλλά και της εξωτερικής μας πολιτικής, θέματα σημαντικά,όπως αυτό των Τεμπών, που αγγίζουν ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία,είχαν περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Αυτό που ήτανσημαντικότερο όλων, ήταν οι ρυθμίσεις του προαναφερθέντοςνομοσχεδίου, κάτι που αφορά μία ελάχιστη μειοψηφία ανθρώπων.
Στα τηλεοπτικά κανάλια παρέλασαν αυτές τις ημέρες δεκάδες ομοφυλόφιλοι, για να πουν πόσο τους λείπει ο γάμος και πόσοαγαπούν τα παιδιά. Συγκίνηση μέχρι δακρύων. Κανείς βεβαίως δεν τους ρώτησε γιατί ζητούν την υιοθεσία, όταν οι ίδιοι έχοντας κάνει μια επιλογή ζωής με βάση την επιθυμία του ομοίου, αποκλείουν το άλλο φύλο επομένως και τη γονεϊκότητα.
Από την άλλη όσοι είχαν αντίθετη άποψη δεν προλάβαιναν να διατυπώσουν ολοκληρωμένες θέσεις και εισέπρατταν από τις αργυρώνητες τηλεπερσόνες, τον χαρακτηρισμό του ομοφοβικού ή και του φασίστα, ενίοτε. Δηλαδή η αυτονόητη άποψη, ότι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με τη μάνα τους, σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον, όπου η οικογένεια αποτελείται από τους φυσικούς γονείς και τα παιδιά, αν υπάρχουν, σύμφωνα με την ανθρώπινη φυσιολογία, την φυσική τάξη και τη χριστιανική διδασκαλία, λοιδορείται ως αναχρονιστική και ρατσιστική.
Μήπως άραγε οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα στην Ελλάδα; Μάλλον όχι, και φυσικά δεν θα έπρεπε. Δε θα μπορούσε να ρυθμιστούν τα δικαιώματα παιδιών που ήδη ζουν με τέτοιους ανθρώπους νομοθετικά; Φυσικά. Μήπως η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει τη Δύση στη δύση της; Όχι, όπως πρώην πρωθυπουργός διατράνωσε. Τότε γιατί όλο αυτό;
Μίλησαν για δικαίωμα. «Το δικαίωμα όμως είναι αξίωση» όπως αναφέρει ο φιλόσοφος Σ. Ράμφος και συνεχίζει «Αξιώνω κάτι, είτε βάσει του νόμου είτε βάσει της λογικής και αξιώνοντας, διεκδικώ να το κάνει και ο άλλος αποδεκτό. Διεκδικούν με βάση την επιθυμία προς το όμοιο την ισότητα στο γάμο, ο οποίος προσθέτει στην επιθυμία προς τον άνθρωπο του άλλου φύλου τη γονεϊκότητα». Απλή λογική που δείχνει το παράλογο των αξιώσεων. Αξιώσεις οι οποίες αντιτίθενται στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και προφανώς θα έπρεπε να τεθούν σε δημοψήφισμα.
Μόλις τοποθετήσαμε μία βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής οικογένειας, που μαστίζεται εδώ και χρόνια από την υπογεννητικότητα.
Μόλις ανοίξαμε τον δρόμο για την εμπορευματοποίηση της γυναίκας και της μητρότητας, την εκμετάλλευση των οικονομικά αδύνατων γυναικών από αδίστακτους του συναφιού, που επιθυμούν μητέρα μηχανή, μητέρα «επί πληρωμή».
Μόλις ανατρέψαμε νομοθετικά την φυσική τάξη, αλλά και την ανθρώπινη φυσιολογία και οντολογία. Μόλις εξευτελίσαμε τη λέξη «γάμος» και περιφρονήσαμε την αρετή.
Μόλις επιτρέψαμε σε παιδιά να μεγαλώνουν σε μη φυσιολογικά περιβάλλοντα, με ολέθριες συνέπειες για την ψυχολογία τους, και όχι μόνο.
Μόλις αποδεχθήκαμε το γεγονός, ότι «το θέλω μου είναι δικαίωμά μου», ξεχνώντας ότι «ο ανερμάτιστος δικαιωματισμός, οδηγεί στον ολοκληρωτισμό».
Μόλις νομοθετήσαμε ενάντια στη χριστιανική μας παράδοση.
Εύγε στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ή μάλλον «κυνοβούλιο»!
Και εις ανώτερα.
Νόμος – Ύβρις: Νέμεσις
Μιχάλης Ηλιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου